Το προηγούμενο σαββατοκύριακο είχα την ευκαιρία τα ταξιδέψω στο Μπέργκαμο και το Μιλάνο της Ιταλίας σε επαγγελματικό ταξίδι, μετά από πρωτοβουλία που ανέλαβε η αντινομάρχης Τουρισμού Εύη Αδαμάκη, προκειμένου να διαπιστώσουμε οι ντόπιοι δημοσιογράφοι τον τρόπο που λειτουργεί η νέα αεροπορική γραμμή της RAYNAIR, η οποία εδώ και ένα μήνα συνδέει με τακτικά δρομολόγια το αεροδρόμιο της Ν. Αγχιάλου με τη Βόρειο Ιταλία και τη Γερμανία και ουσιαστικά μέσω ανταποκρίσεων με ολόκληρη την Ευρώπη.
Ήταν ένα ταξίδι που λόγω της υπάρχουσας πολιτικής και κυρίως της οικονομικής συγκυρίας μάς βοήθησε να αντιληφθούμε πως η χώρα μας έχασε το παιχνίδι και να πειστούμε ότι με την παρούσα άρχουσα πολιτική τάξη στα πράγματα δύσκολα θα το γυρίσει, έστω και αν όλοι οι αντίπαλοί μας μείνουν όχι με δέκα, αλλά έστω και με εννιά παίκτες. Συγνώμη, παρασύρθηκα λόγω των ημερών.
Για το Μιλάνο, αυτή την οικονομική μητρόπολη της Ευρώπης, δεν θέλω να αναφέρω τίποτα. Θα περιοριστώ στο Μπέργκαμο, μια τυπική πόλη της βορείου Ιταλίας με πληθυσμό 170.000 κατοίκων, δηλαδή του μεγέθους του νέου Δήμου Βόλου. Μέχρι και την προηγούμενη δεκαετία η ακμάζουσα οικονομία της περιοχής στηριζόταν στη βιομηχανία και στην αγροτική παραγωγή. Ο τουρισμός ήταν παραδίπλα στην λίμνη του Κόμο και στις άλλες λίμνες των Άλπεων. Η Δημοτική αρχή του Μπέργκαμο μέχρι το 2001 δεν είχε ούτε καν σκεφθεί να λειτουργήσει δημοτική τουριστική επιχείρηση, παρά το γεγονός ότι δεν ήταν λίγοι οι επισκέπτες της μεσαιωνικής πόλης. Τουριστικό ρεύμα μεγάλο δεν υπήρχε, κατά συνέπεια δεν υπήρχε και ανάγκη ανάλογης υπηρεσίας. Αντιθέτως στην Ελλάδα διατηρούμε και σήμερα τον οργανισμό αποξήρανσης της Κωπαΐδας!!!
Την εποχή εκείνη, το 2001 δηλαδή, εξέφρασε ενδιαφέρον η πασίγνωστη αεροπορική εταιρία χαμηλού κόστους RAYNAIR να ξεκινήσει τακτικά δρομολόγια με το μέχρι τότε επιπέδου… αερολέσχης αεροδρόμιο του Μπέργκαμο. Την επόμενη χρονιά, δηλαδή το 2002, η τοπική δημοτική αρχή αποφάσισε να ιδρύσει και δημοτική επιχείρηση τουρισμού εφ’ όσον πλέον υπήρχε αντικείμενο.
Όπως μας διηγούνταν ο πρόεδρος της δημοτικής επιχείρησης, ένα συμπαθέστατος Ιταλός, που είχε αναλάβει μόλις πριν τρεις ημέρες τα καθήκοντά του, αλλά γνώριζε άριστα το αντικείμενό του και προφανώς δεν είχε ζητήσει καμία εξάμηνη περίοδο χάριτος και προσαρμογής, οι τοπικοί φορείς από την αρχή αντιλήφθηκαν τη σημασία της εξέλιξης και ότι η περιοχή τους μπαίνει στον ευρωπαϊκό τουριστικό χάρτη και βάλθηκαν να πετύχουν την ανάπτυξη του τοπικού αεροδρομίου, που μέχρι τότε δεν θύμιζε ούτε καν… τον αεροσταθμό-κοτέτσι της Νέας Αγχιάλου. Σήμερα, μόλις οκτώ χρόνια μετά, το αεροδρόμιο του Μπέργκαμο αν δεν είναι παρόμοιο με το Ελευθέριος Βενιζέλος, είναι σίγουρα διπλάσιο από το αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης.
Ο ίδιος άνθρωπος μάς έδωσε και ένα στοιχείο που κυριολεκτικά μας έκοψε την ανάσα. Το μέχρι πριν οκτώ χρόνια ελάχιστα τουριστικό Μπέργκαμο υποδέχθηκε πέρυσι το 2009 μέσω της RAYNAIR 7.000.000 επισκέπτες. Ναι, καλά διαβάσατε, επτά εκατομμύρια επισκέπτες σε ένα χρόνο!!! Θα μου πείτε ότι οι περισσότεροι πήγαν στο Μιλάνο μέσω Μπέργκαμο για λόγους οικονομίας. Και εγώ θα αναρωτηθώ: γιατί, δεν μπορούν να πάνε στην Αθήνα ή στη Θεσσαλονίκη ή όπου αλλού μέσω του δικού μας αεροδρομίου, επίσης για λόγους οικονομίας, μιας και τα εισιτήρια της συγκεκριμένης άψογα οργανωμένης και με καινούργια αεροσκάφη εταιρίας είναι τα φθηνότερα;
Η εξέλιξη αυτή, όπως μας εξιστορούσε ο πρόεδρος της Δημοτικής Επιχείρησης, είχε ως αποτέλεσμα τη ραγδαία άνοδο του ήδη υψηλότατου βιοτικού επιπέδου της περιοχής. Δεν αρκέστηκαν οι τοπικοί φορείς στην ακμάζουσα τοπική οικονομία που βασιζόταν στη βιομηχανία και την αγροτική παραγωγή, άδραξαν και την ευκαιρία του τουρισμού. Ο ίδιος άνθρωπος, αποδεικνύοντας ότι εκεί όλοι δουλεύουν με σχέδιο και όραμα, μας ανακοίνωσε ότι του χρόνου θα είναι έτοιμη και η σιδηροδρομική γραμμή που θα ενώνει την πόλη με το αεροδρόμιο.
Μόνο θλίψη μάς προκάλεσε η σύγκριση για ό,τι συμβαίνει στη Μαγνησία σχετικά με τα αναπτυξιακά ζητήματα. Για μία ακόμη τουριστική σεζόν ο αεροσταθμός για τον οποίο δαπανήθηκαν εκατομμύρια ευρώ δεν λειτουργεί, επειδή εργολάβος και φορείς δεν μπορούν να ασφαλτοστρώσουν δύο στρέμματα! Δεν αισθάνεται κανείς την ανάγκη να απολογηθεί για την απαξίωση των χρημάτων του Ελληνα φορολογούμενου;
Για την επέκταση του αεροδιαδρόμου της Σκιάθου, προκειμένου να προσγειώνονται περισσότερα και μεγαλύτερα αεροσκάφη, οι… συζητήσεις συμπληρώνουν περίπου 10 χρόνια! Ο Περιφερειακός του Βόλου συμπληρώνει 15ετία, ταλαιπωρώντας τους θερινούς μήνες ντόπιους και επισκέπτες. Το οδικό κύκλωμα Πηλίου είναι άριστο ως ιδέα, αλλά παρέμεινε μόνο ιδέα! Οι τρεις μεγάλες τουριστικές επενδύσεις της Μαγνησίας κινδυνεύουν να καταλήξουν στις ελληνικές καλένδες, αν δεν έχει γίνει κιόλας κάτι τέτοιο.
Τελικά μήπως η χρεοκοπία μας δεν είναι τίποτα άλλο παρά Νέμεσις; Θα το πούμε ξεκάθαρα ότι σε τούτην τη συγκυρία, την ώρα του κινδύνου της χρεοκοπίας, όποιος εμποδίζει την ανάπτυξη, είτε λόγω αβελτηρίας είτε για λόγους προσωπικού συμφέροντος και πλουτισμού, είναι ότι και ο προδότης σε περίοδο πολέμου. Διότι η Ελλάδα αυτή την ώρα πόλεμο κάνει. Τον πόλεμο της επιβίωσης.
Μήπως τελικά μας αξίζει η χρεοκοπία;
