Στη Γαλλία, η παραγωγή κρασιού αντιμετωπίζει έναν εχθρό: τη κλιματική αλλαγή. Το εύφορο έδαφος της χώρας φαίνεται πως απειλείται από την αύξηση της θερμοκρασίας τα τελευταία χρόνια, ενώ οι οινοπαραγωγοί μάχονται με πείσμα να σώσουν μία πολιτισμική κληρονομιά 2000 ετών.
Ο Αλέν Βοτιέ είναι ο κληρονόμος μιας οικογενειακής οινοποιητικής επιχείρησης στο Μπορντό, του «Σατό Οζόν», που ανθεί τα τελευταία 200 χρόνια και ένας από τους πλουσιότερους ανθρώπους στη Γαλλία – 273ος στη λίστα. Σε πρόσφατη συνέντευξή του στο γερμανικό περιοδικό Spiegel έκανε «σχεδόν τα πάντα για να αποφύγει το θέμα»: στην έπαυλή του, με φόντο χρυσοποίκιλτες ταπισερί, νοστάλγησε το κρασί «Σεβάλ Μπλαν» του 1947 που κάποτε δοκίμασε, μίλησε εν παρόδω για τους αστακούς και τις πρώτες μέρες της τηλεόρασης, παραπονέθηκε για τα τσουχτερά διόδια των γαλλικών αυτοκινητόδρομων «τόσο ακριβά, που συμφέρει να ταξιδεύεις με αεροπλάνο».
Τελικά, μίλησε για το θέμα. «Δεν είμαι από αυτούς που αρνούνται την κλιματική αλλαγή» είπε. Και πρόσθεσε: «Είναι ένα μεγάλο πρόβλημα αλλά ορισμένοι το αντιμετωπίζουν με υπερβολή. Το κλίμα εδώ δεν είναι τόσο καταστροφικός παράγοντας για τους αμπελώνες».
Οι αμπελώνες του «Σατώ Οζόν» απλώνονται στον γραφικό λόφο του Ντορντόν. «Αν είναι αλήθεια πως εκεί φτιάχνονται τα πιο πολλά υποσχόμενα κρασιά στο Μπορντό, ο Βοτιέ έχει απλά τους καλύτερους αμπελώνες στη Γαλλία», έγραψε ένας οινοκριτικός.
Θεωρητικά, το έδαφος, οι εγκαταστάσεις και η μεκρά οικογενειακή παράδοση είναι οι καλύτεροι σύμμαχοι του Βοτιέ. Ωστόσο, ο ίδιος δεν μπορεί να ξεχάσει την σαρωτική κακοκαιρία του Ιουνίου 2013. «Οι καταιγίδες, ναι, αυτές ίσως χειροτερεύουν…» λέει στο Spiegel. Εκείνο το καλοκαίρι τα ακραία καιρικά φαινόμενα κατέστρεψαν 30.000 στρέμματα μέσα σε λίγα λεπτά. Ανάμεσά τους και 5.000 στρέμματα αμπελιών με σταφύλια που προορίζονταν για ορισμένα από τα καλύτερα και ακριβότερα (έως και 1.500 ευρώ το μπουκάλι) κρασιά του πλανήτη. «30.000 στρέμματα… Εγιναν κομμάτια… Ποτέ δεν ξανάγινε κάτι τέτοιο… Ισως αυτό να είναι η κλιματική αλλαγή που λέτε» λέει απευθυνόμενος στον Ούλριχ Φίχτνερ, τον απεσταλμένο του Spiegel.
Η εναλλαγή καιρικών φαινομένων αποτελεί καθοριστικό παράγοντα για την κλιματική αλλαγή. Στη μέση του καλοκαιριού κάνουν την εμφάνισή τους καταιγίδες, ενώ τα τελευταία 30 χρόνια ο καιρός έχει γίνει πιο ζεστός, αφού η θερμοκρασία έχει αυξηθεί κατά μέσο όρο 1 βαθμό Κελσίου. Έτσι, όχι μόνο στη Γαλλία αλλά και στην Ισπανία και την Ιταλία, ευρωπαΐκές χώρες με σημαντική οινοπαραγωγή, τα αμπέλια επηρεάζονται, με συνέπειες για την ποσότητα και την ποιότητα του κρασιού.
Η κοιλάδα του ποταμού Ροδανού, 500 χιλιόμετρα ανατολικά του Μπορντό, είναι επίσης μια από τις παλιότερες περιοχές παραγωγής κρασιού στη Γαλλία: υπολογίζεται πως τα πρώτα αμπέλια καλλιεργήθηκαν εκεί συστηματικά πριν από 2.400 χρόνια. Ο Φιλίπ Γκιγκάλ , 40 ετών και τρίτος στη διαδοχή στην οικογένεια-«οινοπαραγωγικό γίγαντα» της περιοχής, παραδέχτηκε πως «η κατάσταση σοβαρεύει εδώ». Μεγάλο μέρος της παραγωγής του δεν αντέχει τη ζέστη. Η διαδικασία ωρίμανσης καθυστερεί, τα επίπεδα ζάχαρης φτάνουν στη κορυφή πολύ νωρίς. Έτσι τα σταφύλια πρέπει να μαζευτούν πριν έρθει η ώρα τους.
«Στη δεκαετία του ’60 ο τρύγος γινόταν τον Οκτώβριο, τώρα, μπορεί να ξεκινήσει και στις αρχές Σεπτεμβρίου. Εμείς εδώ, δίνουμε μάχη κυρίως από το 2008. Τα τελευταία χρόνια είχαν μεγάλη υγρασία. Τίποτα πλέον δεν γίνεται πιο εύκολο» λέει ο Γκιγκάλ.
Με τους Γάλλους οινολόγους να ψάχνουν λύση στο πρόβλημά τους, η κλιματική αλλαγή είναι φανερό πως υψώνει νέα τείχη στην παραδοσιακή γαλλική οινοποιία, εκτός από τα ήδη υφιστάμενα, κυρίως την πληθώρα κρασιών από το Νέο Κόσμο, την Καλιφόρνια, τη Χιλή, την Τασμανία, ακόμα και την Κίνα. Την ανοδική ποιότητα και τις καλές τιμές των προΐόντων αυτών των ανταγωνιστών. Και, τελευταίο αλλά όχι έσχατο, την ήδη τεράστια παγκόσμια παραγωγή κρασιού, ένα φαινόμενο που δύσκολα αντισταθμίζεται από την μικρή αλλά σταθερή αύξηση στη ζήτηση υψηλότατης ποιότητας και ακριβών ετικετών.
tovima.gr
