Η άλωση της ελληνικής κοινωνίας

η-άλωση-της-ελληνικής-κοινωνίας-531658

Διάβαζα χθες την τοποθέτηση της μοναδικής γυναίκας πρυτάνεως στους επτά αιώνες ύπαρξης του πανεπιστημίου της Σορβόννης, της Ελληνίδας Ελένης Γλύκατζη – Αρβελέρ, η οποία με αφορμή την επέτειο της πτώσης της Κωνσταντινούπολης στις 29 Μαΐου του 1453, δηλαδή πριν από 557 χρόνια, είπε αλήθειες που πονάνε.
Το συμπέρασμα του σπουδαίου αυτού ευρωπαϊκού πνεύματος, της μεγάλης αυτής γυναίκας, είναι με δυο λόγια ότι η Κερκόπορτα -ως βασική αιτία της πτώσης- και διάφορες δεισιδαιμονίες περί θελήματος Θεού «η Πόλη να τουρκέψει» αποτελούν αποδείξεις μόνο στη σφαίρα της λαϊκής φαντασίας και των θρύλων της ελληνικής παράδοσης.
Σύμφωνα την κορυφαία πανεπιστημιακό ο εσωτερικός διχασμός, ο ατομισμός, η εγκατάλειψη της Πόλης και ο οικονομικός μαρασμός αποτέλεσαν τις αιτίες της απόλυτης παρακμής που ήταν η πραγματική Κερκόπορτα για την πτώση της βασιλεύουσας.
Καταλήγοντας η κορυφαία βυζαντινολόγος σημειώνει:«Ο Μωάμεθ έδωσε το πατριαρχικό αξίωμα στον Γεννάδιο Σχολάριο, ορίζοντάς τον αμέσως αρχηγό του Μιλιέτ, δηλαδή όλων των ορθοδόξων. Κάπως έτσι ξέρουμε γιατί η Εκκλησία κράτησε όλα τα κτήματά της και η αυτοκρατορία τα έχασε», λέει δηκτικά η Ελένη Γλύκατζη- Αρβελέρ. «Κάπως έτσι φτάσαμε και στα σημερινά βατοπεδινά βακούφια. Και δεν πρέπει να ξεχνάμε, σε αντίθεση με άλλες συμπεριφορές της πολιτείας, ότι όταν ο Μανουήλ Παλαιολόγος είναι στη Θεσσαλονίκη και υπάρχει κίνδυνος καταστροφής, δημεύει όλα τα κτήματα του Αθω. Και ότι ο Κομνηνός δημεύει όλη την εκκλησιαστική περιουσία για να αντιμετωπίσει τους Σελτζούκους». Την εποχή της Αλωσης, εξάλλου, υπήρχε έξαρση του μοναχισμού. «Σε όλη τη διαμάχη των ανθενωτικών οι καλόγεροι στα μοναστήρια της Πόλης και του Αθω ήταν πρώτοι. Είναι πολλοί και δεν πολεμούν. Αντίθετα με τους δυτικούς μοναχούς που μπορούν να φέρουν όπλα, οι ορθόδοξοι δεν μπορούν», σημειώνει η Ελληνίδα βυζαντινολόγος.
Φαινόμενα και χαρακτηριστικά της εποχής εκείνης δεν είναι ούτε άγνωστα ούτε σπάνια και στην τρέχουσα περίοδο της ελληνικής ιστορίας. Διεφθαρμένοι πολιτικοί, φιλάργυροι ιεράρχες, αργυρώνητοι δημόσιοι λειτουργοί, πάμπλουτοι πανεπιστημιακοί δάσκαλοι και πνευματική ηγεσία που ενδιαφέρεται μόνο για τα οίκου της, μπορεί να μην να αποτελούν την πλειοψηφία στο ανθρώπινο δυναμικό της χώρας, αλλά είναι παραδείγματα με ευρύτητα ικανή να επηρεάσει τη σύνθεση αλλά και την ψυχοσύνθεση ενός ολόκληρου λαού. Άλλωστε οι οργανωμένες και οι ηχηρές μειοψηφίες επηρεάζουν καταλυτικά τις κοινωνίες και σε σχέση με τις σιωπηλές πλειοψηφίες αναπτύσσουν σαφώς μεγαλύτερες δυνάμεις.
Με μια ματιά στο σημερινό Κυριακάτικο αθηναϊκό Τύπο θα διαβάσετε για εφοριακό που έγινε βουλευτής και διαθέτει βίλες αξίας εκατομμυρίων ευρώ στις ακριβότερες περιοχές της χώρας, για πρώην κορυφαίο υπουργό το σπίτι του οποίου κοστίζει πάνω από έξι εκατομμύρια ευρώ, για υπουργό που πήρε μίζα ένα εκατομμύριο ευρώ, για δασκάλους γκόλντεν μπόις και άλλα παρόμοια που αποδεικνύουν την απολυτότητα της σημερινής παρακμής. Με τέτοιες αποκαλύψεις και χειρότερες ομολογίες θα αποτελέσει δάδα στο μπαρούτι να την πληρώσουν μισθωτοί, συνταξιούχοι, μικροφειλέτες του δημοσίου ακόμη και μικροαπατεώνες πολίτες. Σε τέτοια περίπτωση εκτός από την οικονομική θα υπάρξει και κοινωνική χρεοκοπία με απρόβλεπτες συνέπειες. Ασφαλώς δεν συνηγορούμε υπέρ της γενικής ατιμωρησίας, αλλά διεκδικούμε την αναλογικότητα στην απονομή της Δικαιοσύνης. Μέσα σε τέτοιο κλίμα δεν είναι δυνατόν να την πληρώσουν και πάλι οι μικροί. Για την ακρίβεια δεν πρέπει να την πληρώσει κανένας μικρός, αν δεν τιμωρηθούν παραδειγματικά όλοι οι μεγάλοι. Κάθε άλλο θα αποτελεί απονομή δικαιοσύνης με τα μέτρα και τα σταθμά των ισχυρών.

Όσο για την τυπική χρεοκοπία της ελληνικής οικονομίας, εφόσον οι σοβαροί άνθρωποι αποδέχονται ότι η ουσιαστική έχει επέλθει προ πολλών χρόνων, σύμφωνα με χθεσινές δημοσιογραφικές πληροφορίες θεωρείται βέβαιη. Πιο συγκεκριμένα: «Η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους είναι αναπόφευκτη», υποστηρίζει με νέο δημοσίευμά της η «Wall Street Journal», ενώ την ίδια άποψη ασπάζονται ο γκουρού των ομολόγων Μπιλ Γκρος και ο βραβευμένος νομπελίστας οικονομολόγος Ρόμπερτ Μαντέλ.
Σύμφωνα με την WSJ, «αν και η αναδιάρθρωση χρέους μάλλον δεν θα γίνει στα επόμενα 1-2 χρόνια, είναι μία κίνηση που η Ελλάδα δεν θα καταφέρει να αποφύγει, παρά τις διαβεβαιώσεις για το αντίθετο από τους αξιωματούχους της ΕΕ και του ΔΝΤ».
Στο δημοσίευμα σημειώνεται ότι η αναδιάρθρωση είναι στην ουσία παύση πληρωμών, κάτω από την οποία η Ελλάδα θα επαναδιαπραγματευόταν με τους κατόχους των ομολόγων της είτε για να επιμηκύνει τη λήξη τους είτε για να μειώσει το ποσό που χρωστά, οδηγώντας τους επενδυτές να εγγράψουν ζημιά.
«Αν και οι αναδιαρθρώσεις χρεών από κράτη είναι σπάνιες, είναι πάντα επώδυνες», προσθέτει η εφημερίδα, φέρνοντας ως παράδειγμα τις ζημιές που υπέστησαν οι επενδυτές στις περιπτώσεις της Αργεντινής και της Ρωσίας.
Την ικανότητα της χώρας να αποπληρώσει τα χρέη της έχει χαρακτηρίσει «αμφίβολη» και ο διευθύνων σύμβουλος της Deutsche Bank, Γιόζεφ Ακερμαν, ενώ ο επικεφαλής της PIMCO, Μπιλ Γκρος, τονίζει ότι τα υψηλά επιτόκια δανεισμού σε συνδυασμό με τα μέτρα λιτότητας που ανακοινώθηκαν δεν πρόκειται να αφήσουν κανένα άλλο περιθώριο στη Ελλάδα από το να προχωρήσει σε αναδιάρθρωση του χρέους της.
Από την πλευρά του ο Ρόμπερτ Μαντέλ εκτιμά ότι σε μία, ίσως και δύο αδύναμες χώρες της Ευρωζώνης, πιθανώς να υπάρξει ανάγκη για αναδιάρθρωση χρέους, όμως αυτό σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι η Ευρωζώνη θα διαλυθεί.
Πασιφανές και το συμπέρασμα σύμφωνα με το οποίο η γενικευμένη παρακμή έφερε και τη χρεοκοπία…

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου