ΤΟΠΙΚΑ

Χρήστος Μπουκώρος: Το φρούτο των ανταρτών

χρήστος-μπουκώρος-το-φρούτο-των-ανταρ-219246

Ταλαιπωρεί κόμματα χωρίς αρχές

Είναι γνωστό ότι περάσαμε καμιά σαρανταριά χρόνια σαν χώρα προσηλωμένοι, με σχεδόν δογματικό τρόπο, στο αξίωμα «άρπα – κόλλα». Ό,τι συνέβαινε στην κοινωνία και στην οικονομία, συνέβαινε και στα κόμματα και κατ’ επέκταση και στην Αυτοδιοίκηση. Ή αν θέλετε και αντίστροφα.

Έχουμε και ενόψει των νέων εκλογών για τους Δήμους και τις Περιφέρειες το λεγόμενο φαινόμενο των ανταρτών. Λογικά σε εκλογές ακομμάτιστες όπως θεωρητικά είναι οι αυτοδιοικητικές εκλογές, δεν θα έπρεπε να καταγράφεται ένα τέτοιο φαινόμενο. Όλα τα κόμματα χωρίς να εξαιρείται κανένα, δεκαετίες τώρα, προσπαθούν να μας πείσουν ότι οι εκλογές για τους Δήμους και γενικότερα, οι τοπικές εκλογές είναι ακηδεμόνευτες από τα κόμματα. Αποθεώνουν το ακομμάτιστο των διαδικασιών και ταυτόχρονα κατηγορούν όσους διαφωνούν και αποσκιρτούν από την επίσημη κομματική γραμμή και τις επιλογές των ηγεσιών.

Παλιότερα, ο Ανδρέας Παπανδρέου, όταν κέρδιζαν οι εκλεκτοί του τους Δήμους, διαπίστωνε ότι «ενισχύθηκε η αλλαγή». Όταν έχαναν οι δικοί του διαπίστωνε με την ίδια ευκολία ότι «κέρδισε η Αυτοδιοίκηση»! Περίπου στην ίδια γραμμή κινήθηκαν όλα τα κόμματα εξουσίας τα τελευταία χρόνια. Δεν εκφεύγουν του κανόνα ούτε τα σημερινά κόμματα εξουσίας, δηλαδή η Ν.Δ. και ο ΣΥΡΙΖΑ. Κατά το μάλλον ή ήττον, αμφότεροι οι πολιτικοί αντίπαλοι, δείχνουν έναν εκνευρισμό για τις υποψηφιότητες που εκδηλώνονται σε ολόκληρη τη χώρα πέραν των επιλογών των κομματικών ηγεσιών. Βεβαίως, δεν το λένε ευθέως, αλλά το κλίμα προδίδει τον εκνευρισμό.

Η Ν.Δ. έχει να αντιμετωπίσει πρόβλημα στην Περιφέρεια της Μακεδονίας, στο Δήμο Αθηναίων και από χθες το βράδυ, στο Δήμο Πειραιά. Αν προστεθεί και ο προσεταιρισμός Μπουτάρη – Τζιτζικώστα στο Δήμο Θεσσαλονίκης, είναι λογικό ο εκνευρισμός να εντείνεται.

Ο ΣΥΡΙΖΑ από την άλλη πλευρά, πελάγωσε μεταξύ Δυτικής Μακεδονίας και Πελοποννήσου. Δεν είναι τα μόνα φαινόμενα. Μέχρι τον καταρτισμό των ψηφοδελτίων σε ολόκληρη τη χώρα, θα δούμε δεκάδες επικεφαλής οι οποίοι θα γράψουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους τις κομματικές επιλογές και θα κατέλθουν στο στίβο της Αυτοδιοίκησης για να δοκιμάσουν την τύχη τους ή να πετύχουν τα όποια ανταλλάγματα.

Δύο τρόποι θα περιόριζαν το συγκεκριμένο φαινόμενο. Πρώτον, η ειλικρινής στάση των κομμάτων απέναντι στην ανεξαρτησία των αυτοδιοικητικών εκλογών, θεωρητικά και πρακτικά και δεύτερον, η λειτουργία των κομμάτων με αδιαπραγμάτευτες αρχές και στέρεες δημοκρατικές διαδικασίες και όχι «αλά καρτ» αντιλήψεις.

Ανησυχεί η Ν.Δ. γιατί κατεβαίνει αντάρτης υποψήφιος στον Πειραιά, ο κ. Γιάννης Μελάς, γιος του Βουλευτή των Ανεξάρτητων Ελλήνων, Παναγιώτη Μελά. Τώρα πώς γίνεται ο πατέρας να είναι Βουλευτής του Καμμένου και ο γιος που κληρονομεί την πελατεία του πατέρα να είναι στέλεχος της Ν.Δ. ο οποίος μάλιστα στασιάζει, εμείς δεν μπορούμε να το καταλάβουμε. Εκτός κι αν δεν είναι στέλεχος της Ν.Δ. οπότε δεν υπάρχει πρόβλημα.

Από την άλλη πλευρά ο ΣΥΡΙΖΑ, να λειτουργεί ως άλλος Ιανός. Στη Δυτική Μακεδονία, οι τοπικές οργανώσεις να λένε Καρυπίδη και να τον κόβει η ηγεσία και στην Πελοπόννησο οι τοπικές οργανώσεις να ξορκίζουν τον Βουδούρη και να τον επιβάλλει η ηγεσία.

Είναι εμφανές ότι δεν υπάρχουν διαδικασίες αποδεκτές και αρχές δημοκρατικές στη λειτουργία των κομμάτων όταν πρόκειται για τη διανομή ή την κατάκτηση του όποιου επιπέδου εξουσίας. Η εξουσία ποδοπατά αρχές και αξίες. Αυτό είναι που διαφοροποιεί τα ελληνικά κόμματα από τα παραδοσιακά κόμματα της υπόλοιπης Ευρώπης. Εδώ υπάρχει σύστημα Βαλκανικού Χομεϊνισμού ενώ εκεί υπάρχουν εσωκομματικά δημοψηφίσματα για την επιλογή των υποψηφίων, θεσμοθετημένες τάσεις στο εσωτερικό των κομμάτων και άλλα που στην Ελλάδα μας φαίνονται κινέζικα.

Αλλά γιατί εκνευρίζονται τα κόμματα; Δεν είναι τα ίδια που επιβραβεύουν τους υβριστές τους και όσους πισώπλατα τα μαχαιρώνουν; Δεν είναι τα ίδια που βάζουν στις Βουλευτικές τους λίστες ανθρώπους που μέχρι πριν μία εβδομάδα τους φώναζαν από τα μπαλκόνια προδότες και δωσίλογους και χάρη κάποιων αμφίβολων πρόσκαιρων ωφελειών, τους περιθάλπουν με… αγάπη και φροντίδα; Δεν είναι τα ίδια που τους χθεσινούς σούπερ- μνημονιακούς, θέλουν να μας τους περάσουν σήμερα σαν αντι-μνημονιακούς; Δεν αναφερόμαστε φυσικά σε παλιές πολιτικές διαφορές. Αλλά σε λυσσαλέες αντιπαραθέσεις προ ολίγων ημερών. Όταν οι ηγεσίες επιβραβεύουν αυτούς που μέχρι χθες τους εξύβριζαν, γιατί αυτοί που είναι μέσα να μην βγουν έξω και μετά υβρίζοντας και πάλι, να επιστρέψουν εκ νέου μέσα;

Οι αρχές και οι αξίες που είναι αναγκαίο να διέπουν τη λειτουργία οργανισμών, όπως τα κόμματα, είναι οι βάσεις της Δημοκρατίας. Οτιδήποτε άλλο αποτελεί προσωπική ερμηνεία του όρου «δημοκρατική λειτουργία».

#Tags

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου