Ονοματολόγιο βενζινάκατων

ονοματολόγιο-βενζινάκατων-504903

ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΑ ΣΚΑΦΗ ΤΟΥ ΓΡΑΦΙΚΟΥ ΣΤΟΛΙΣΚΟΥ ΣΤΟΝ ΒΟΛΟ (ΜΕΡΟΣ Β’)

Συνεχίζουμε σήμερα το ονοματολόγιο με τις υπόλοιπες 27 βενζίνες, που επισημάναμε από τις διάφορες σχετικές πηγές:

  1. ΙΟΥΛΙΑ: Μεγάλου μεγέθους βενζίνα με ολιγόχρονη σχετικά παρουσία στη δεκαετία του ’60. Ανήκε στον Δημ. Χριστόπουλο, που μου παραχώρησε και τις σχετικές φωτογραφίες.
  2. ΙΩΑΝΝΗΣ: Μεσαίας χωρητικότητας, ιδιοκτησίας του ναυπηγού Ιωάννη Μπάτση, που δραστηριοποιήθηκε στις δεκαετίες του ’50 και του ’60. Μνημονεύεται στα αναλυτικά δημοσιεύματα του 1953-‘54, όπως και στον πίνακα του Χριστόπουλου στα 1959. Γύρω στα 1970 πουλήθηκε στα Γιάλτρα της Β. Εύβοιας.
  3. ΙΩΑΝΝΗΣ: Νηολογίου Βόλου 1130. Ανήκε στον ναυπηγό Παντελή Καρταπάνη και εκτελούσε δρομολόγια σε ολόκληρη σχεδόν τη δεκαετία του ’60, για να πουληθεί στις αρχές της επόμενης στην Ελευσίνα ως «λάτζα».
  4. ΚΑΛΛΙΟΠΗ: Από τις πρώτες βενζίνες στα μέσα της δεκαετίς του ’20, αναφέρεται σε σχετικά δημοσιεύματα του Τύπου, όπως λ.χ. στην εφ. Σημαία στις 12/8/1925, που σημειώνεται η έναρξη των δρομολογίων της με τα Πευκάκια.
  5. ΚΑΛΛΙΟΠΗ: Δραστηριοποιήθηκε στα μεταπολεμικά χρόνια στις δεκαετίες κυρίως του ‘50 και του ‘60 ώς τα 1970 περίπου. Υπάρχει μια επιφύλαξη να είναι το ίδιο με το προηγούμενο συνώνυμο σκάφος, αν και μεσολαβούν αρκετά χρόνια μεταξύ τους.
  6. ΚΑΝΑΡΗΣ: Με παρουσία κυρίως στη δεκαετία του ’60. Καταστράφηκε από πυρκαγιά στο ποτάμι του βάλτου της Μπουρμπουλήθρας, όπου είχε μεταφερθεί στη διάρκεια χειμερινής περιόδου για ξεχειμώνιασμα. Επρόκειτο μάλλον για ατύχημα, όπως είχε ειπωθεί τότε, και όχι για σκόπιμη περίπτωση εμπρησμού. Ανήκε στον Αθ. Στράτο.
  7. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ: Καΐκι μετασκευασμένο σε βενζίνα ιδιοκτησίας του επιχειρηματία της Πλαζ Αλυκών Δημ. Θεοδώρου. Αναφέρεται σε δημοσιεύματα του 1940, αλλά και σε εκείνα του 1954 (όχι όμως στο προηγούμενο του 1953, άγνωστο γιατί). Πάντως δρομολογούνταν για πολλά χρόνια κυρίως μετά τον πόλεμο.
  8. ΚΩΣΤΑΚΗΣ: Νηολογίου Βόλου 1348. Ναυπηγήθηκε στη Σκόπελο το 1952 και δρομολογήθηκε από την επόμενη χρονιά στη γραμμή Βόλου – Αλυκών, όπως φαίνεται στο αναλυτικό δημοσίευμα στις 16/5/1953, αλλά και σε εκείνο του 1954. Δεν καταγράφεται στον πίνακα του Χριστόπουλου, το 1959, που πιθανόν να είναι κάποια από τις ανώνυμες εικονιζόμενες βενζίνες. Ανήκε στον Στάθη Δρακάτο και υπήρξε από τα μακροβιότερα σκάφη στις γραμμές Πευκακίων και Αλυκών, καθώς ήταν εκείνη που εκτέλεσε (μαζί με την Αγ. Παρασκευή) τα τελευταία δρομολόγια στα 1985-‘86. Από το 1974 έως το 1980 κάλυπτε αποκλειστικά τη γραμμή Πευκακίων. Παροπλίστηκε και καταστράφηκε λόγω παλαιότητας γύρω στα 1990 στα Πευκάκια.
  9. ΛΕΩΝ: Βενζίνα των αδελφών Χριστόπουλου, ιδιοκτητών του ταρσανά στα Πευκάκια του Βόλου με πολυετή παρουσία από το 1930-‘31 έως τις αρχές της δεκαετίας του ’60. Κατόπιν παροπλίστηκε και καταστράφηκε λόγω παλαιότητας στα Πευκάκια, γύρω στα 1970, μια και δεν ήταν πια επισκευάσιμη. Απεικονίζεται στον πίνακα του 1936, ενώ σε εκείνον του 1959 είναι πιθανόν κάποια από τις ανώνυμες. Σημειώνεται στα δημοσιεύματα του 1953-‘54 με ιδιοκτήτη τον μικρότερο αδερφό Ιωάννη Χριστόπουλο. Στα 1956 επρόκειτο να πουληθεί στην Αιδηψό, αλλά η πώληση δεν προχώρησε. Αναφέρεται επίσης σε ανακοίνωση δρομολογίων για τη γραμμή Βόλου – Πλαζ Αλυκών το καλοκαίρι του 1940.
  10. ΜΑΡΙΑ: Δραστηριοποιήθηκε στη δεκαετία του ’60 και αρχικά ανήκε στον Ν. Μπόνο. Αργότερα, στις αρχές της επόμενης δεκαετίας πέρασε για μερικά χρόνια στον Γ. Μπόλα και κατόπιν πουλήθηκε εκτός Βόλου.
  11. ΜΑΡΙΑΝΘΗ: Την αναφέρει ο καθηγητής Γιώργος Πατελοδήμος στο δημοσίευμά του για τις βενζίνες «Αλλος για Πευκάκια!» στο περ. Εν Βόλω, τεύχος 3ο, φθινόπωρο 2001, αφιέρωμα «Θάλασσα», σελ. 74 – 75 , που παραθέτει από μνήμης αρκετά ονόματα από βενζίνες.
  12. ΜΑΡΜΑΡΩ: Απεικονίζεται στον πίνακα του 1936 και πιθανότατα στη φωτογραφία στη σκάλα των Πευκακίων στα χρόνια του Μεσοπολέμου. Από τις μικρότερες σε χωρητικότητα, δραστηριοποιήθηκε μάλλον πριν από το 1930 ίσαμε τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια. Ανήκε στον ιδιοκτήτη του κέντρου Πευκάκια, Πραξιτέλη Κυρίτση.
  13. ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ: Νηολογίου Βόλου 964 μήκους 11,20 μ. Μια από τις μακροβιότερες βενζίνες που δρομολογήθηκε από τα προπολεμικά χρόνια, καθώς απεικονίζεται τόσο στον πίνακα του 1936, όσο και σε εκείνον του 1959. Ομοίως μνημονεύεται στα αναλυτικά δημοσιεύματα του 1953-‘54 με ιδιοκτήτη τον Στέργιο Κυρίτση, αδερφό του Πραξιτέλη. Εκτελούσε δρομολόγια ώς τα 1970 περίπου.
  14. ΝΑΡΚΙΣΣΟΣ: Από τις πρώτες βενζίνες στη δεκαετία του ’20, που εργάστηκε σε ολόκληρη την προπολεμική περίοδο. Αναφέρεται σε πολλά δημοσιεύματα, ανακοινώσεις δρομολογίων, στα 1929, αλλά και το 1940. Ιδιοκτήτης υπήρξε ο γνωστός εκείνη την εποχή Πάνος Νόνης, που διέθετε καπνοπωλείο και πρακτορείο έκδοσης ακτοπλοϊκών εισιτηρίων στον Βόλο.
  15. ΝΕΑ ΕΡΜΙΟΝΗ: Πρόκειται πιθανότατα για την πρώτη, χρονικά, βενζίνα, που δραστηριοποιείται στον Βόλο στα 1921, σύμφωνα με την έως τώρα έρευνά μας, πραγματοποιώντας θαλάσσιες εκδρομές, σύμφωνα με τη σχετική σύντομη ανακοίνωση (16/5/1921 – ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ). Πρακτορεύεται από τον Π. Νόνη. Εκφράζουμε μια επιφύλαξη μήπως επρόκειτο για κάποιο μεγαλύτερο σκαρί, όπως ορισμένα που δραστηριοποιούνταν στον Παγασητικό και να διέφερε από τις κλασικές βενζίνες, καθώς δεν υπάρχει άλλη σχετική πληροφόρηση.
  16. ΝΕΦΕΛΗ: Από τις προπολεμικές και μικρότερες σε μέγεθος βενζίνες με πολύχρονη παρουσία, αφού δραστηριοποιήθηκε από το 1930 έως και τη δεκαετία του ’50. Εικονίζεται στον πίνακα του Χριστόπουλου το 1936, όπως και στο δημοσίευμα του 1953, αλλά όχι στο επόμενο του 1954. Ανήκε κι αυτή στον ιδιοκτήτη του κέντρου Πευκάκια, Πρ. Κυρίτση.
  17. ΝΙΚΟΛΑΟΣ: Σημειώνεται στα δημοσιεύματα του 1953 και του 1954 με ιδιοκτήτη τον Αντ. Αγγελάρα.
  18. ΝΙΚΟΣ Κ.: Από τις τελευταίες βενζίνες που ναυπηγήθηκαν στη περιοχή της Μαγνησίας (Μηλίνα 1977) και άμεσα δρομολογήθηκε στη γραμμή Βόλου – Αλυκών, όταν η κίνηση συρρικνωνόταν με ταχείς ρυθμούς. Δραστηριοποιήθηκε μόνο για 4-5 περιόδους έως ότου πουληθεί για λάτζα στην Πάχη Μεγάρων. Ιδιοκτήτης – κυβερνήτης ο Μηλινιώτης ναυτικός Θεόδωρος Καπραβέλλος.
  19. ΠΑΝΑΓΗΣ: Πρόκειται για καΐκι μετασκευασμένο σε βενζίνα, πιθανότατα γύρω στο 1960. Υπάρχει μόνο μια φωτογραφία, χωρίς άλλα στοιχεία.
  20. ΣΟΦΙΑ: Από τις πρώτες βενζίνες που δραστηριοποιούνται κυρίως στη δεκαετία του ’30. Αναφέρεται σε ενημερωτικές ανακοινώσεις δρομολογίων στα 1931, που αναφέρεται ως Σοφία Μπέλλου, αλλά και το 1940 για την εξυπηρέτηση της Πλαζ Αλυκών. Περιλαμβάνεται και στον πίνακα του Χριστόπουλου στα 1936.
  21. ΣΠΥΡΟΣ: Καταγράφεται στα δημοσιεύματα του 1953 και του 1954 με ιδιοκτήτη τον Σπ. Καραγιάννη.
  22. ΣΤΑΜΑΤΙΟΣ: Αναφέρεται και αυτή στο άρθρο του Γιώργου Πατελοδήμου «Αλλος για Πευκάκια!», στο οποίο ο συντάκτης κάνει λόγο για τις βενζίνες, όπως σημειώσαμε παραπάνω.
  23. ΤΡΕΙΣ ΑΔΕΛΦΟΙ: Μνημονεύεται επίσης από τον Γ. Πατελοδήμο στο ίδιο άρθρο.
  24. ΥΔΡΑ: Από τις πρώτες βενζίνες στη δεκαετία του ’20. Αναφέρεται σε δρομολογιακή ανακοίνωση στις 3/7/1929 στην εφ. Σημαία, μαζί με τις «ανεξάρτητες βενζινακάτους» Αγγελική, Ηρώ και Νάρκισσο. Πιθανότατα να είχε μικρή παρουσία, διότι δεν μνημονεύεται αλλού.
  25. ΦΑΡΑΩ: Επίσης από τις πρώτες βενζίνες, που καταγράφεται η παρουσία τους, στο λιμάνι του Βόλου. Αναφέρεται σε ανακοινώσεις της δραστηριότητάς της στην εφημερίδα ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ στις 31/5 και 12/6/1924. Εκτελεί δρομολόγια από τον Βόλο προς τα Πευκάκια, αλλά και τον Αναυρο. Ακόμη διοργανώνονται θαλάσσιες εκδρομές για τα παράλια του Παγασητικού.
  26. ΦΩΦΗ: Περιλαμβάνεται στα δημοσιεύματα του 1953 και του 1954 με ιδιοκτήτη τον Γ. Παπαγεωργίου, ενώ εικονίζεται και στον πίνακα του Χριστόπουλου στα 1959. Αργότερα πέρασε στα χέρια των Ιωάν. Πετεινάρη και Στ. Δρακάτου. Στα μέσα περίπου της δεκαετίας του ’60 το μερίδιο του πρώτου αγόρασε ο Παντελής Καρταπάνης, που προχώρησε στη ριζική ανακατασκευή – επιμήκυνση του σκάφους, που μετονομάστηκε σε Ελλη, όπως περιγράψαμε στο σχετικό λήμμα.
  27. ΧΡΥΣΑΥΓΗ: Αλλη μια από τις πρώτες βενζίνες του Βόλου, που φαίνεται να δραστηριοποιείται το καλοκαίρι του 1924. Στη μοναδική δρομολογιακή ανακοίνωση που επισημάναμε (ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ 16/7/1924), πληροφορούμαστε την εκτέλεση ημερήσιων, αλλά και βραδινών δρομολογίων για Πευκάκια και Αναυρο.

***

Ετούτα τα ονόματα και οι αντίστοιχες, λιγοστές συνήθως, πληροφορίες συγκεντρώθηκαν στη διάρκεια της πολυετούς διερεύνησής μας. Γνωρίζουμε πως ο κατάλογος δεν είναι πλήρης, αλλά ευελπιστούμε πως ο σημερινός αριθμός δεν απέχει πολύ από τον συνολικό. Αντίθετα, σε ό,τι αφορά στα στοιχεία κάθε βενζίνας, που συνθέτουν άλλωστε και την ταυτότητα του σκάφους, οι ελλείψεις είναι εμφανείς, στις περισσότερες περιπτώσεις. Ακόμη είναι πιθανόν να σημειωθούν λάθη και ανακρίβειες, καθώς πολλές αναφορές έρχονται από μνήμες και προφορικές βιωματικές μαρτυρίες και ενδέχεται να προκύψουν στην πορεία διαφοροποιήσεις και αλλαγές με βάση τις νέες πληροφορίες, που ίσως γνωστοποιηθούν. Για αυτό και σε πολλά σημεία σημειώνουμε πως τα στοιχεία καταγράφονται με επιφύλαξη. Είναι βέβαιο πως μια διερεύνηση, όπως είπαμε και στον πρόλογο του «Ονοματολογίου», στα βιβλία του νηολογίου στο Λιμεναρχείο Βόλου, εάν είναι η προσέγγιση εφικτή, θα μας απέφερε ακριβή στοιχεία για τις βενζίνες, τουλάχιστον εκείνα που συνθέτουν την «ταυτότητα» του κάθε σκάφους. Εννοείται πως η έρευνα αφορά σε εκείνες, που είτε είχαν εγγραφεί εξαρχής στο νηολόγιο Βόλου, είτε μετεγγράφησαν σε αυτό, όταν αγοράστηκαν από ντόπιους πλοιοκτήτες και σίγουρα κατέχουν υψηλό ποσοστό επί του συνόλου. Επίσης ιδιαίτερα ευπρόσδεκτες θα ήταν και οι διάφορες θύμησες συμπολιτών, που γνώρισαν και «έζησαν» τις βενζίνες, αρκεί να είναι σαφείς και να μην έχουν ξεθωριάσει στο διάβα του χρόνου, ώστε να συμβάλουν στην αρτιότητα της έρευνάς μας. Σε κάθε περίπτωση, η διερεύνηση συνεχίζεται με τελικό ζητούμενο τη σύνθεση μιας πλήρους, όσο είναι μπορετό, μελέτης για τις βενζίνες του Βόλου.

Του ΓΡΗΓΟΡΗ ΚΑΡΤΑΠΑΝΗ, Μέλους της Εταιρείας Θεσσαλικών Ερευνών

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου