Η ονοματολογία εμποδίζει την ουσιαστική και σε βάθος συζήτηση
Η χώρα βρίσκεται στην κόψη του ξυραφιού και οι πολίτες στη μέγγενη της ανεργίας και της ανέχειας σε μεγάλο ποσοστό, γεγονός που δεν φαίνεται να απασχολεί ιδιαίτερα ορισμένους πολιτικούς παράγοντες του τόπου μας, οι οποίοι συνεχίζουν να επιδίδονται στα προσωπικά παιχνίδια πολιτικής επιβίωσης. Τρέφουν την ψευδαίσθηση ότι ακόμη και αν δεν επιβιώσουν οι πολίτες, μπορούν να επιβιώσουν οι ίδιοι! Τέτοια έλλειψη επαφής με την πραγματικότητα. Τέτοιος φιλοτομαρισμός.
Τον τελευταίο καιρό επ’ ευκαιρία των επερχόμενων δημοτικών εκλογών ξεκίνησαν και πάλι τα παιχνίδια πολιτικής επιβίωσης, η προώθηση κυρίως προσωπικών και δευτερευόντως κομματικών συμφερόντων. Κυρίαρχη η πολιτική φιλαυτία. Πληθώρα υποψηφίων σωτήρων κάθε απόχρωσης και γούστου. Πολιτικοί παράγοντες που σπρώχνουν εκλεκτούς και ελεγχόμενους. Συγκροτήματα ενημέρωσης που επιτίθενται σε όποιον ξεμυτίσει και απειλεί τους αρεστούς τους. Νεοσύστατες ομάδες επιρροής που προωθούν τα δικά τους… αλογάκια. Επαγγελματίες της πολιτικής που χρησιμοποιούν ότι έκτισαν με πολύ ραδιουργία και άπειρη διαπλοκή, προκειμένου να εκμηδενίσουν κάθε πιθανότητα απαλλαγής μας από την παρουσία τους. Εξακολουθεί κατά την άποψή μας το σαράκι των επαγγελματιών της πολιτικής και η μάστιγα της -με κάθε μέσο- μονιμοποίησής τους σε θέσεις και αξιώματα, να κατατρύχει τη δημόσια ζωή και στον τόπο μας.
Ως εκ της θέσεώς μας τον τελευταίο καιρό τυγχάνουμε δέκτες πληροφοριών που μας προβληματίζουν βαθιά . Τελικά όσο και αν δεν ικανοποιούν τα ονόματα που καταγράφονται τελευταία στο προσκήνιο, είναι σαφώς προτιμότερα από τα γονιμοποιούντα στα εργαστήρια του παρασκηνίου. Ολα όσα έχουν καταγραφεί ως ονοματολογία στο Δήμο Βόλου, είναι λίγα σε σύγκριση με τα όσα σχεδιάζονται μακριά από το Βόλο. Στη μήτρα των μηχανορραφιών, στην Αθήνα αποφασίζονται πράγματα που λίγοι γνωρίζουν στο Βόλο. Εκτός του ότι αυτοί οι σχεδιασμοί γίνονται ερήμην της τοπικής κοινωνίας, δεν ξεφεύγουν από τη μιζέρια της ονοματολογίας επιπέδου καφενείου και της εξυπηρέτησης μικροπολιτικών συμφερόντων.
Ο τάδε στηρίζει το δεινά, γιατί θα του προσθέσει δυνάμεις. Ο άλφα στηρίζει το βήτα γιατί η υποψηφιότητά του θα τον ευνοήσει στις εθνικές εκλογές. Ο άλλος προτείνεται από το πολιτικό στέλεχος που έχει επιρροή κ.ο.κ.
Ούτε τόσο ρομαντικοί είμαστε, ούτε τόσο αθώοι ώστε να πιστέψουμε ότι θα εκλείψει το παρασκήνιο από την πολιτική. Το θέμα είναι το πολιτικό παρασκήνιο να μην καθίσταται επικυρίαρχο της πολιτικής ουσίας. Αυτό συμβαίνει τώρα και το γνωρίζουμε.
Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που καθιστά απαγορευτική κάθε ουσιαστική συζήτηση για τις ανάγκες και τις προοπτικές της τοπικής μας κοινωνίας, για τις δυνατότητες διοίκησης και ανάπτυξης, για τον κοινωνικό ρόλο του Δήμου και τον αυτοδιοικητικό ρόλο της κοινωνίας, όπως και ένα πλήθος θεμάτων τα οποία κανείς δεν αγγίζει.
Πάντως όσοι από συμφέρον μένουν στην επιφάνεια της ονοματολογίας, είναι ενδεχόμενο σύντομα να αντιληφθούν ότι δεν απέχει πολύ ο βυθός των ναυαγισμένων σχεδιασμών τους.
