Του Θωμά Κακαδιάρη, μοτοσυκλετιστή
Eχοντας ως αφορμή την έρευνα, που ξεκίνησε η F.E.M.A. (Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Μοτοσυκλετιστικών Ενώσεων) στις 10 Δεκεμβρίου με το ερώτημα: «Να επιτρέπεται στους οδηγούς Ι.Χ. αυτοκινήτων να οδηγούν μοτοσυκλέτες μέχρι 125 κυβ. εκ.;», παίρνουμε θέση, αφού και δω φαίνεται να κρύβεται παγίδα, που θα οδηγήσει αρχικά στα εξωτερικά ιατρεία των Νοσοκομείων και στη συνέχεια σε ένα ακόμη κυνήγι μαγισσών «επί δικύκλου» και όχι σκούπας.
Σήμερα το επίκεντρο των ευρωπαϊκών στρατηγικών κινητικότητας είναι οι δημόσιες συγκοινωνίες, η ποδηλασία και το περπάτημα. Μόνιμα και επίμονα η μοτοσυκλέτα αγνοείται. Ωστόσο, οι δημόσιες συγκοινωνίες δεν θα είναι ποτέ αρκετές να καλύψουν τις ανάγκες των αστικών περιοχών, ενώ το ποδήλατο και το περπάτημα έχουν περιορισμένη εμβέλεια. Η ανάγκη για μεμονωμένες, γρήγορες μηχανοκίνητες μεταφορές παραμένει, σε πείσμα των συγκοινωνιολόγων. Οι τελευταίοι για πολλά – πολλά χρόνια «αγνοούν» στις μελέτες τους τη χρήση των μοτοσυκλετών (!) και τις θυμούνται μόνο όταν πρόκειται να μελετήσουν δυστυχήματα ή να διαθέσουν στοιχεία για να ψηφιστεί κάποια νέα νομοθεσία σε βάρος των μοτοσυκλετιστών. Μόλις το 2011 εμφανίζεται η μηχανοκίνητη δίκυκλη κίνηση ως λύση στα κυκλοφοριακά προβλήματα στη Λευκή Βίβλο, αλλά και πάλι στο μυαλό του νομοθέτη φαίνεται να είναι τα ηλεκτρικά σκούτερ, αφού ο «εξορκισμός» της μοτοσυκλέτας συνεχίζεται…
Αίφνης όλοι συνειδητοποιούν ότι σε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες επιτρέπεται ήδη στους κατόχους άδειας οδήγησης (άδεια κατηγορίας Β) να οδηγούν μοτοσυκλέτα κατηγορίας Α1, δηλ. μοτοσυκλέτα των 125cc με ισχύ που δεν υπερβαίνει τα 11 κιλοβάτ (15 ίππους) και τρίκυκλα με κινητήρα ισχύος που δεν υπερβαίνει τα 15 κιλοβάτ (20 ίππους)!
Σε 13 ευρωπαϊκά κράτη οι κάτοχοι άδειας κατηγορίας Β επιτρέπεται να οδηγούν μοτοσικλέτες Α1 στη χώρα τους. Ας δούμε ποιες είναι και ποιες προϋποθέσεις απαιτούνται:
– Δημοκρατία της Τσεχίας (μόνο μοτοσυκλέτες με αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων).
– Ιταλία (μετά από κατάρτιση 10 ωρών).
– Λετονία (μετά από κατάρτιση 10 ωρών).
– Μάλτα (μετά από κατάρτιση 10 ωρών).
– Σλοβακία (μετά από δύο χρόνια και μόνο μοτοσικλέτες με αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων).
– Ισπανία (μετά από τρία έτη).
– Πολωνία (μετά από τρία έτη).
– Πορτογαλία (τουλάχιστον 25 ετών ή πρόσθετη άδεια για μοτοποδήλατα).
– Βέλγιο (μόνο με βελγική άδεια οδήγησης, μετά από δύο έτη).
– Αυστρία (μετά από πέντε έτη, εκπαίδευση 6 ωρών).
– Γαλλία (μετά από δύο έτη, εκπαίδευση 7 ωρών).
– Λουξεμβούργο (μετά από δύο έτη, εκπαίδευση 7 ωρών).
– Ηνωμένο Βασίλειο (υποχρεωτική βασική εκπαίδευση), απαιτείται πρακτική κατάρτιση χωρίς εξετάσεις.
Διαβάζουμε το περιεχόμενο των παρενθέσεων ανά χώρα και παρατηρούμε ότι οι οδηγοί των Ι.Χ. μόνο κατ’ ευφημισμό και «τυπικά» έχει επιτραπεί να οδηγούν χωρίς δίπλωμα Α1, αφού οι χώρες που το επιτρέπουν επιλέγουν ως προϋπόθεση είτε χρόνο εμπειρίας οδήγησης του Ι.Χ. αυτοκινήτου, είτε συμπληρωματική εκπαίδευση για να το επιτρέψουν. Η μόνη διαφορά με την ελληνική πραγματικότητα είναι ότι δεν απαιτούν επιτυχή συμμετοχή στις εξετάσεις της Α1, αφού στη χώρα μας όποιος έχει άδεια οδήγησης κατηγορίας Β μπορεί να πάρει μέρος στις εξετάσεις για την κατηγορία Α1 μετά από εκπαίδευση, απαλλασσόμενος από το κομμάτι εκείνο των εξετάσεων που είναι κοινό με αυτό της Β κατηγορίας. Να θυμίσουμε ότι η άδεια οδήγησης A1 (δίπλωμα) αποκτάται στις περισσότερες χώρες από την ηλικία των 16 ετών. Εξαιρέσεις αποτελούν το Ηνωμένο Βασίλειο, όπου απαιτείται η ηλικία των 17 ετών και η Δανία, η Ελλάδα, το Βέλγιο και οι Κάτω Χώρες, που απαιτείται η ηλικία των 18 ετών. Συνεπώς όποιος κατέχει άδεια κατηγορίας Β στη χώρα μας είναι ήδη 18 ετών και απομένουν μόνο η πρακτική εκπαίδευση και οι εξετάσεις για να αποκτήσει την άδεια οδήγησης για Α1! Γιατί λοιπόν τόσο θόρυβος; Γιατί ξαφνικά ασκούνται πιέσεις για το δικαίωμα οδήγησης των μοτοσυκλετών της Α1 κατηγορίας χωρίς εξετάσεις;
Οπως έχουμε πει και σε προηγούμενο άρθρο, η εκπαίδευση για την απόκτηση οποιασδήποτε κατηγορίας άδειας οδήγησης της Α κατηγορίας (διότι είναι… πολλές) πρέπει να βελτιωθεί και οι εξετάσεις να γίνουν ουσιαστικές και απαιτητικές. Οποιαδήποτε έκπτωση στην ποιότητα της εκπαίδευσης ή την αυστηρότητα των εξετάσεων θα ήταν μέγα σφάλμα. Θυμίζουμε ότι το μοτοποδήλατο και η μοτοσυκλέτα είναι τα μοναδικά οχήματα μονού ίχνους με κινητήρα στους καθημερινούς δρόμους και απαιτούν από τον αναβάτη τους γνώσεις, δεξιότητες και ικανότητα διαχείρισης της κυκλοφορίας σε υψηλότερο βαθμό από αυτά των οδηγών αυτοκινήτων. Ο αναβάτης της μοτοσυκλέτας συμμετέχει πλήρως στην οδήγηση του οχήματος, πρέπει να μπορεί να διαχειριστεί με ασφάλεια επιταχύνσεις και επιβραδύνσεις σε ένα απαιτητικό όχημα με αρκετή ενεργητική ασφάλεια, αλλά μηδενική παθητική ασφάλεια.
Η Ελλάδα, όπως έχουμε ήδη επισημάνει, αποτελεί μοναδικό ευρωπαϊκό φαινόμενο, όσον αφορά στη μοτοσυκλέτα. Ανήκει στο club των ευρωπαϊκών χωρών, στις οποίες κυκλοφορούν μοτοσυκλετιστές «άνω του εκατομμυρίου», χωρίς να δικαιολογείται αυτό ούτε από το μέγεθος της χώρας, ούτε από την ιδιότητα της παραγωγού χώρας, κριτήρια που ισχύουν για τις υπόλοιπες χώρες του club.
Η Ελληνική Πολιτεία οφείλει να είναι πολύ προσεκτική στο θέμα, διότι πολύ εύκολα στη συνέχεια θα μεταφέρουμε τις ευθύνες στις πλάτες των πολιτών, αφού πρώτα έχουμε ικανοποιήσει τα αιτήματα κάποιων οικονομικών κύκλων.
Ας πάρουμε μέρος στη συμπλήρωση του ερωτηματολογίου της FEMΑ δηλώνοντας την ανησυχία μας για μια νομοθετική ρύθμιση, που θα αυξήσει τα δυστυχήματα και θα αποτελέσει ένα εργαλείο για τη νομοθέτηση νέων μέτρων της μοτοσυκλέτας.
