Το υπ. Δικαιοσύνης πριν από λίγο καιρό ανακοίνωσε πως σε επίπεδο πρόληψης επιχειρείται η δημιουργία ενός δικτύου προστασίας των θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας μέσω του ποινικού δικαίου, με την καθιέρωση του αξιόποινου χαρακτήρα για τη μη συμμόρφωση σε δικαστική απόφαση που επιβάλλει απαγόρευση προσέγγισης και επικοινωνίας μεταξύ προσώπων και αποτελεί τη συνηθέστερη απόφαση των δικαστηρίων για την προστασία των γυναικών.
Προσθέτει, εξάλλου, ότι έπειτα από τη σημαντική τροποποίηση του Ποινικού Κώδικα αυτό που έχει πραγματικά σημασία, πλέον, είναι η επαναξιολόγηση του νομικού πλαισίου για την ενδοοικογενειακή βία και η ανάπτυξη υποστηρικτικών δομών για τη στήριξη των θυμάτων.
Η όλη προσπάθεια απαιτεί συνεργασία από τα συναρμόδια υπουργεία Προστασίας του Πολίτη, Εργασίας και Υγείας, προκειμένου να δημιουργηθεί το κατάλληλο νομικό αλλά και κοινωνικό υποστηρικτικό περιβάλλον (κοινωνικές υπηρεσίες, δομές φιλοξενίας θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας), ώστε να αποφευχθούν νέα περιστατικά έμφυλης βίας και δολοφονίας γυναικών στο μέλλον και να υπάρξει πλήρης και αποτελεσματική προστασία και στήριξη των θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας.
Κατά καιρούς το γυναικείο κίνημα έχει καταθέσει σημαντικές προτάσεις που εκτιμούμε ότι είναι ώρα να τεθούν εκ νέου στο τραπέζι.
Για παράδειγμα είναι σημαντικό να υπάρχει συστηματικά εκπαίδευση των αρμόδιων υπηρεσιών και φορέων, ώστε να αντιμετωπίζονται οι γυναίκες-θύματα βίας με σεβασμό και αξιοπρέπεια και να ενθαρρύνονται να καταγγείλουν τη βίαιη σε βάρος τους συμπεριφορά. Υπάρχουν γυναίκες θύματα ενδοοικογενειακής βίας που καταγγέλλουν ότι αποθαρρύνονται. «Που πας να μπλέξεις τώρα;» «Αν δεν έχεις λεφτά μην προσφεύγεις σε μηνύσεις», είναι μερικές από τις προτροπές που κατά καιρούς έχουν ακούσει γυναίκες που βίωσαν τον Εφιάλτη στο σπίτι.
Πρέπει επίσης να υπάρξει διεύρυνση των δομών στήριξης γυναικών, με διεύρυνση του ωραρίου λειτουργίας και την πλαισίωση και στελέχωσή τους με μόνιμο προσωπικό, ώστε να είναι σε θέση να παρέχουν αποτελεσματική ψυχοκοινωνική στήριξη, φιλοξενία και νομική εκπροσώπηση.
Η δημιουργία υποδομών άμεσης φιλοξενίας, χωρίς καμία γραφειοκρατία, για γυναίκες και παιδιά που αποκλείονται από τους ξενώνες και όσων χρειάζονται μακροπρόθεσμη φιλοξενία, της οποίας η διάρκεια θα λήγει με την επίλυση των βασικών προβλημάτων τους επιβάλλεται επίσης να είναι σε πρώτη προτεραιότητα. Ατέλειωτος ο κατάλογος, με μέτρα που θα πρέπει να ληφθούν. Πολιτική βούληση χρειάζεται.
