ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ

ΜΟΤΟΣΥΚΛΕΤΩΝΤΑΣ… μένω άφωνος!

μοτοσυκλετωντασ-μένω-άφωνος-601006

Του Θωμά Κακαδιάρη, μοτοσυκλετιστή

Μπορεί ο καιρός να επιμένει χειμωνιάτικα, αλλά το ημερολόγιο μέρα με την ημέρα φέρνει την άνοιξη όλο και πιο κοντά! Η μέρα μεγαλώνει, οι θερμοκρασίες στο μέσον της ημέρας ανεβαίνουν και οι πιο τολμηροί χρήστες δικύκλου τολμούν όλο και συχνότερα να ξεμυτίζουν! Δεν μιλώ για τους μοτοσυκλετιστές, οι οποίοι δεν διστάζουν να απολαμβάνουν τη μοτοσυκλέτα τους, αλλά για τους περιστασιακούς χρήστες. Η άποψη των μοτοσυκλετιστών είναι σαφής: Δεν υπάρχει κακός καιρός, υπάρχει κακό ντύσιμο.

Φυσικά με την εμφάνιση του ήλιου θα απολαύσουμε και άπειρες σκηνές από το…τσίρκο του ήλιου και μάλιστα δωρεάν! Οπως κάθε χρόνο, με την εμφάνιση της άνοιξης θα ξεχυθούν πάλι κάθε είδους δίκυκλα με όψιμους δικυκλιστές, που μάλλον θεωρούν ότι το μοτοποδήλατο και το σκούτερ είναι κάτι μεταξύ καρέκλας με ροδάκια και ποδηλάτου που δεν χρειάζεται να κουράζεσαι ποδηλατώντας. Φαίνεται στον τρόπο που οδηγούν (ας πούμε ότι οδηγούν) και πώς συμπεριφέρονται κινούμενοι μέσα στην κυκλοφορία της πόλης! Πρέπει να ομολογήσω ότι αν και πλησιάζω τα 40 χρόνια οδήγησης, δεν έχω τολμήσει ποτέ να κάνω αυτές τις εκπληκτικές φιγούρες, τις οποίες συνάντησα στην καλλιτεχνική τους έκφραση μόνο στο περίφημο Chirque du Soleil (Τσίρκο του Ηλιου)!

Τρικάβαλα, τσάντες με ψώνια κρεμασμένες στα τιμόνια, απίθανα φορτία και βέβαια ανήλικους συνεπιβάτες που κρέμονται σαν μαϊμουδάκια στο πίσω κάθισμα, γαντζωμένα με αγωνία μην και πέσουν. Αλλοτε πάλι οι μικροί συνεπιβάτες χρησιμοποιούνται σαν hands – free, κρατώντας το κινητό της μαμάς, αν η μαμά δεν το έχει χώσει ανάμεσα στο τάπερ – κράνος (δήθεν κράνος) και στο αυτί της ήδη! Μόλις βγει ο ήλιος μια χώρα ολόκληρη ανεβαίνει σε ένα κάποιο μοτοποδήλατο ή σκούτερ, του οποίου το επίπεδο συντήρησης συνήθως…. ακούγεται όταν φρενάρει ή φαίνεται από τα κομμάτια που δείχνουν να…περισσεύουν και κρέμονται. Αν υπάρχουν καθρέπτες οφείλεται στην ανάγκη εξυπηρέτησης για τις σακούλες του…σούπερ μάρκετ και όχι γιατί κοιτάμε πίσω. Τι μας νοιάζει άλλωστε! Για ένδυση προστασίας ούτε λόγος. Κάτι που να θυμίζει κράνος, πότε – πότε, για τον τροχονομικό έλεγχο και συχνά κάποιο κράνος (απροσδιόριστου μεγέθους και ποιότητας) στον ανήλικο συνεπιβάτη, ο οποίος είναι προφανές ότι μόλις μπει στην εφηβεία θα ιδιοποιηθεί το μοτοποδήλατο ή το σκούτερ, συχνά με τις ευλογίες του πατέρα, για να γίνει ο υιός του …«άνδρας». Μπορεί βέβαια να γνωριστεί με το προσωπικό του ΕΚΑΒ, αλλά αυτό δεν μας φοβίζει, διότι συμβαίνει μόοοονο σε… άλλους!

1.	Κάνω ψώνια...πετώντας!

Και από την άλλη μεριά, όλοι εμείς που μοτοσυκλετούμε χρόνια και κάνουμε το αυτονόητο. Θα οδηγούσε κάποιος ένα Ι.Χ. χωρίς παρμπρίζ (ανεμοθώρακα); Θα οδηγούσε κάποιος ένα Ι.Χ. χωρίς προστασία από τις καιρικές συνθήκες π.χ. πόρτες, ουρανό, παράθυρα, κ.λπ.; Δεν νομίζω! Κράνος, ανάλογο της αξίας του περιεχομένου του, γάντια, παπούτσια κατάλληλα, μακρύ παντελόνι και μπουφάν να είναι κατάλληλα τουλάχιστον για την καθημερινή χρήση ακόμη και για απόσταση ενός οικοδομικού τετραγώνου. Οχι για τον τροχονομικό έλεγχο ή για το ατύχημα. Κανένας υγιής νοητικά άνθρωπος δεν ξεκινά από το σπίτι του σκεπτόμενος το ατύχημα, αλλά είναι απόλυτα θεμιτό να ενδιαφέρεται για την προστασία του, την ορατότητα και την άνεση στη διαδρομή του, ώστε να ΄ναι η διαδρομή του απολαυστική.

2.	Μεταφέροντας όλα τα υπάρχοντά μας!

Επειδή πολύ συχνά γίνεται συζήτηση για την κράνος, ας τονίσουμε ότι το κράνος εξασφαλίζει – όταν είναι κράνος προδιαγραφών – απερίσπαστη την προσοχή του αναβάτη και σε αυτό συμβάλλει συνολικά ο κατάλληλος εξοπλισμός του αναβάτη, για το είδος του μοτοσυκλετισμού (π.χ. ταξίδι σε αυτοκινητόδρομο, χωμάτινη διαδρομή/αγώνας, μετακίνηση εντός αστικού οδικού περιβάλλοντος κ.λπ.). Το κράνος είναι ένα κομμάτι του εξοπλισμού, το πιο σημαντικό, αλλά δεν μπορεί και δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται αποσπασματικά. Αποτελεί μέσο ατομικής προστασίας αφενός και αφετέρου αποτελεί κομμάτι του συνολικού εξοπλισμού του συνόλου «αναβάτης – όχημα» συμβάλλοντας στην αεροδυναμική του και στην ορατότητά/διακριτότητά του από τους τρίτους.

3.	Μοτό με αέριο; Εχουμε πλέον περάσει στην πρωτοπορία!

Το κράνος προστατεύει από τον άνεμο, ο οποίος είναι πάντοτε παρών, καθώς κινούμαστε με τη μοτοσυκλέτα μας. Τα μάτια είναι δυνατόν να αντέξουν, να «διαχειριστούν», τη ροή του αέρα και τη ψύξη που προκαλείται μέχρι κάποια μικρή ταχύτητα κίνησης. Είναι πρακτικά αδύνατο να διαχειριστούν για μεγάλο χρονικό διάστημα τη ροή του αέρα, με άμεσο αποτέλεσμα τη μείωση της ορατότητας του αναβάτη.

Το κράνος προστατεύει από τον θόρυβο, ο οποίος φτάνει σε βλαπτικά για την ακοή επίπεδα λόγω έντασης και διάρκειας. Οι βλάβες της ακοής προκύπτουν αθροιστικά με την πάροδο των ετών. Επίσης, ένας μοτοσυκλετιστής που φορά κράνος ακούει το ίδιο καλά ή ακόμα καλύτερα από κάποιον που δεν φορά. Ο θόρυβος του ανέμου ή της μηχανής είναι ισχυρός και άλλα σημαντικά ηχητικά μηνύματα πρέπει να είναι πιο δυνατά για να ακουστούν από κάποιον που δεν φορά κράνος. Αυτό σημαίνει ότι οποιοδήποτε ήχος μπορεί να ακουστεί πάνω από τον αέρα και τη μηχανή χωρίς το κράνος, μπορεί να ακουστεί και αν φορά κράνος. Επίσης, η χρήση ωτοασπίδων ενισχύει την ακοή χρήσιμων ήχων και μειώνει τις επιπτώσεις του θορύβου.

Πάνω από όλα η νομιμότητα!

Το κράνος προστατεύει από τις καιρικές συνθήκες (π.χ. ζέστη, βροχή, κρύο, κ.λπ.) ιδιαίτερα όταν οι καιρικές συνθήκες γίνονται ακραίες. Οφείλουμε να αναγνωρίσουμε τη δυσφορία της καλοκαιρινής ζέστης, αλλά και τη δυσφορία από την αποπνικτική ατμόσφαιρα των πόλεων, όπου έχουμε πλέον και μετρήσεις μείωσης του οξυγόνου ΕΝΤΟΣ του κράνους (fullface) όταν η κυκλοφορία είναι αργή ή στάσιμη για μεγάλες αστικές αποστάσεις (μποτιλιαρίσματα). Βέβαια, σημειώνεται ότι η ζέστη δεν προκαλείται από τη χρήση του κράνους. Μπορεί να επιτείνει την αίσθηση. Ωστόσο, μπορεί και να μειώνει τα συμπτώματα προστατεύοντας από την ηλιοέκθεση. Ουσιαστικά, η χρήση του κράνους με προδιαγραφές και του κατάλληλου για το είδος του μοτοσυκλετισμού, που κάθε φορά λαμβάνει χώρα, βελτιώνει τη συνολική πρακτική του μοτοσυκλετισμού (δηλαδή υπάρχουν στην αγορά κράνη τύπου «jet» με μονή ή και διπλή για τον ήλιο ζελατίνα, που είναι σαφώς πιο εύχρηστα κατά τους θερινούς μήνες στην Ελλάδα σε αστικό οδικό περιβάλλον).

Η ασφάλεια και η προστασία μας στους δρόμους είναι υπόθεση όλων μας και καθενός ξεχωριστά. Το μηχανοκίνητο δίκυκλο είναι μια άμεση και απόλυτα λειτουργική λύση στις μετακινήσεις μας σε αστικό και μη περιβάλλον. Ας φροντίσουμε να ΄ναι μια ασφαλής λύση.

Για να σας δω φέτος, την άνοιξη του 2019. Περιμένω με αγωνία τις καινούργιες ακροβασίες σας. Ετοιμες οι κάμερες!

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου