Ανεξάρτητα από το πόσο χαμηλά βρίσκεται πλέον στην αξιολόγηση των θεμάτων της επικαιρότητας η υγειονομική κρίση του κορονοϊού, η παραλλαγή Ομικρον συνεχίζει να σαρώνει, στέλνοντας σχεδόν 400 ασθενείς, καθημερινά, στα νοσοκομεία και βάζοντας σε καραντίνα περίπου 20.000 πολίτες, οι οποίοι διαγιγνώσκονται θετικοί.
Διαρκώς μαθαίνουμε για νέα κρούσματα, για γνωστούς, για συγγενείς μας, για μέλη των οικογενειών μας. Σίγουρα είναι αισιόδοξα τα στοιχεία για τα συμπτώματα της νέας παραλλαγής, ενώ και τα εμβόλια προσφέρουν, αποδεδειγμένα πλέον, σημαντική προστασία απέναντι στη βαριά νόσηση.
Ωστόσο, ακόμη και η ήπια μετάλλαξη Ομικρον εξακολουθεί να αποτελεί, δυνητικά, σοβαρό κίνδυνο για τη δημόσια υγεία. Κίνδυνο που απειλεί το δημόσιο σύστημα υγείας και μπορεί να οδηγήσει σε νέο φαύλο κύκλο αυστηρών περιοριστικών μέτρων. Κίνδυνο που απειλεί ακόμη περισσότερες ανθρώπινες ζωές.
Για αυτό οι πολίτες συνεχίζουν να ανησυχούν και να φοβούνται. Αλλωστε, ο φόβος δύναται να αποτρέψει συμπεριφορές, οι οποίες μπορεί να προκαλέσουν ανεξέλεγκτες καταστάσεις. Ομως, οι πολίτες πρέπει να νιώθουν ασφαλείς στην πανδημική κρίση. Μετά από δύο χρόνια μάχης με τον κορονοϊό, χρειάζονται περισσότερο παρά ποτέ την ασφάλεια.
Πώς μπορεί να καλλιεργηθεί και να αναπτυχθεί η ασφάλεια; Με τη σαφή και ψύχραιμη ενημέρωση, που ούτε υποβαθμίζει τον κίνδυνο, ούτε προκαλεί πανικό. Επίσης, που εξηγεί για ποιους λόγους οι πολίτες πρέπει να προσέχουν, να ανησυχούν, αλλά και να αισιοδοξούν.
Ο ρόλος των ειδικών στην προσπάθεια είναι καθοριστικός, καθώς οι προτάσεις τους για την επιβολή ή την άρση των μέτρων πρέπει να είναι επιστημονικά τεκμηριωμένες και κοινωνικά εφαρμόσιμες. Ο ρόλος της κυβέρνησης είναι κομβικός, καθώς μόνο αν υπάρχουν σωστός συντονισμός και ξεκάθαρο σχέδιο για την επόμενη μέρα, και όχι απλώς επικοινωνιακή διαχείριση της κατάστασης, οι πολίτες μπορούν να εδραιώσουν το αίσθημα ασφάλειας.
Το συγκεκριμένο αίσθημα είναι άρρηκτα συνδεμένο με την απρόσκοπτη πρόσβασή τους στις υπηρεσίες υγείας. Από το πιο απλό, τη διενέργεια τεστ, χωρίς να είναι υποχρεωμένοι να περιμένουν με τις ώρες και δίχως να πρέπει να πληρώσουν, μέχρι τη δυνατότητα πρόσβασης στη νοσοκομειακή περίθαλψη, εάν είναι απαραίτητη.
Να το θέσουμε διαφορετικά. Το αγαθό της δημόσιας υγείας, εν μέσω μάλιστα πανδημικής κρίσης, αποκτά ξεχωριστή σημασία για τους πολίτες, ειδικά τους ευάλωτους. Κανείς δεν πρέπει να ταλαιπωρείται, περιμένοντας σε ατέλειωτες ουρές. Κανείς δεν πρέπει να νιώθει αποκλεισμένος από το ΕΣΥ.
Πρόκειται για αυτονόητες ανάγκες της κοινωνίας, που δεν απαιτούν τεράστιους οικονομικούς πόρους και «βαθιές νομοθετικές τομές». Καλύτερη οργάνωση χρειάζεται και επίγνωση ότι οι πολίτες δεν θέλουν «θαύματα». Να νιώθουν ασφαλής θέλουν. Οτι η συντεταγμένη πολιτεία ενδιαφέρεται για εκείνους και βρίσκεται στο πλευρό τους, προκειμένου να ξεπεραστεί η δύσκολη φάση της πανδημίας, χωρίς κανείς να μένει πίσω.
