Αντιδρούν οι εργαζόμενοι, στο ενδεχόμενο πλήρους ιδιωτικοποίησης του Ομίλου
«Οχι» στην πώληση του 10% του ΟΤΕ και τέλος στην ανασφάλιστη εργασία που έχει εντοπιστεί σε εργολαβίες που εκτελούν έργο του ΟΤΕ είτε με εργαζόμενους είτε με άτομα που εργαζόταν στον ΟΤΕ και αποχώρησαν με πρόγραμμα οικειοθελούς αποχώρησης με σημαντικά οικονομική κίνητρα, είπαν οι εργαζόμενοι του ΟΤΕ Μαγνησίας που συμμετείχαν στην ετήσια Γενική Συνέλευση της ΠΕΠ ΟΤΕ Μαγνησίας στο Εργατικό Κέντρο Βόλου.
Ρεπορτάζ: ΑΝΤΩΝΗΣ ΦΩΚΙΔΗΣ
Στη Συνέλευση, ο Πρόεδρος της Τοπικής Διοικούσας κ. Χρ. Ασπρούδης, προχώρησε σε απολογισμό, επισημαίνοντας τις προσπάθειες της Διοίκησης για τη διατήρηση των θέσεων εργασίας, των όρων των Σύμβασης εργασίας ενώ τονίστηκε η ανάγκη να μην προχωρήσει η πώληση του 10% του ΟΤΕ που κατέχει το Ελληνικό Δημόσιο, θέση με την οποία συμφωνούν ο Πρόεδρος και ο Γεν. Γραμματέας του Εργατικού Κέντρου κ.κ. Θαν. Παπαδημόπουλος και Δημ. Βασιλείου, που χαιρέτισαν τις εργασίες της συνέλευσης.
Τονίστηκε συγκεκριμένα ότι «τη δέσμευση της κυβέρνησης για την άμεση πώληση του 10% του ΟΤΕ φέρνει στο φως η δημοσιοποίηση της αναφοράς της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (με ημερομηνία 21 Δεκεμβρίου) για τα προαπαιτούμενα που οδήγησαν στην τελευταία υπό-δόση ύψους 1 δισ. ευρώ. Η εκταμίευση του 1 δισ. κατέστη τελικά εφικτή χάρη στην έγγραφη δέσμευση του υπουργού Οικονομικών κ. Ευκλείδη Τσακαλώτου ο οποίος με επιστολή του στις 21 Δεκεμβρίου προς τον Επίτροπο Πιερ Μοσκοβισί «επιβεβαίωσε τη δέσμευση της κυβέρνησης να μεταφέρει στο ΤΑΙΠΕΔ το υπόλοιπο πακέτο μετοχών του Ελληνικού Δημοσίου στον ΟΤΕ».
Το υπουργείο Οικονομικών, πιεζόμενο, σύμφωνα με δημοσιεύματα, από τους δανειστές μας, μεταβιβάζει στο ΤΑΙΠΕΔ το 10% του ΟΤΕ που κατέχει. Σκοπός είναι να ανοίξει ο δρόμος για την πώλησή του ενώ δεν πρόκειται για απλή χρηματιστηριακή συναλλαγή.
Βάσει της Συμφωνίας Μετόχων, μεταξύ του ελληνικού Δημοσίου και της Deutsche Telecom (DT), το 10% δίνει στο Δημόσιο 5 από τα 11 μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου, το δικαίωμα να ορίζει πρόεδρο και αρκετά άλλα, όπως βέτο σε στρατηγικές αποφάσεις. Επομένως, στα χέρια του Δημοσίου οι μετοχές του ΟΤΕ έχουν μεγαλύτερη αξία από τις υπόλοιπες που διαπραγματεύονται στο Χρηματιστήριο. Η υπεραξία αυτή όμως ισχύει μόνο έναντι της DT, και μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνον εάν τις μετοχές αυτές θελήσει να αποκτήσει η DT, ώστε να έχει τον απόλυτο έλεγχο του Οργανισμού. Εάν το 10% πωληθεί σε τρίτους, τα δικαιώματα που το συνοδεύουν χάνονται.
Οι όροι της Συμφωνίας Μετόχων, αποτέλεσμα σκληρών διαπραγματεύσεων, στόχευαν, όταν μπήκαν, στη διαφύλαξη εθνικών συμφερόντων σε έναν στρατηγικό τομέα, ενώ παράπλευρα αφορούν και το υπόλοιπο 50% των μετόχων, δεδομένου ότι η DT κατέχει και διοικεί με το 40% μόνον.
Εως τώρα η DT δεν έχει εκδηλώσει ενδιαφέρον να αγοράσει τις μετοχές του Δημοσίου, μάλλον υπολογίζοντας ότι, αργά ή γρήγορα, εκείνο θα αναγκαστεί να τις πουλήσει στο Χρηματιστήριο για να εισπράξει περίπου 400 εκατ. ευρώ, που είναι η χρηματιστηριακή αξία του 10%. Ετσι η DT θα αποκτούσε τον πλήρη έλεγχο δίχως να πληρώσει. Μια τέτοια εξέλιξη θα αποτελούσε δώρο της Ελλάδας προς την DT και απώλεια των δικαιωμάτων της δίχως αντάλλαγμα καθώς δεν θα υπάρχει μειοψηφία στο εξής με ισχυρά δικαιώματα.
Στη Συνέλευση, εγκρίθηκε το πρόγραμμα δράσης της Τοπικής Διοικούσας η οποία «βασιζόμενη στους άξονες αξιοπρέπεια – ειλικρίνεια – ισότητα έχει ως στόχο την βελτίωση του εργασιακού περιβάλλοντος των συναδέλφων. Για το λόγο αυτό οι δράσεις μας στοχεύουν στην εργασία με ασφάλεια σε καθαρούς εργασιακούς χώρους, τη διαχείριση του εργασιακού άγχους (στρές) και την ενθάρρυνση της συναδελφικής αλληλεγγύης.
Ομως προχωράμε και πιο πέρα και στοχεύουμε στη δηλωμένη εργασία από όλους τους εργαζόμενους που δουλεύουν σε ανάδοχους εργολάβους, γιατί είναι άδικο να εθελοτυφλούμε ειδικά όταν μαθαίνουμε ότι οι ανάδοχοι τους κακομεταχειρίζονται. Η Διοίκηση από την άλλη επιθυμεί το μεγαλύτερο κέρδος και αδιαφορεί για τον άνθρωπο. Βασιζόμενη στο δόγμα «διαιρεί και βασίλευε» κατακερματίζει τις συλλογικότητες με ενέργειες όπως η ένταξη στον OTE υπαλλήλων με χειρότερο μισθολόγιο και λιγότερα εργασιακά δικαιώματα, με την αξιολόγηση του κάθε εργαζόμενου ξεχωριστά και τις ατομικές έρευνες στιγμής. Για να πείσει το προσωπικό ότι αυτό που κάνει είναι το σωστό χρησιμοποιεί το μεγαλύτερο όπλο της, «το χρήμα». Ετσι λοιπόν τα ατομικά πριμ παραγωγικότητας, η επιλογή των «καλών υπαλλήλων» στα ποσοστά ασφαλείας και τα κάθε λογής ατομικά επιδόματα και αποζημιώσεις έχουν γίνει το Βατερλώ για κάθε αγώνα συλλογικότητας που αντιστέκεται στην υποβάθμιση των εργαζομένων.
Η ιδέα του συνδικαλιστικού κινήματος και αυτής της Τοπικής Διοικούσας στηρίζεται στη διάθεση του κάθε εργαζόμενου να υπερασπίζεται πρώτα το καλό του συνόλου και μετά το ατομικό του συμφέρον. Οταν η ιδέα αυτή γίνει και δράση όλα θα αλλάξουν. Εκεί στοχεύουμε και θα προσπαθούμε μέχρι να το πετύχουμε».
