Στη σύγχρονη πολιτική ιστορία της ανθρωπότητας τρία πολιτικά συστήματα δοκιμάστηκαν για τη διακυβέρνηση κρατών και ανθρώπων. Το σοσιαλιστικό, το καπιταλιστικό και σε κάποιες περιπτώσεις ένα μείγμα από τις δύο πρωτεύουσες πολιτικές θεωρίες.
Αμφιβάλλουμε αν κάποιος λογικός άνθρωπος μπορεί να στοιχηματίσει με βεβαιότητα σε ποιο από τα τρία συστήματα ανήκει η Ελλάδα.. Μπερδεμένα πράγματα. Αν το σύστημα διακυβέρνησης της χώρας ήταν επί της ουσίας ξεκάθαρο και όχι μόνο θεωρητικά, τότε ευκολότερη θα ήταν και η αντιμετώπιση της παρούσας οικονομικής κρίσης.
Όμως σε ποια κοσμοθεωρία μπορείς να εντάξεις μια Πολιτεία στην οποία όσοι αναζητούν εργασία, την ψάχνουν στο δημόσιο τομέα, επιθυμώντας διακαώς να γίνουν δημόσιοι υπάλληλοι, ενώ όσοι αποφασίζουν να γίνουν επιχειρηματίες δεν ξεκινούν, αν δεν επιδοτηθούν για την ιδέα τους από το κράτος, και ας είναι η ιδέα αυτή στις περισσότερες περιπτώσεις πιστή επανάληψη εκατοντάδων άλλων ιδεών που επιδοτήθηκαν νωρίτερα. Πώς λέγεται αυτό το σύστημα που αυτοπροσδιορίζεται ως καπιταλιστικό, αλλά τίποτα, ούτε καν οι ιδέες, δεν κινείται χωρίς τη σφραγίδα, τη συγκατάθεση και τη χρηματοδότηση του κράτους;
Αν το κράτος μας ήταν σοσιαλιστικό και επικρατούσε ο κεντρικός και κρατικός σχεδιασμός, τουλάχιστον θα γνωρίζαμε τι να περιμένουμε και από ποιον, έστω και αν είχαμε ελάχιστα να περιμένουμε. Τουλάχιστον αυτό έδειξε η εμπειρία άλλων κρατών όχι πολύ μακρινών από την Ελλάδα.
Καθίσταται σαφές λοιπόν από την προηγούμενη -τηλεγραφική και όχι αναλυτική -περιγραφή του ελληνικού συστήματος ότι οι δοκιμασμένες συνταγές απέτυχαν να δημιουργήσουν πλούτο. Για την ακρίβεια αυτές οι συνταγές δημιούργησαν χρέη και μόνο χρέη.
Το μοναδικό γιατρικό αυτή την ώρα είναι να βρεθεί τρόπος εισροής νέου χρήματος στη χώρα. Μοναδικός τρόπος εξυγίανσης του άρρωστου οργανισμού είναι το νέο καθαρό αίμα. Αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα η γραφειοκρατία, η αδιαφάνεια, η διαφθορά και η πολυνομία σε συνδυασμό με τα διαπλεκόμενα και τα οργανωμένα συμφέροντα ουσιαστικά απαγορεύουν την οποιαδήποτε ιδιωτική επένδυση. Οι ξένοι επενδυτές έχουν σβήσει από το χάρτη των επιχειρηματικών τους σχεδιασμών την Ελλάδα, ενώ οι Έλληνες προτιμούν να επενδύουν στο εξωτερικό και στην Ελλάδα να κάνουν απλά…τις διακοπές τους.
Υπάρχουν ακόμη ορισμένοι που πιστεύουν ότι τα χρήματα που μας λείπουν μπορεί και να…φυτρώσουν… αυτοφυώς πάνω στα δέντρα και, ακόμη χειρότερα, κάποιοι άλλοι που πιστεύουν ότι οι επενδυτές θα έρθουν να κάνουν τους ίδιους πλούσιους και αν περισσέψει και κάτι γι’ αυτούς έχει καλώς!
Αυτά τα ελληνικά κόλπα όμως έχουν παρέλθει. Τώρα μας γνωρίζουν καλά ακόμη και όσοι αγνοούσαν την ύπαρξη αυτής της γωνιάς της γης. Κανέναν δεν μπορούμε να εξαπατήσουμε. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να εκμεταλλευτούμε τώρα , όχι αύριο, τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας μας, που δεν είναι λίγα.
Διαφορετικά δεν μπορούμε να καταλάβουμε πώς μπορείς να ελπίζεις ότι θα ορθοποδήσει μια χώρα ενταγμένη στο σύστημα της ελεύθερης αγοράς, στην οποία τίποτα δεν παράγεται και καμία πραγματική επένδυση δεν προχωράει.
Ας πάψουμε επιτέλους να βαυκαλιζόμαστε ότι κάποιοι άλλοι θα αναλάβουν την πρωτοβουλία να μας σώσουν…
Στην Ελλάδα απαγορεύονται οι επενδύσεις
