Οχι άλλες ανθρώπινες ζωές χαράμι
Τα ξημερώματα της 25ης Μαΐου, ανήμερα των εκλογών, ήταν ο 28χρονος Βαγγέλης Τζουβάρας και ο 27χρονος Παναγιώτης Αλογάρης από τον Αλμυρό. Χθες τα ξημερώματα ο σύγχρονος Μινώταυρος εμφανίστηκε πιο αιμοβόρος και πήρε τα νιάτα και τις ψυχές της Κατερίνας και της Ιωάννας Κουτσιαρή 18 και 21 χρονών αντίστοιχα από το Στεφανοβίκειο και του Φίλιππου Καπανιάρη 20 χρονών από το Ριζόμυλο. Ζωές νέων ανθρώπων που ξεχείλιζαν από όνειρα. Ονειρα τα οποία έσβησαν στην άσφαλτο απρόσμενα και άδικα. Μέχρι πότε όμως μπορεί να συνεχιστεί αυτή η ανείπωτη θυσία;
Μέσα στον αλαλαγμό του θρήνου και της δικαιολογημένης οργής για το χαμό τριών νέων ανθρώπων που βύθισε στον πόνο και στο πένθος ολόκληρη την τοπική κοινωνία ειπώθηκαν διάφορα. Η τραγικότητα των στιγμών δικαιολογεί και τις όποιες υπερβολές. Ο θρήνος και οι κατηγορίες, ο σχολιασμός και το ανάθεμα δεν είναι αυτά που θα ανακόψουν τις ακόρεστες ορέξεις του «ανθρωποφάγου Μινώταυρου».
Με όσοι ψυχραιμία μας επιτρέπει η οδύνη των στιγμών και με τη σκέψη στους οικείους των παιδιών για τους οποίους θα είναι δύσκολο να ξαναχαράξει όμορφη μέρα, θα επιχειρήσουμε να διατυπώσουμε δύο προτάσεις άμεσης εφαρμογής γιατί αυτό το κακό δεν ξέρει κανείς που μπορεί να σταματήσει.
Είναι αναγκαίο να διευκρινιστεί καταρχήν ότι δεν είναι παράνομη η κυκλοφορία βαρέων οχημάτων στην Παλιά Εθνική Οδό. Δεύτερον, είναι υποχρεωτική με βάση την Ευρωπαϊκή νομοθεσία η ύπαρξη εναλλακτικής οδικής αρτηρίας, παράλληλα με τον κλειστό αυτοκινητόδρομο χωρίς ο δεύτερος δρόμος να μπορεί να εκσυγχρονιστεί σε τέτοιο βαθμό ώστε να είναι ανταγωνιστικός με τον κλειστό αυτοκινητόδρομο. Επίσης, η μεταφορά των διοδίων υπό όρους μπορεί να συμβεί, αλλά και αυτό είναι χρονοβόρο. Το ιδανικότερο για τη Θεσσαλία, που είναι ενιαίος γεωγραφικά και διοικητικά χώρος, θα ήταν να υπάρχουν διόδια στην έξοδο των Τεμπών και στην είσοδο της Μαγνησίας μετά την Πελασγία. Οτιδήποτε άλλο είναι εισπρακτική υπερβολή. Τέλος, για την μείωση της τιμής διέλευσης των διοδίων, όσο την περιμένουμε, είναι σαν περιμένουμε τα επόμενα θύματα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν πρέπει να είναι αντικείμενο μαχητικής κοινωνικής διεκδίκησης.
Τούτων δοθέντων, πρέπει να μας προβληματίσει όλους πως θα κλείσουμε άμεσα αυτό το θυσιαστήριο.
Κατά την ταπεινή μας άποψη και χωρίς να είμαστε οι ειδικότεροι επί του θέματος, δύο πολύ απλά πραγματάκια, μπορούν να γίνουν άμεσα και να προστατέψουν πολλές ανθρώπινες ζωές.
Πρώτον, πύκνωση τροχονομικών μπλόκων μεταξύ Βόλου – Λάρισας και αυστηροί έλεγχοι των βαρέων οχημάτων. Όταν ο οδηγός ξέρει ότι θα ελεγχθεί και πιθανότατα θα πάρει κάποιο πρόστιμο, διότι κανείς δεν είναι απολύτως νόμιμος, χώρια η καθυστέρηση του ελέγχου, θα σκεφτεί πολλές φορές να εγκαταλείψει τη νέα Εθνική Οδό. Αν επιλέξουν τον παλιό δρόμο τουλάχιστον να είναι απολύτως νόμιμοι, ούτε υπέρβαροι, ούτε γκαζάκηδες, ούτε με τεχνικές βλάβες. Τέτοιοι έλεγχοι, έστω και αν περιοριστούν οι έλεγχοι στην Εθνική Οδό και μέσα στις πόλεις, θα σώσουν πολύ κόσμο. Πρόκειται για διακεκαυμένη ζώνη. Πρέπει όμως να είναι σε βάθος χρόνου και συστηματικοί ώστε η περιοχή να θυμίζει αστυνομοκρατούμενη ζώνη. Να δείτε τότε για πότε θα γίνει ελκυστικός ο νέος δρόμος. Προσοχή. Μιλάμε για φορτηγά και όχι για Ι.Χ.
Δεύτερον, επειδή ότι και να γίνει δεν μπορούμε να διαθέσουμε έναν τροχονόμο για κάθε φορτηγό, τοποθέτηση καμερών κάθε ένα – δύο χιλιόμετρα. Δεν χρειάζονται πάνω από τριάντα κάμερες μεταξύ Βόλου – Λάρισας. Μέτρο που σε συνδυασμό με τη μείωση των ορίων ταχύτητας μπορεί να αποτρέψει πολλούς κινδύνους και να συνετίσει πολλούς επικίνδυνους.
Καλό παράδεισο στα τρία βλαστάρια και …καλά μυαλά σε όλους εμάς τους υπόλοιπους.
