Ενδεικτική του κλίματος μιζέριας και εσωστρέφειας, που κυριαρχεί στην πόλη του Βόλου χρόνια τώρα, είναι η σκληρή σύγκρουση Δήμου Βόλου και Δικηγορικού Συλλόγου για το μείζον ζήτημα του νέου δικαστικού μεγάρου. Η κεντρική εξουσία έχει διασφαλίσει τη χρηματοδότηση του έργου, οι συνθήκες είναι πιο ώριμες από κάθε άλλη φορά, οι αντοχές και η λειτουργικότητα του υφιστάμενου κτιρίου κάνουν εξαιρετικά δύσκολη τη διαδικασία απονομής δικαιοσύνης, ωστόσο κορυφαίοι θεσμικοί φορείς στην πόλη αντί να συνεργάζονται για να τεθεί το έργο σε τροχιά υλοποίησης, ανταλλάσσουν ανακοινώσεις πολεμικού περιεχομένου. Οχι μόνο δεν συμβάλλουν στη επίτευξη του τελικού στόχου, αλλά εκπέμπουν τα χειρότερα δυνατά μηνύματα στην κεντρική εξουσία.
Μακάρι να αναλάμβανε τη σχετική πρωτοβουλία αποκλειστικά και μόνο το υπουργείο Δικαιοσύνης. Μακάρι, δηλαδή, να εξαρτώταν από τις υπηρεσίες του η επιλογή του οικοπέδου, όπου θα ανεγερθεί το νέο δικαστικό μέγαρο Βόλου και στη συνέχεια να εκπονηθεί η απαιτούμενη μελέτη, να υπογραφεί η σύμβαση του έργου και να διενεργηθεί ο διαγωνισμός για την κατασκευή του. Από το στιγμή, μάλιστα, που υπάρχουν εξασφαλισμένοι πόροι, τα βήματα μέχρι τη δημοπράτηση είναι συγκεκριμένα. Ωστόσο, πρέπει να προηγηθεί η χωροθέτηση του νέου κτιρίου, το σημείο, δηλαδή, που θα προτείνει η πόλη για να ανεγερθεί το νέο δικαστικό μέγαρο.
Αντί, λοιπόν, ο Δήμος Βόλου και ο Δικηγορικός Σύλλογος να συνεργάζονται για την τελική επιλογή του οικοπέδου, βρίσκονται στα χαρακώματα και εκδίδουν πολεμικά ανακοινωθέντα, που σε τελική ανάλυση ούτε ενδιαφέρουν τους πολίτες, ούτε ευνοούν τις διαδικασίες που έχει κινήσει το υπουργείο Δικαιοσύνης, ώστε να επιλυθεί το μείζον πρόβλημα με το νέο δικαστικό μέγαρο. Πόλεις που δεν είναι δυνατό να συγκριθούν πληθυσμιακά με τον Βόλο, όπως για παράδειγμα τα Καλάβρυτα, έχουν αποκτήσει νέα δικαστικά μέγαρα, ενώ στις υπόλοιπες θεσσαλικές πρωτεύουσες ανακοινώθηκαν ήδη προγράμματα χρηματοδότησης για την ενεργειακή αναβάθμιση των υφιστάμενων δικαστικών μεγάρων.
Στον Βόλο αλληλοσπαράσσονται ο κορυφαίος θεσμικός φορέας της πόλης με τον καθ’ ύλην αρμόδιο σύλλογο, χωρίς να λαμβάνουν υπόψη το κακό που κάνουν τόσο στην προσπάθεια για να αποκτήσει επιτέλους η πρωτεύουσα της Μαγνησίας το δικαστικό μέγαρο που δικαιούται, όσο και στη δική τους εικόνα. Οι συγκρούσεις μέσω της ανταλλαγής ανακοινώσεων με «δηλητηριώδες» περιεχόμενο απαξιώνουν καταστάσεις και ναρκοθετούν προσπάθειες, τις οποίες οι τοπικές κοινωνίες αναμένουν επί δεκαετίες να τελεσφορήσουν και να επιλύσουν προβλήματα, που κάνουν αφόρητη την καθημερινότητά τους. Οι εμμονές, τα πείσματα, οι αντιπαλότητες και οι απαξιωτικοί χαρακτηρισμοί χαράσσουν αδιαπέραστες διαχωριστικές γραμμές και πριονίζουν το κλαδί, στο οποίο πατά η τοπική κοινωνία. Οταν σπάσει, όλοι θα υποστούν τις συνέπειες. Ακόμη και εκείνοι που δεν φταίνε…
