Οι νέες αυξήσεις είναι κοινωνικά άδικες και αντιαναπτυξιακές
Το ερώτημα εάν θα έχουμε σύγχρονους αλλά ακριβούς αυτοκινητόδρομους ή τριτοκοσμικές και φτηνές οδικές αρτηρίες, δυστυχώς για την ελληνική κοινωνία δεν έχει ακόμη απαντηθεί. Οι χθεσινές ανακοινώσεις του Υπουργού Υποδομών και Δικτύων Μιχάλη Χρυσοχοΐδη για την έναρξη των εργασιών με στόχο την ολοκλήρωση των τεσσάρων νέων αυτοκινητόδρομων θα μας γέμιζε χαρά και ικανοποίηση εάν δεν συνοδευόταν από τις νέες άμεσες αυξήσεις στις τιμές διέλευσης των διοδίων οι οποίες φτάνουν το 30%!!!
Βεβαίως ο Υπουργός είπε ότι τα έργα των αυτοκινητόδρομων θα σηματοδοτήσουν την έναρξη της ανάπτυξης τόσο με τον εκσυγχρονισμό των οδικών αρτηριών της χώρας όσο και με την πρόσληψη σταδιακά περίπου 20.000 εργαζομένων όλων των ειδικοτήτων. Λογικό ακούγεται, πλην όμως δεν υπολογίζεται η αντιαναπτυξιακή παράμετρος της αύξησης του κόστους των μεταφορών. Σε όλες τις οικονομίες του κόσμου οι μεταφορές ως οικονομική λειτουργία είναι σπουδαιότερες από τους ίδιους τους οδικούς άξονες. Διότι τι να τους κάνεις τους καινούργιους δρόμους όταν θα έχει πεθάνει το μεταφορικό έργο; Αυτή η κρίσιμη λεπτομέρεια φαίνεται ότι διαφεύγει από τους ιθύνοντες, οι οποίοι προκειμένου να χρηματοδοτήσουν απρόσκοπτα τα νέα έργα εκτινάσσουν στα ύψη, μετά τα χρυσά καύσιμα και τα πανάκριβα τέλη κυκλοφορίας και τις τιμές των διοδίων.
Το κόστος μεταφοράς θα επιβαρύνει τις επιχειρήσεις οι οποίες θα καταστούν μη ανταγωνιστικές και όσες επιβιώσουν θα μετακυλήσουν την αύξηση του κόστους στο μόνιμο θύμα που είναι ο καταναλωτής. Έτσι οι τιμές των μεταφερόμενων προϊόντων και πρώτων υλών αντί να μειωθούν και να αυξήσουν την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας θα αυξηθούν και οπωσδήποτε θα καταστήσουν την ήδη αναιμική ελληνική οικονομία ακόμη λιγότερο ανταγωνιστική.
Πέρα όμως από την καθαρά οικονομική παράμετρο υπάρχει και η κοινωνική αδικία. Ένας πολίτης σήμερα πληρώνει χρυσάφι τις μετακινήσεις με το ιδιωτικό του αυτοκίνητο, το οποίο υποτίθεται ότι αγόρασε πριν από λίγα χρόνια, παγιδευμένος στις τότε πολιτικές αποφάσεις, με μειωμένο κόστος και λιγότερες φορολογικές επιβαρύνσεις. Στη συνέχεια ακολούθησαν οι υπέρογκες αυξήσεις στα τέλη κυκλοφορίας, ο υπερδιπλασιασμός στις τιμές των καυσίμων και ο πολλαπλασιασμός του κόστους των διοδίων. Αυτό δεν είναι συναλλαγή με το κράτος, αλλά η απόλυτη εκμετάλλευση. Σε καμία ευρωπαϊκή χώρα δεν καταγράφηκε μέσα σε τόσα λίγα χρόνια τέτοια επιβάρυνση του κόστους μεταφορών και μετακινήσεων. Πρόκειται καθαρά για αντιαναπτυξιακές αποφάσεις την ώρα που η ελληνική οικονομία ζητά απεγνωσμένα αναπνοές.
Οπως γράφει και ο ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ σήμερα στο πρωτοσέλιδό του, η διαδρομή Βόλος – Λάρισα – Βόλος θα κοστίζει μόνο για τέλη διοδίων 8 ευρώ!!! Δηλαδή 2.720 παλιές ελληνικές δραχμές. Με αυτά τα λεφτά όταν είχαμε το εθνικό μας νόμισμα πήγαινες Βόλο – Αθήνα και επέστρεφες έχοντας φάει και στο Λεβέντη! Ο Λεβέντης έκλεισε λόγω των νέων οδικών αξόνων, να μην κλείσει και η ελληνική οικονομία εξαιτίας αυτών.
