Το οριστικό τέλος της αυτοδυναμίας φέρνει στο προσκήνιο άλλου είδους προβλήματα
Είναι αλήθεια ότι μετά τις ευρωεκλογές το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης για την πολιτική, για την αντιπαράθεση των κομμάτων και κυρίως για την απήχηση που έχουν οι θέσεις τους, περιορίστηκε δραστικά. Βοηθάει σε αυτό και το ελληνικό καλοκαίρι. Αλλα πράγματα απασχολούν το μυαλό του μέσου Ελληνα αυτές τις μέρες.
Διεξήχθησαν όμως κάποιες δημοσκοπήσεις, αξιόπιστες θέλουμε να πιστεύουμε, οι οποίες έχουν κοινό βασικό χαρακτηριστικό ότι αποτυπώνουν περίπου τα ίδια πράγματα τόσο ως προς την εκλογική απήχηση των κομμάτων όσο και ως προς την σειρά κατάταξής τους στις προτιμήσεις των πολιτών.
Η τελευταία δημοσκόπηση δημοσιοποιήθηκε προχθές Παρασκευή. Κατέγραψε ακριβώς τα ίδια ευρήματα όπως και η προηγούμενη προ δεκαημέρου. Σύμφωνα με αυτή: ΣΥΡΙΖΑ 24%, Ν.Δ. 21%, Χρυσή Αυγή 9%, ΠΑΣΟΚ 7%, ΠΟΤΑΜΙ 7%, ΚΚΕ 5,5%, ΑΝΕΛ 3,5% και ΔΗΜΑΡ 1,5%. Λείπει η αδιευκρίνιστη ψήφος, η οποία είναι λίγο πάνω από το 20% και θεωρείται εντελώς φυσιολογικό ποσοστό για την εποχή.
Με δεδομένο ότι παρά τα όσα διέδιδαν διάφοροι φαντασμένοι, λάτρεις της συνωμοσίας και κατευθυνόμενοι, προ των ευρωεκλογών, είμαστε υποχρεωμένοι στο εξής να λαμβάνουμε πολύ σοβαρά υπόψη μας τις μετρήσεις των εταιρειών δημοσκοπήσεων διότι το αποτέλεσμα των τελευταίων εκλογών επιβεβαίωσε μέχρι κεραίας τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων και διέψευσε απολύτως όλους αυτούς που ανέπτυσσαν διάφορα σενάρια του τύπου: Υπάρχουν κρυφές δημοσκοπήσεις και δεν τις βγάζουν, η Χρυσή Αυγή έχει πάνω από 20% και το κρύβουν, μεγάλο μέρος του πληθυσμού δεν διαθέτει σταθερά τηλέφωνα και κατά συνέπεια τα δείγματα δεν είναι αξιόπιστα και άλλες τέτοιες παραδοξότητες που ακούγονται, διαδίδονται και γίνονται πιστευτές μόνο στην Ελλάδα. Μη μου πείτε ότι δεν είχατε ακούσει όλες αυτές ή κάποιες από αυτές τις θεωρίες.
Ας έρθουμε λοιπόν στην πραγματικότητα. Σύμφωνα με το πολιτικό κλίμα και με τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων αν όπως πολλοί, αλλά όχι όλοι, πιθανολογούν εθνικές εκλογές τον Οκτώβριο τα πράγματα κάθε άλλο παρά ξεκάθαρα και δεδομένα είναι.
Αυτήν την ώρα φαίνεται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ διαθέτει προβάδισμα της τάξεως των συν – πλην τριών μονάδων. Η Ν.Δ. ακολουθεί κατά πόδας με το πλεονέκτημα των όποιων κυβερνητικών πρωτοβουλιών στα χέρια της. Βεβαίως κανείς δεν μπορεί να προεξοφλήσει τις συνθήκες κάτω από τις οποίες θα οδεύσουμε στις επόμενες εκλογές όποτε κι αν γίνουν αυτές. Αν αποτελούν κυβερνητική επιλογή την πρωτοβουλία των κινήσεων θα έχει η κυβέρνηση, αν όμως αποτελέσουν λύση ανάγκης η αντιπολίτευση θα ενισχύσει το υφιστάμενο πλεονέκτημά της. Μπορεί τα πράγματα για τις επόμενες εθνικές εκλογές να δείχνουν κάπως θολά αλλά η επόμενη μέρα των επόμενων εκλογών φαίνεται όχι απλά θολή αλλά σχεδόν σκοτεινή.
Στην υποθετική περίπτωση που θα κόψει πρώτος το νήμα ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να αναζητήσει κυβερνητικούς εταίρους. Αυτή την ώρα έχει ανοίξει ένας σοβαρός δίαυλος επικοινωνίας κυρίως με τη ΔΗΜΑΡ η οποία όμως δεν δείχνει ικανή να εισέλθει στη Βουλή. Οπότε δώρο άδωρο. Εκτός κι αν στόχος είναι κάποιοι από τους πρώην ψηφοφόρους της ΔΗΜΑΡ. Αν περί αυτού πρόκειται ο ΣΥΡΙΖΑ θα προσθέσει κάποια κέρδη στην υφιστάμενη εκλογική του δύναμη. Για πιθανή συνεργασία με τους ΑΝΕΛ τα μισά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ δεν θέλουν ούτε κουβέντα. Οπότε αν αυτοί δεν το κουβεντιάζουν γιατί εμείς να το σχολιάσουμε. Χώρια που το κόμμα του κ. Καμμένου σύμφωνα με τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων και τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών δέχεται τρομερές πιέσεις. Ετσι αποκτούν ξεχωριστή σημασία οι επιλογές και οι αποφάσεις των δύο άλλων κομμάτων. Το ΠΟΤΑΜΙ του Σταύρου Θεοδωράκη και το ΚΚΕ. Ξεκινώντας από το δεύτερο θα λέγαμε ξεκάθαρα ότι απορρίπτει κάθε κυβερνητική συνεργασία. Βεβαίως ο κ. Τσίπρας απλώνει συνεχώς τα δίχτυα του προς το ΚΚΕ προσδοκώντας ενδεχομένως όχι μία συγκυβέρνηση μετά τις εκλογές αλλά ίσως μία ψήφο ανοχής. Οσο για το ΠΟΤΑΜΙ του Σταύρου Θεοδωράκη δείχνει διατεθειμένο να στρέψει την κοίτη του προς οποιαδήποτε κατεύθυνση χωρίς όμως να έχει αποσαφηνίσει τις προθέσεις του. Είναι βέβαιο ότι το ΠΟΤΑΜΙ θα μπορούσε να αποτελέσει κυβερνητικό εταίρο τόσο για τον ΣΥΡΙΖΑ όσο και για τη Ν.Δ. Πρόκειται για δύσκολο γρίφο τον οποίο η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να λύσει προ των εκλογών.
Στην περίπτωση που η Ν.Δ. κόψει πρώτη το νήμα, προεξοφλείται ότι θα συγκυβερνήσει με το ΠΑΣΟΚ και ενδεχομένως με το ΠΟΤΑΜΙ. Πάντως θεαματικές αλλαγές στον πολιτικό χάρτη αυτή την ώρα δεν καταγράφονται. Οσο για την άποψη που δικαίως υποστηρίζει ότι τα γεγονότα φέρνουν τις αλλαγές, δεν μπορεί κανείς να την αμφισβητήσει πλην όμως ούτε γνωρίζουμε, ούτε μπορούμε να εικάσουμε τα επερχόμενο γεγονότα. Αν η παράμετρος της διευθέτησης του δημοσίου χρέους έχει θετική έκβαση μπορεί να ευνοηθούν τα κόμματα της σημερινής συγκυβέρνησης. Αν όχι, είναι βέβαιο ότι θα ευνοηθεί η αξιωματική αντιπολίτευση. Δεν είναι όμως το μόνο γεγονός το οποίο θα επηρεάσει τα πράγματα. Η ανεργία, η γενική οικονομική κατάσταση και μία σειρά άλλων θεμάτων θα συνδιαμορφώσουν τον πολιτικό χάρτη του άμεσου μέλλοντος.
Σε κάθε περίπτωση, δύσκολη δεν δείχνει τόσο η μέρα των επόμενων εκλογών αλλά η επόμενη μέρα που θα ακολουθήσει.
