Οι επενδυτές, είτε γηγενείς είτε αλλοδαποί, εύλογα αποσκοπούν στην ανάληψη των κερδών που πραγματοποίησαν, ρισκάροντας τα κεφάλαια τα οποία θα διαθέσουν για να πραγματοποιήσουν επενδύσεις
Ολοι κατανοούμε ότι υπάρχουν δημοσιονομικές ανάγκες, όλοι κατανοούμε ότι το έλλειμμα πρέπει να μειωθεί, όλοι κατανοούμε ότι το Δημόσιο χρέος πρέπει να εξυπηρετηθεί, ωστόσο όλοι γνωρίζουμε ότι αν δεν υπάρξει οικονομική ανάπτυξη, ειδικά μέσω της προσέλκυσης επενδύσεων, τα δανεικά κάποτε θα τελειώσουν, και μετά τι μέλλει γενέσθαι;
Συνεπώς απαιτείται να γίνουν ουσιαστικές αλλαγές στο φορολογικό σύστημα της χώρας, έτσι ώστε αυτό, καθιστάμενο φιλικό προς το επιχειρείν, να αποτελέσει τον κύριο πυλώνα μιας βιώσιμης ανάπτυξης.
Δυστυχώς μέχρι σήμερα, το φορολογικό σύστημα, παρ’ όλες τις προσπάθειες που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια, εξακολουθεί να παρουσιάζει σοβαρές αδυναμίες και στρεβλώσεις.
Δεν είναι τυχαίο ότι οι περισσότεροι ομονοούν με την άποψη πως το φορολογικό σύστημα διαθέτει εισπρακτικό και μόνο χαρακτήρα, δικαιολογημένη άποψη με τα μέχρι τώρα ισχύοντα στη χώρα μας, όπου η φορολογία χρησιμοποιείται κατά κύριο λόγο ως εργαλείο βραχυπρόθεσμης τόνωσης των δημοσίων εσόδων, αλλά υπάρχει και μια άλλη άποψη, η οποία επικεντρώνεται στον αναπτυξιακό χαρακτήρα αυτής.
Πραγματικά το φορολογικό σύστημα μπορεί να καταστεί κύριος πυλώνας οικονομικής ανάπτυξης, διότι μέσω αυτού, στα πλαίσια πάντα άσκησης μιας μελετημένης αναπτυξιακής πολιτικής, η χώρα μας μπορεί να αποτελέσει τον πόλο έλξης μεγάλων ξένων επενδύσεων, απαραίτητων για την έξοδο από την ύφεση.
Για να επιτευχθούν τα ανωτέρω απαιτείται η ουσιαστική αναμόρφωση του φορολογικού συστήματος της χώρας, έτσι ώστε να δημιουργηθεί ένα σύγχρονο, σταθερό και φιλικό φορολογικό περιβάλλον, αφενός μεν για τις υφιστάμενες επιχειρήσεις, αφετέρου δε για οποιοδήποτε επενδυτικό σχέδιο θέλει αναπτυχθεί μελλοντικά, είτε από Έλληνες είτε από ξένους επενδυτές.
Η ανάγκη για μια ουσιαστική φορολογική μεταρρύθμιση, η οποία θα έχει σαν αποτέλεσμα να υπάρξει ένα ελκυστικό φορολογικό περιβάλλον, καθίσταται πλέον επιτακτική, διότι στα πλαίσια του φορολογικού ανταγωνισμού που κυριαρχεί, το υπάρχον φορολογικό πλαίσιο (το οποίο συνεχώς μεταβάλλεται μόνο και μόνο για την εξυπηρέτηση των υποχρεώσεων της χώρας προς τους δανειστές), καθιστά απαγορευτική τη διατήρηση των υφισταμένων επενδύσεων και την προσέλκυση νέων.
Οι επενδυτές, είτε γηγενείς είτε αλλοδαποί, εύλογα αποσκοπούν στην ανάληψη των κερδών που πραγματοποίησαν ρισκάροντας τα κεφάλαιά τους. Κατά συνέπεια, όταν αυτά τα κέρδη στη χώρα μας, από επιχειρήσεις που τηρούν βιβλία με το διπλογραφικό λογιστικό σύστημα, έχουν συνολική φορολογική επιβάρυνση 36,10% φέτος, και 39,65% από το επόμενο έτος, οι επενδυτές οδηγούνται στην αναζήτηση εναλλακτικών λύσεων, με κύρια αυτή της μεταφοράς των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων, ήτοι των επενδύσεων, σε άλλες χώρες, οι οποίες δεν στοχοποιούν φορολογικά το παραγόμενο κέρδος.
Είναι αποδεδειγμένο ότι όπου στοχοποιείται φορολογικά η απόδοση των κεφαλαίων, δηλαδή το κέρδος, μειώνονται οι επενδύσεις με όσες συνέπειες έχει το γεγονός αυτό στην οικονομία.
Αν γίνει αντιληπτό πως το υφιστάμενο σύστημα φορολογίας των επιχειρήσεων λειτουργεί αποτρεπτικά στην ανάληψη οποιασδήποτε νέας σοβαρής επιχειρηματικής πρωτοβουλίας, ίσως τότε συνειδητοποιήσουν και τις πολιτικές που πρέπει να υιοθετήσουν ώστε η οικονομία να πάρει μπροστά.
