Ψάχνει να βρει ένα μεροκάματο και ένα δωματιάκι για να μείνει είτε στον Αλμυρό, είτε στο Βόλο. Εσπασε τη σιωπή της 50χρονη Αλμυριώτισσα και μίλησε στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ. Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει στη ζωή της πλέον δεν πάνε άλλο. Εδώ και ενάμιση μήνα μένει σε αυτοκίνητο και περιφέρεται στους δρόμους.
Η γυναίκα δεν έχει σπίτι για να μείνει. Η οικονομική της δυνατότητα όμως δεν της επιτρέπει να αντιμετωπίσει το πρόβλημα στέγασης. «Ψάχνω παντού αλλά δεν βρίσκω επιεικείς τιμές» είπε.
Η γυναίκα μπορεί να διαθέσει έως 100 ευρώ το μήνα. Όμως, δεν έχει μεγάλες απαιτήσεις. Ένα δωμάτιο, να την προφυλάσσει από τις καιρικές συνθήκες, θέλει και ένα μπάνιο.
Οικογενειακοί λόγοι την οδήγησαν στο περιθώριο. Πληρώνει για το ενοίκιο συγγενικού της προσώπου, αλλά η ίδια δεν έχει κεραμίδι για να κοιμηθεί. Όλα τα υπάρχοντά της είναι μία βαλίτσα που την περιφέρει.
Απελπισμένη με τα προβλήματα απευθύνει έκκληση για βοήθεια. Είναι εργατική γυναίκα. Απασχολείται κατά διαστήματα σε εποχιακές δουλειές. Μία βοήθεια χρειάζεται τώρα σε αυτή τη δύσκολη στιγμή της ζωή της ώστε να ορθοποδήσει, να βάλει τα πράγματα σε μία σειρά.
Δεν έχει κανένα περιουσιακό στοιχείο. Δεν υπάρχει πατρικό σπίτι. Απηυδισμένη που εδώ και τόσο καιρό δεν μπορεί να βρει ένα δωματιάκι παρά τις επίμονες, έντονες, διαρκείς προσπάθειές της παρακαλεί για βοήθεια.
«Ψάχνω, ψάχνω, ψάχνω και δεν βρίσκω σπίτι», λέει και ξεσπάει σε λυγμούς. Όλο αυτό το διάστημα φιλοξενείται κατά καιρούς από πρόσωπο του ευρύτερου οικογενειακού περιβάλλοντος. Μένει εκεί μερικές μέρες, πλένει τα πράγματά της και ύστερα τα μαζεύει και απομακρύνεται πάλι.
Είναι υπερήφανη γυναίκα. Δεν θέλει να δημιουργεί προβλήματα. Έχει αξιοπρέπεια. Κάθεται στο αυτοκίνητό της. Δεν ζητάει χρήματα. Ούτε απευθύνει έκκληση για φαγητό.
Η ίδια πάντοτε κατάφερνε να φέρνει βόλτα τις υποχρεώσεις της. Είναι νοικοκυρά. Τώρα οικογενειακά προβλήματα την έχουν οδηγήσει σε απελπιστική κατάσταση. Δεν μπορεί να βλέπει άλλο, να ακούει, τα πράγματα έχουν φτάσει εκεί που δεν πάει άλλο, εξηγεί.
Η γυναίκα βιώνει ανεξέλεγκτες καταστάσεις για πολλά πράγματα. «Συσσωρεύτηκαν όλα τα προβλήματα», τονίζει. Σε αυτή τη δύσκολη στιγμή είναι δυστυχώς εντελώς μόνη και κανένας από την οικογένειά της δεν μπορεί να τη βοηθήσει, να τη φιλοξενήσει έστω σε σπίτι.
Η γυναίκα ζητάει απελπισμένα ένα οικονομικό δωμάτιο και μία δουλειά. Είναι μεγάλη ανάγκη. «Μία δουλειά οποιαδήποτε και στο Βόλο ακόμη. Δεν είμαστε ζητιάνοι» επισημαίνει.
