Του Θωμά Κακαδιάρη, μοτοσυκλετιστή
Κάποιοι σίγουρα θα αναρωτηθούν αν μοτοσυκλετείς σε τρεις τροχούς. Στην απορία τους απαντούν οι εταιρείες κατασκευής μοτοσυκλετών, που παρουσιάζουν νέα μοντέλα με τρεις τροχούς κάνοντας την τρίτροχη κίνηση επίκαιρη. Επιπλέον πιστεύουμε ότι η μηχανοκίνητη ιστορία και κάποια σημαντικά γεγονότα που σημάδεψαν την αυτοκίνηση θα απαντήσουν στην απορία τους.
Στο τέλος του 19ου αιώνα οι διαφορές μεταξύ μοτοσυκλέτας, τρίκυκλου και αυτοκινήτου ήταν ασαφείς αφού η πρώτη μοτοσυκλέτα είχε τέσσερις τροχούς (ΦΩΤΟ 1) και το πρώτο αυτοκίνητο …τρεις (ΦΩΤΟ 2)! Επίσης, δεν είχε ακόμη ξεκαθαρίσει το τοπίο σχετικά με τον κινητήρα που θα προωθούσε τα οχήματα αυτά. Θα ήταν η δύναμη του ατμού και οι κινητήρες εξωτερικής καύσης ή οι κινητήρες εσωτερικής καύσης που θα κινούσαν τα οχήματα αυτά;
Μέσα σε 20 χρόνια το τοπίο άρχισε να ξεκαθαρίζει με τους κινητήρες εσωτερικής καύσης να παίρνουν το πάνω χέρι και τα οχήματα να διαμορφώνουν τις εικόνες τους. Οι πρώτες μοτοσυκλέτες έμοιαζαν με ποδήλατα, ύστερα από λήψη στεροειδών και τα αυτοκίνητα έμοιαζαν με άμαξες χωρίς άλογα. Και τα τρίκυκλα; Αυτά φαινόταν να μένουν εκτός ανταγωνισμού αν και είχαν φανατικούς οπαδούς που τα κράτησαν ενεργά μέχρι τον εικοστό πρώτο αιώνα.
Οι οπαδοί των τρικύκλων δεν παραιτήθηκαν ακόμη και όταν οι «αυτοκινητάδες» έδιωξαν τα τρίκυκλα από τους αγώνες ταχύτητας των αυτοκινήτων. Τα τρίκυκλα κέρδιζαν γι’ αυτό τα έστειλαν στη μεριά της μοτοσυκλέτας… Πειραματισμοί επί πειραματισμών έδωσαν τρίκυκλα συμμετρικά με τον μονό τροχό μπρος ή πίσω. Εδωσαν ασύμμετρα τρίκυκλα δηλαδή μοτοσυκλέτες με κάνιστρο δεξιά ή αριστερά, ανάλογα τη πλευρά οδήγησης της χώρας. Αυτά έγιναν με την πάροδο του χρόνου όλο και πιο εξειδικευμένα καταλήγοντας να αναπτύσσουν απίστευτες ταχύτητες, ειδικά στους αγώνες. Μέχρι σήμερα τα αγωνιστικά τρίκυκλα προσφέρουν θέαμα κυρίως λόγω της θεαματική συμμετοχής του συνεπιβάτη, τον οποίο θα θαύμαζαν και οι μαϊμούδες για τις απίθανες θέσεις που παίρνει κατά τον αγώνα (εξ ου και ο τίτλος του: sidecar monkey).
Στην Ελλάδα η τρίκυκλη μοτοσυκλέτα εμφανίζεται δυναμικά μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και αποτελεί την απάντηση σε …όλα! Συνήθως ήταν λάφυρο πολέμου και προκαλούν ακόμη και σήμερα εντύπωση οι θηριώδεις τρίκυκλες μοτοσυκλέτες της Βέρμαχτ, κατασκευασμένες από την BMW και την ZUNDAPP (ΦΩΤΟ 3). Με τεράστιες αντοχές, αξιοποιούνταν κατά τη διάρκεια του πολέμου ακόμη και από τους συμμάχους, οι οποίοι όταν αιχμαλώτιζαν τέτοιες μονάδες τις ξανάριχναν στη μάχη επανδρωμένες με δικά τους στρατεύματα. Από τη δεκαετία του ‘50 και μετά ο κάτοχός μιας τρίκυκλης μοτοσυκλέτας είναι υπερτυχερός (ΦΩΤΟ 4). Πάει στη δουλειά του, κάνει τη δουλειά του και την Κυριακή κάνει βόλτα την οικογένειά του. Σε μια εποχή που τα φτωχικά μέσα συγκοινωνίας μετά βίας ανταποκρίνονται στις υποχρεώσεις τους, ο κάτοχος τρικύκλου είναι… άρχοντας. Βέβαια, βρέχεται και κρυώνει, αλλά διαθέτει… ρόδα. Την εγκαταλείπει όμως, μόλις μπορέσει να αγοράσει το πρώτο τετράτροχο Ι.Χ. «σαπάκι», αλλά έχει μάθει από το πολυχρησιμοποιημένο τρίκυκλό του να συντηρεί όπως – όπως μηχανές και το… παλεύει.
Κι όμως αρκετοί έμειναν πιστοί στη μοτοσυκλέτα με «καλάθι» ή «βάρκα», όπως συνήθιζαν να λένε το πλευρικό κάνιστρο μέχρι σήμερα. Τα καλοκαίρια βλέπουμε πολύ συχνά Ευρωπαίους μοτοσυκλετιστές να φτάνουν μέχρι τη χώρα μας με εντυπωσιακές κατασκευές, πολλές από αυτές πιο ακριβές και πιο εξειδικευμένες από πολλά αυτοκίνητα (ΦΩΤΟ 5). Οι οπαδοί της μοτοσυκλέτας με καλάθι μπορεί να είναι λίγοι, αλλά είναι αφοσιωμένοι και σε πολλές περιπτώσεις περισσότερο «μοτοσυκλετιστές» από όσους επιλέγουν τη δίκυκλη μοτοσυκλέτα για την ευχαρίστησή τους. Αυτό άλλωστε αποτυπώνεται ακόμη και στα σκίτσα της σειράς JoeBarTeam, όταν ο συνεπιβάτης στο καλάθι της μοτοσυκλέτας ξυπνά από έναν εφιάλτη στον οποίο βλέπει ότι μετακινείται με …αυτοκίνητο! (ΦΩΤΟ 6).
Οι σημερινές μοτοσυκλέτες με καλάθι έχουν αλλάξει πολύ. Διαφοροποιημένες αναρτήσεις μπρος πίσω και ελαστικά αυτοκινήτου δίνουν την δυνατότητα να κινούνται με πολύ υψηλότερες ταχύτητες από αυτές της προηγούμενης γενιάς. Ειδικές κατασκευές καιτροποποιήσεις, δυνατοί κινητήρες ικανοί να έλκουν μέχρι και τρέιλερ πίσω τους κάνουν τις μετακινήσεις άνετες , αν και οι οδήγησή τους απαιτεί δεξιοτεχνία και φυσική κατάσταση ειδικά σε ορεινούς επαρχιακούς δρόμους που αφθονούν στην χώρα μας.
Από τη δεκαετία του ‘80 οι προσπάθειες να βελτιωθούν τα καλάθια και η στήριξή τους στο πλαίσιο οδήγησε στην εφαρμογή παλαιότερων ιδεών όμως εξαιρετικά βελτιωμένων αφού οι κατασκευαστικές δυνατότητες βελτιώθηκαν δραματικά. Μια τέτοια προσπάθεια οδήγησε στην κατασκευή καλαθιών τα οποία θα παίρνουν κλήση όμοια μ αυτή της μοτοσυκλέτας αριστερά ή δεξιά με προφανές κέρδος την διατήρηση των τεχνικών χαρακτηριστικών της μοτοσυκλέτας και την απεριόριστη ταχύτητα κίνησης αφού το καλάθι δεν στηρίζεται στο πλαίσιο αλλά προσδένεται και κυρίως …έλκεται, αφού το βάρος του καλαθιού μεταφέρεται από τον δικό του τροχό και μόνο (ΦΩΤΟ 7).
Σήμερα υπάρχουν ελάχιστες εταιρείες που πωλούν μοτοσυκλέτες με καλάθι κατασκευασμένο από την ίδια εταιρεία αλλά υπάρχουν πολλές εταιρείες που κατασκευάζουν καλάθια για κάθε μοτοσυκλέτα ύστερα από παραγγελία. Ομως αν και μπορούμε να τα φέρουμε στην Ελλάδα, δεν μπορούμε να τα κυκλοφορήσουμε νόμιμα ακόμη κι αν η μοτοσυκλέτα μας κυκλοφορεί ήδη εδώ! Μπορούμε να εισάγουμε μεταχειρισμένη μοτοσυκλέτα ή καινούργια με καλάθι και να εκδώσουμε άδεια κυκλοφορίας τρικύκλου στη χώρα μας αλλά δεν μπορούμε να εισάγουμε ένα καλάθι για τη μοτοσυκλέτα μας και να το κυκλοφορήσουμε εκδίδοντας νέα άδεια κυκλοφορίας! Περίεργο; E, στην Ελλάδα ζούμε, τι περιμένουμε!
