Η περίπτωση του πετρελαίου θέρμανσης ως παράδειγμα
Δεν διαθέτουμε πισίνα και μάλιστα θερμαινόμενη, ώστε να εμπίπτουμε στην κατηγορία εκείνη των πολιτών που έχει στο μυαλό του ο Υπουργός Οικονομικών, Γιάννης Στουρνάρας, προκειμένου να εκπονεί τις πολιτικές του και να παίρνει τα μέτρα. Η απίστευτης ρηχότητας δήλωσή του, ότι δεν πρόκειται να μειωθεί ο ενιαίος φόρος κατανάλωσης πετρελαίου για να μη δοθεί η ευκαιρία σε κάποιους να θερμαίνουν τις πισίνες τους φθηνά, μας σοκάρισε κυριολεκτικά.
Παρά το γεγονός ότι συνάδελφοί του Υπουργοί, όπως ο Άδωνις Γεωργιάδης και ο Γιάννης Μανιάτης, είχαν προειδοποιήσει τον τσάρο της οικονομίας να μην κάνει δημοσίως τέτοια δήλωση διότι θα εκτεθεί ανεπανόρθωτα η Κυβέρνηση, ο κ. Στουρνάρας το έκανε. Αποδεικνύει η επιλογή του αυτή, να δημοσιοποιήσει δηλαδή το αστήρικτο και καταγέλαστο επιχείρημά του, ότι είναι ένας ξεροκέφαλος εγωιστής.
Ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι με τη μείωση του φόρου πετρελαίου θέρμανσης, κάποιοι θα το εκμεταλλευόταν και θα ζέσταιναν τις πισίνες τους, το επιχείρημα παραμένει έωλο. Δηλαδή αν χίλιοι ή πέντε χιλιάδες πλούσιοι που ακόμη και στη σημερινή εποχή δεν έχουν κανένα πρόβλημα να ζεστάνουν τις πισίνες και τα σπίτια τους, εκμεταλλεύονταν τη μείωση, έχει καμιά σημασία μπροστά στα δύο εκατομμύρια οικογενειάρχες που θα μπορούσαν να ζεστάνουν τα σπίτια τους χωρίς να επιβαρύνεται το περιβάλλον; Έτσι κάνει λογαριασμό ο καθ’ ύλην αρμόδιος Υπουργός της οικονομίας; Με βάση τους χίλιους κι όχι με βάση τα εκατομμύρια; Πόσο θα στοιχίσει το νέφος της αιθαλομίχλης στη δημόσια υγεία, έχει λογαριάσει ο κ. Στουρνάρας; Προφανώς όχι.
Θα ήταν πιο λογικό ένα επιχείρημα που θα φόρτωνε τις ευθύνες στην Τρόικα. Ενα επιχείρημα ότι δεν μπορούμε να ανοίξουμε νέο μέτωπο. Ότι η Τρόικα δεν θέλει να ακούσει. Ότι θα μας κόψουν την επόμενη δόση. Ότι θα μας βάλουν τιμωρία στη γωνία με το ένα πόδι όρθιο! Κάτι τέλος πάντων, αδερφέ μου. Κάτι πειστικό. Τις πισίνες βρήκε να πει; Μάλλον θα είχε πολλούς με θερμαινόμενες πισίνες στον κοινωνικό του περίγυρο ο κ. Στουρνάρας και του έχουν μπει στο μάτι. Δεν εξηγείται διαφορετικά.
Ενώ περί άλλων τυρβάζει ο Υπουργός Οικονομικών ξεσηκώνοντας θύελλα αντιδράσεων στην κοινωνία, δεν προβληματίστηκε ποτέ του, σοβαρά και σε βάθος για το γεγονός ότι παραμένουν αδιάθετα σε μεγάλο βαθμό τα κονδύλια για το επίδομα θέρμανσης. Από τα 280 εκατομμύρια δεν έχει διατεθεί ούτε το 40%. Τι συμβαίνει; Δεν θέλουν οι πολίτες να εισπράξουν το επίδομα θέρμανσης; Αυτό δεν στέκει με βάση τους κανόνες της λογικής.
Οι πολίτες δεν έχουν τη ρευστότητα για να αγοράσουν το πετρέλαιο στη σημερινή του τιμή. Δεν μπορούν να δεσμεύσουν 1.300 ευρώ για να πάρουν ένα τόνο πετρελαίου και να περιμένουν την επιστροφή του επιδόματος θέρμανσης, τα 400 ή 500 ευρώ για δύο ή τρεις μήνες. Είναι τόσο δύσκολο να το καταλάβουν οι ιθύνοντες του Υπουργείου Οικονομικών; Είναι δύσκολο να καταλάβουν ότι δεν μπορούν να πάνε δύο και τρεις φορές δικαιολογητικά στην Εφορία προκειμένου να εισπράξουν τμηματικά και σύμφωνα με τις μικρότερες παραγγελίες το επίδομα; Είναι δύσκολο. Διότι οι ίδιοι οι Υπουργοί προφανώς δεν αντιμετωπίζουν τέτοιου είδους προβλήματα ρευστότητας.
Δεν γνωρίζουν ότι οι πολίτες φοβούνται ότι θα τους κρατήσουν το επίδομα θέρμανσης για διάφορες οφειλές τους προς την εφορία και γι’ αυτό δεν το αξιοποιούν; Θα μπορούσαν με ένα προτιμολόγιο από το βενζινάδικο όπου ο πολίτης θα είχε εξοφλήσει την εμπορική τιμή του πετρελαίου, να πιστώνουν στους λογαριασμούς των βενζινοπωλών το ποσό της επιδότησης και να κάνουν και ελέγχους στη συνέχεια αν έχει παραδοθεί η συγκεκριμένη ποσότητα πετρελαίου. Έτσι, οι πολίτες θα αξιοποιούσαν το επίδομα και θα προτιμούσαν το πετρέλαιο θέρμανσης. Αν δεν το καταλαβαίνει αυτό ο κ. Στουρνάρας είναι παντελώς ακατάλληλος. Αν το καταλαβαίνει και υποκρίνεται είναι παντελώς επικίνδυνος.
Η υπόθεση με το επίδομα θέρμανσης που υπάρχει αλλά κανείς δεν το παίρνει, μας θυμίζει το βάζο με το γλυκό που η μητέρα μας το έβαζε στο ψηλότερο ράφι και όλοι το βλέπαμε, αλλά ποτέ δεν μπορούσαμε να το βάλουμε στο χέρι.
