Επαθαν σοκ τα στελέχη της τρόικα σύμφωνα με τη σημερινή επικαιρότητα για το γεγονός ότι εκκρεμούν εδώ και πολλά χρόνια 400.000 δικαστικές υποθέσεις μόνο στα διοικητικά δικαστήρια της χώρας, ενώ ένας αντίστοιχα μεγάλος αριθμός υποθέσεων, χωρίς να υπάρχουν ακριβή στοιχεία, συσσωρεύεται και στα υπόλοιπα δικαστήρια όπου οι καθυστερήσεις είναι μικρότερες για τις πολιτικές και ποινικές υποθέσεις, αλλά ο όγκος εξίσου μεγάλος. Θέτουν λοιπόν οι εκπρόσωποι των δανειστών ένα θέμα που το γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα ο μέσος Ελληνας πολίτης.
Το ζήτημα της ταχείας απονομής δικαιοσύνης. Η καθυστέρηση απονομής δικαιοσύνης αποτελεί την απεχθέστερη ίσως μορφή γραφειοκρατίας. Δεν φτάνει να έχεις δίκιο, πρέπει να ξέρεις και να το διεκδικείς, λέει ο λαός και δυστυχώς δεν έχει άδικο.
Η υποστελέχωση των δικαστηρίων. Η καθυστερημένη εισαγωγή τεχνολογικών μέσων που ακόμη και σήμερα βρίσκεται σε νηπιακό στάδιο σε σχέση με άλλες χώρες. Η έλλειψη υποδομών στους χώρους απονομής δικαιοσύνης. Η πολυνομία και η έλλειψη κωδικοποίησης που θα συμπυκνώνει και θα καθιστά περισσότερο χρηστική τη νομολογία. Οι άθλιες, σχεδόν βάρβαρες συνθήκες κάτω από τις οποίες δουλεύουν οι Ελληνες δικαστικοί λειτουργοί και δικαστικοί υπάλληλοι. Η έλλειψη θεσμών που θα επιλύουν εξωδικαστικά μεγάλο μέρος των διαφορών. Το τριτοκοσμικό φορολογικό σύστημα που δεν το γνωρίζουν ούτε καν αυτοί που το ψηφίζουν κάθε φορά. Οι ατελείς νόμοι κυρίως στα περί φορολογίας που χρειάζονται πλήθος ερμηνευτικών εγκυκλίων προκειμένου να εφαρμοστούν. Τα λεγόμενα παραθυράκια των νόμων και οι συνεχόμενες ν-τροπολογίες σε συνδυασμό με την ασάφεια ή τον αναχρονιστικό χαρακτήρα νομοθετημάτων. Ακόμη και η ψήφιση νόμων κατά παραγγελία στο παρελθόν! Και μέσα σε όλα αυτά και η δικομανία των Ελλήνων. Αυτές είναι μόνο μερικές από τις διαχρονικές πληγές στο σύστημα απονομής δικαιοσύνης.
Είναι βέβαιο ότι η εξωδικαστική επίλυση μιας ευρείας γκάμας πολιτικών και διοικητικών υποθέσεων θα διευκόλυνε την εκδίκαση των υπόλοιπων σοβαρότερων υποθέσεων σε λογικό χρόνο. Η εξωδικαστική επίλυση δεν σημαίνει ότι θα παραμεριστούν λειτουργοί της δικαιοσύνης όπως για παράδειγμα οι δικηγόροι, αντιθέτως μάλιστα ο ρόλος τους μπορεί να ενισχυθεί αν το νομικό πλαίσιο καθιστά την απονομή δικαιοσύνης εξωδικαστικά συμφέρουσα, ευέλικτη, πιο ανθρώπινη και πιο οικονομική.
Ενας από τους πυλώνες κυριαρχίας αρχαίων αλλά και σύγχρονων αυτοκρατοριών υπήρξε η απλή, σαφής, κατανοητή και από τον τελευταίο πολίτη νομοθεσία. Αλήθεια πόσοι στη σημερινή Ελλάδα μπορούν να ισχυριστούν όχι μόνο για λογαριασμό των απλών πολιτών, αλλά ακόμη και για τους ειδικούς, ότι γνωρίζουν τη νομοθεσία; Αρκεί να αναλογιστούμε ότι σε αυτό το νομικό λαβύρινθο η άγνοια νόμου τιμωρείται…Τόσο ορθά.
