Χρήστος Μπουκώρος : Δυστυχώς έχει δίκιο ο κ. Σόιμπλε

χρήστος-μπουκώρος-δυστυχώς-έχει-δίκι-75479
Γράφει ο Χρήστος Μπουκώρος


Αν γινόταν μια δημοσκόπηση για το πιο μισητό πολιτικό πρόσωπο της Ευρώπης μεταξύ των Ελλήνων, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα είχαμε γερή κόντρα για την επικράτηση μεταξύ Μέρκελ και Σόιμπλε. Λογικό. Εμείς οι Έλληνες δεν είμαστε εκπαιδευμένοι να ακούμε δυσάρεστες αλήθειες.

Ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Βόλφγκανγκ Σόιμπλε μπήκε στην καθημερινότητα των Ελλήνων πριν από τρία χρόνια, όταν η χώρα μας χρεοκόπησε και ζήτησε την βοήθεια από την Ευρώπη και το ΔΝΤ για να μην καταρρεύσει. Έως τότε ελάχιστοι στην Ελλάδα γνώριζαν τον Βαυαρό πολιτικό που επηρεάζει όσο κανείς ίσως άλλος τις αποφάσεις της βιομηχανικής αυτής ευρωπαϊκής υπερδύναμης. Λένε στη Γερμανία ότι αν ο Σόιμπλε δεν είχε δεχτεί εκείνη τη δολοφονική επίθεση από ένα διαταραγμένο ψυχικά άτομο πριν από χρόνια που τον τραυμάτισε βαριά με αποτέλεσμα να μείνει ανάπηρος, θα ήταν σίγουρα Καγκελάριος της Γερμανίας.

Όσοι ξέρουν να διαβάζουν τις κατά καιρούς δηλώσεις του, φαίνεται να πιστεύει ότι αν υπάρχει έστω και μια πιθανότητα να σωθεί η Ελλάδα, αυτό μπορεί να γίνει μόνο με την προϋπόθεση ότι η ελληνική κοινωνία θα απαλλαγεί από την πολιτική και επιχειρηματική ελίτ η οποία ευθύνεται για την δημιουργία του μεταπολιτευτικού πελατειακού κράτους, που προκάλεσε τόσες στρεβλώσεις και έφερε τη χώρα στο σημερινό αδιέξοδο. Το ανέφερε και στη συνέντευξη Τύπου λίγο πριν το τελευταίο Eurogroup: «Στην Ελλάδα, απέτυχαν οι ελίτ», διατράνωσε ο Σόιμπλε, υπονοώντας ότι η αποτυχία του πολιτικό-επιχειρηματικού συστήματος εξουσίας να διοικήσει ορθολογικά την Ελλάδα οδήγησε στη χρεοκοπία. Πρόσθεσε, μάλιστα, με νόημα ότι η διαδικασία μετάβασης της Ελλάδας στο καινούριο, γίνεται με όρους μετασοβιετικής Ρωσίας. Κάποιοι πίσω από αυτήν την φράση είδαν μια σαφή αναλογία της ελληνικής ελίτ με τους Ρώσους ολιγάρχες. Όπου ο δημόσιος πλούτος γίνεται ιδιωτικός για τους λίγους με διαδικασίες αδιαφανείς και τα δημόσια αγαθά ιδιωτικοποιούνται από οργανωμένα συμφέροντα.
Δημοφιλές θέμα
η ελληνική ελίτ
Το σίγουρο είναι ότι αυτή η αντίληψη για τον ρόλο της ελληνικής πολιτικο-επιχειρηματικής ελίτ γίνεται ολοένα και πιο δημοφιλής στα διεθνή ΜΜΕ. Προ ημερών οι New York Times σε άρθρο τους καταφέρονταν κατά της πολιτικής και επιχειρηματικής γραφειοκρατίας που εμποδίζει την ανάπτυξη, νοθεύει το δημοκρατικό πολίτευμα και λειτουργεί με όρους οικογενειοκρατίας και δεν συμμετέχει στη συλλογική θυσία που υποβάλλεται ο ελληνικός λαός.
Και ο Economist

Παρά τις υποσχέσεις στους διεθνείς πιστωτές ότι οι μεγάλοι φοροφυγάδες θα πάνε στη φυλακή, η Ελλάδα μέχρι στιγμής δεν έχει καταδικάσει κάποιον από τους μεγάλους φοροφυγάδες, επισημαίνει σε χθεσινό άρθρο του το περιοδικό Economist.

Με τίτλο «Αμφιβολίες για την επαγγελματική απόδοση», το βρετανικό περιοδικό αναφέρει ότι ελληνική ελίτ εμφανίζεται να βγάζει κεφάλαια σε λογαριασμούς στην Ελβετία για λόγους ασφαλείας μέχρι τη δημιουργία του ευρώ, καθότι εξέφραζε φόβους για την υποτίμηση ή το πάγωμα κεφαλαίων. «Στη συνέχεια ήρθε το κύμα μεταφοράς κεφαλαίων από τη μαύρη οικονομία στους οικονομικούς παραδείσους του εξωτερικού», σημειώνει.

«Αφού έκανε για πολλά χρόνια τα στραβά μάτια, η απελπισμένη και διαλυμένη ελληνική κυβέρνηση έκανε επιτέλους κινήσεις για την πάταξη της φοροδιαφυγής. Οι φορολογικές δηλώσεις 2.000 Ελλήνων με λογαριασμούς σε τραπεζικό υποκατάστημα της Γενεύης μπήκαν στο μικροσκόπιο του ΣΔΟΕ», προσθέτει το δημοσίευμα.

Όπως επισημαίνει ο Economist, η ελληνική κυβέρνηση σκοπεύει να ορίσει ειδικό γραμματέα φορολογικών υποθέσεων, έπειτα από αίτημα των διεθνών πιστωτών που επιβλέπουν τις δημοσιονομικές μεταρρυθμίσεις. Ωστόσο συμπεραίνει ότι προς στιγμήν οι αξιωματούχοι που έχουν αναλάβει την πάταξη της φοροδιαφυγής, όταν πρόκειται για «μεγάλα ονόματα» κινούνται με αργούς ρυθμούς.
Αυτά που πιστεύουν εδώ και χρόνια οι πολίτες στην Ελλάδα μας το φωνάζουν τώρα οι ξένοι. Η πνευματική ελίτ απέτυχε. Η πολιτική ελίτ πλούτισε. Η επιχειρηματική ελίτ αισχροκέρδησε. Η ηγεσία του τόπου τις τρεις τελευταίες δεκαετίες χρεοκόπησε και έτσι αναπόφευκτα την ακολούθησε και η χώρα.

Όσοι πιστεύουν ότι για το σημερινό χάλι ευθύνονται αποκλειστικά όσοι χρημάτισαν δήμαρχοι, νομάρχες, υπουργοί και βουλευτές μάλλον αντιμετωπίζουν το ζήτημα υπό το πρίσμα περιοριστικών και παραμορφωτικών φακών.

Οι καθηγητές πανεπιστημίου, οι συγγραφείς, οι ποιητές, οι μητροπολίτες, οι δήμαρχοι, οι βουλευτές όλων των κομμάτων, οι δικαστές, οι επιχειρηματίες, οι δημοσιογράφοι, και πολλοί ακόμη έχουν μερίδιο ευθύνης για τα όσα σήμερα συμβαίνουν. Όχι γιατί συμμετείχαν στις κρίσιμες αποφάσεις που έφεραν το οδυνηρό αποτέλεσμα, αλλά για το γεγονός ότι οι λεγόμενες ελίτ της χώρας όχι μόνο δεν κατόρθωσαν να ανακόψουν την πορεία στον κατήφορο, αλλά ενσωματώθηκαν απολύτως με τα υπάρχοντα συστήματα εξουσίας και καρπώθηκαν άλλοι λιγότερο και άλλοι περισσότερο τους καρπούς της πρωτοκαθεδρίας τους. Μέσα σε όλους αυτούς τους θύλακες θα ανακαλύψετε και δεξιούς και αριστερούς και κεντρώους, ακόμη και ακραίων αποχρώσεων, που σήμερα παρουσιάζονται ως πολέμιοι του συστήματος.

Οι δανειστές μας με πρώτο τον Σόιμπλε, όχι όμως και μοναδικό, διαπιστώνουν ότι οι ελίτ της Ελλάδος ευθύνονται για τη σημερινή κατάσταση. Το ερώτημα είναι αν έχουν επεξεργαστεί ένα σχέδιο αντικατάστασης της πολιτικής και επιχειρηματικής γραφειοκρατίας της χώρας με μια άλλη (και ποια θα μπορούσε να είναι αυτή;) και κυρίως αν έχουν τα μέσα να την επιβάλουν. Μια τέτοια εξέλιξη θα σήμαινε την πλήρη υποταγή της χώρας. Έστω και αν η ελίτ στην Ελλάδα αποδείχτηκε …αλήτ αυτό είναι ένα έργο που ανήκει στο λαό της Ελλάδος.

Γράφαμε πριν δυο βδομάδες ότι η χώρα χρειάζεται άλλους δεξιούς, άλλους αριστερούς και άλλους κεντρώους και κυρίως ότι δεν χρειάζεται τους ακραίους, διότι αν ακραίες επιλογές κάνουμε, ακραίες καταστάσεις θα ζήσουμε. Αυτό γράφουμε και σήμερα και όχι επειδή το λένε οι ξένοι και μάλιστα μαζικά πλέον… Λαοί που δεν θέλουν ή δεν μπορούν να αναλάβουν την ευθύνη επιλογής των ηγεσιών τους τότε τους αξίζει να διοικούνται όπως οι Έλληνες τα τελευταία 30 χρόνια…

#Tags

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου