Χρήστος Μπουκώρος: Εκαναν την πολιτική βιοπορισμό

χρήστος-μπουκώρος-εκαναν-την-πολιτικ-127572

Ας ξεπεραστούν επιτέλους οι συνήθειες του παρελθόντος που ευθύνονται για τη χρεοκοπία

Εχουμε καταπιαστεί πολλές φορές με το σημερινό θέμα, τόσο που θα ήταν δικαιολογημένο να κατηγορηθούμε ακόμη και για εμμονές. Ομως, τη σημερινή αφορμή για να επανέλθουμε μας τη δίνει το σύντομο αλλά κύριο άρθρο μιας έγκριτης εφημερίδας όπως η Καθημερινή. Ενα πρόσφατο γεγονός αξιοποίησης ενός πρώην Βουλευτή στη θέση του επικεφαλής μιας ανεξάρτητης αρχής έδωσε την ευκαιρία στην εφημερίδα να επισημάνει ορισμένα αυτονόητα και λογικά πράγματα. Δεν σκοπεύουμε να αναφέρουμε το όνομα του παλιού Βουλευτή που «αξιοποιήθηκε» γιατί δεν είναι ο μόνος. Είναι δεκάδες, ίσως και εκατοντάδες. Το εκφυλιστικό φαινόμενο χαρακτηρίζεται από διαχρονική σταθερότητα, σε τέτοιο βαθμό που καταντά πυρήνας του αναχρονισμού και της καθυστέρησης που πλήττουν την πολιτική μας ζωή. Θα ήταν άδικο λοιπόν να αναφερθούμε μόνο στο τελευταίο παράδειγμα, αφού είναι πάρα πολλά.

Προσεγγίζοντας γενικότερα αλλά με απόλυτη σαφήνεια το θέμα η εφημερίδα σημείωσε τα εξής στο χθεσινό της φύλλο:

«Η κυβέρνηση δεν μπορεί προφανώς να κόψει μια κακή συνήθεια που είναι πλέον προκλητική, εκτός από παλαιομοδίτικη. Συνεχίζει να διορίζει σε διάφορες θέσεις του κρατικού μηχανισμού αποτυχημένους πολιτευτές. Επιτέλους, ποιο ξεπερασμένο «μυαλό» σκέπτεται με αυτόν τον τρόπο; Είναι τόσο δύσκολο να καταλάβουν αυτοί που αποφασίζουν ότι για κάθε κομματική ψήφο που κερδίζουν με αυτόν τον τρόπο χάνουν εκατοντάδες άλλες από πολίτες που βλέπουν ότι τίποτα δεν αλλάζει στον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί το πολιτικό σύστημα; Ας μην έχουν τουλάχιστον ψευδαισθήσεις ότι η κοινωνία ανέχεται αυτά τα φαινόμενα ή ότι τα αγνοεί. Τίποτε από τα δύο δεν συμβαίνει».

Βεβαίως αυτές οι επισημάνσεις δεν αφορούν μόνο τη σημερινή Κυβέρνηση. Αλλά κυριολεκτικά όλες τις ελληνικές Κυβερνήσεις από συστάσεως νεοελληνικού Κράτους. Οι πολιτευτές καταλαμβάνουν κάποια παχυλά αμειβόμενη θέση στο Δημόσιο τομέα και οι πρώην Βουλευτές αξιοποιούνται σε Γενικές Γραμματείες, Προεδρίες Οργανισμών και χίλιες δυο άλλες θέσεις, πάντα αμειβόμενες πλουσιοπάροχα. Αντιθέτως, στην Ευρώπη και στην Αμερική πολιτικοί οι οποίοι έχτισαν λαμπρές πολιτικές καριέρες, μετά από εκλογικές ήττες ή αποτυχίες τους βλέπουμε να επιστρέφουν στη δουλειά τους ως απλοί πολίτες και πάντα στον ιδιωτικό τομέα όπου οι γνώσεις τους και οι ικανότητές τους αμείβονται αναλόγως. Πάντως δεν επιβαρύνουν τον κρατικό κορβανά.

Δεν ισχυριζόμαστε ότι όλοι οι πολιτευτές και οι πρώην Βουλευτές είναι ανίκανοι ή δεν μπορούν να προσφέρουν. Πιθανώς ορισμένοι να είναι ικανότατοι. Εκείνο που προβληματίζει είναι ότι η πορεία του Δημοσίου όλα αυτά τα χρόνια που διοικείται κατά κύριο λόγο από τέτοια πρόσωπα έχει καταγράψει οικτρή αποτυχία. Αυτό είναι δεδομένο. Δεν είμαστε μηδενιστές λοιπόν ούτε ισοπεδωτικοί. Δεν λέμε ότι όλοι είναι ανίκανοι, υποστηρίζουμε όμως ότι όλοι έχουν κάνει επάγγελμα την πολιτική. Μόλις χάσουν τη βουλευτική έδρα, γρατζουνάνε τις πόρτες της εξουσίας για να βολευτούν κάπου. Δεν απαλλάσσουν το δημόσιο βίο από την παρουσία τους κυριολεκτικά… με καμία Κυβέρνηση.

Εκτός από βαθιά αντιδημοκρατική αντίληψη, αυτή η εμμονή άσκησης εξουσίας πάντα επ’ αμοιβή, γιατί αν ήταν εθελοντική διαφορετικά θα την κρίναμε, εμποδίζει κάθε προσπάθεια ανανέωσης της δημόσιας ζωής και δημιουργεί στεγανά στην εισαγωγή κάθε νεωτερισμού και φρέσκιας ιδέας στο δημόσιο βίο. Εκτός αυτών των γενικών και πανταχόθεν διαπιστωμένων παθογενειών δημιουργεί και σχέσεις διαπλοκής. Ναι, διαπλοκής. Μην σας τρομάζει η λέξη. Ο κάθε πολιτευόμενος που καταλαμβάνει μια δοτή και αμειβόμενη θέση του δημοσίου τομέα δεν έχει ως κύριο μέλημα τη διοίκηση του Οργανισμού ή της Υπηρεσίας αλλά την εξυπηρέτηση των αυριανών του ψηφοφόρων και τη δημιουργία μηχανισμού που θα τον βοηθήσει να εκλεγεί για πρώτη φορά ή να επανεκλεγεί αν είναι παλιότερος. Σε αυτό το σημείο, εκτός από τη μπάλα, χάνονται και σπαταλώνται πολλές φορές με αδιαφάνεια πόροι του Δημοσίου, εξανεμίζονται όλες οι ευκαιρίες εξυγίανσης της κρατικής μηχανής με αποτέλεσμα να θυσιάζονται στο βωμό κάποιων μικροπολιτικών και μικροπροσωπικών συμφερόντων οι οδυνηρές θυσίες του ελληνικού λαού.

Η αξιοποίηση πολιτευτών και πρώην Βουλευτών σε θέσεις του Δημοσίου, την ώρα που η Ελλάδα έχει υποστεί τη μεγαλύτερη αφαίμαξη εγκεφάλων και τα πιο λαμπρά μυαλά της αναζητούν ευκαιρίες στο εξωτερικό, αυτή την ώρα λοιπόν η συγκεκριμένη τακτική αποτελεί τη μεγαλύτερη απόδειξη, αν όχι τον πυλώνα της φαυλοκρατίας και του κομματισμού.

Για να μην μακρηγορούμε, επειδή καμία Κυβέρνηση μέχρι σήμερα, δεν τόλμησε να καταπολεμήσει το συγκεκριμένο φαινόμενο και επειδή πιστεύουμε ότι αν αφεθεί στην τύχη του δεν θα το αντιμετωπίσει και καμία μελλοντική Κυβέρνηση, είναι ώρα ο ελληνικός λαός να απαιτήσει σχετική συνταγματική πρόβλεψη στην επόμενη συνταγματική αναθεώρηση. Απλά είναι τα πράγματα. Οποιος καταλαμβάνει δοτή πολιτική θέση, δεν θα πολιτεύεται για την επόμενη δεκαετία. Επιτέλους να ξεκαθαρίσει η ήρα από το στάρι.

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου