Η χθεσινή κινητοποίηση για το ασφαλιστικό ήταν η μεγαλύτερη των τελευταίων δεκαετιών. Οχι μόνο επειδή χιλιάδες πολιτών βγήκαν στους δρόμους, αλλά γιατί εξαιτίας του επίμαχου νομοσχεδίου, συμπορεύτηκαν όλες ανεξαιρέτως οι κοινωνικές και επαγγελματικές τάξεις.
Οι προβλεπόμενες αλλαγές είναι σαφές ότι θίγουν τους πάντες. Αλλους περισσότερο και άλλους λιγότερο. Είναι όμως συνολικά ένα νομοσχέδιο που αντί να επιλύει, όπως υποστηρίζεται ζητήματα χρόνων, δημιουργεί ακόμη περισσότερα από αυτά που υποτίθεται ότι αντιμετωπίζει.
Οι εκατοντάδες χιλιάδες απεργοί που χθες διατράνωσαν την αντίθεσή τους στην κυβερνητική πρόταση, έστειλαν ένα ηχηρό μήνυμα τόσο προς την κυβέρνηση όσο και προς τους δανειστές, ότι δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια αντοχής. Δεν υπάρχει άλλη δυνατότητα υποχώρησης εκ μέρους όλων αυτών που επί έξι ολόκληρα χρόνια έχουν επιβαρυνθεί τα μέγιστα εξαιτίας των μνημονίων που εφαρμόστηκαν και που για μία ακόμη φορά καλούνται ουσιαστικά να «βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά».
Το γεγονός ότι παρά τις διαφορετικές απόψεις και προσεγγίσεις για πρώτη φορά εργαζόμενοι του ιδιωτικού και δημοσίου τομέα, συνυπάρχουν στους δρόμους, με αγρότες, επαγγελματίες, μηχανικούς, γιατρούς, δικηγόρους, μικρομεσαίους, φαρμακοποιούς και άλλους επαγγελματικούς κλάδους που βρίσκονται στα κεραμίδια, σημαίνει ότι η κυβέρνηση δεν έχει πλέον τη δυνατότητα να κωφεύει. Ούτε μπορεί ασφαλώς να κλείνει τα μάτια μπροστά σε μία πραγματικότητα που όσο σκληρή και εάν είναι δεν είναι πλασματική.
Οποιος ξεγελαστεί και μπει στο τρυπάκι ότι όλο αυτό το ποτάμι των απεργών, οι μικροί και μεγάλοι που βγήκαν χθες στους δρόμους θέλουν να αντιπολιτευθούν και μόνο την κυβέρνηση -όπως άκουσα να λέγεται και να υποστηρίζεται από ορισμένους- θα έχουν κάνει τη λάθος εκτίμηση την πιο κρίσιμη στιγμή.
Η κοινωνία είναι σε αναβρασμό. Κανείς κλάδος πλέον δεν είναι διατεθειμένος να κάνει πίσω και όλοι απαιτούν από την κυβέρνηση να υποχωρήσει και να εξετάσει το θέμα του ασφαλιστικού από μηδενική βάση πλέον. Οι πολίτες μίλησαν. Τώρα ήρθε η ώρα να μιλήσει και η κυβέρνηση. Δημόσια και ειλικρινά, χωρίς υπεκφυγές και non paper.
Τώρα έχουν την υποχρέωση -λαμβάνοντας το μήνυμα- να αναλάβουν τις πρωτοβουλίες εκείνες που θα δίνουν χώρο στο διάλογο και τη διαβούλευση έτσι ώστε με βάση τις προτάσεις που έχουν καταθέσει οι θιγόμενοι κλάδοι, να επαναχτιστεί το ασφαλιστικό με γνώμονα τη βιωσιμότητα των ταμείων αλλά και τη βιωσιμότητα των ασφαλισμένων.
Διότι όπως έχουμε επισημάνει πολλές φορές δεν έχει νόημα να ευημερούν οι αριθμοί όταν δεν ευημερούν οι άνθρωποι. Στο βωμό κανενός δημοσιονομικού κενού δεν μπορεί να κατεδαφίζεται η κοινωνική ασφάλιση και ούτε ασφαλώς να ρίχνονται στον καιάδα παλιοί και νέοι ασφαλισμένοι, αδιακρίτως. Ηρθε η ώρα η κυβέρνηση να επιλέξει με ποιους θα πορευτεί και ποιους θα αφήσει πίσω. Από τη μία η συμφωνία και οι δανειστές και από την άλλη οι πολίτες.
