Το κλίμα δυσαρέσκειας, που σκιάζει την ελληνική κοινωνία, μπορεί να μην καταγράφεται στις δημοσκοπήσεις, τουλάχιστον όχι στον βαθμό που το αντιλαμβάνονται οι πολίτες, ωστόσο αρκεί μια βόλτα στην πόλη, μια επίσκεψη στο σούπερ μάρκετ ή σε κάποιο πρατήριο υγρών καυσίμων για να γίνει κατανοητό το μέγεθος του προβλήματος.
Η κοινωνία «βράζει» και αιτία είναι η κατάσταση στην οικονομία. Την τρέχουσα χρονική περίοδο το σαρωτικό κύμα ακρίβειας, που αρχίζει από το ηλεκτρικό ρεύμα και το κόστος των υγρών καυσίμων και φτάνει μέχρι τα βασικά είδη κατανάλωσης, απειλεί να ακυρώσει τα σημαντικά βήματα, που έκαναν τα τελευταία χρόνια τα ελληνικά νοικοκυριά, προκειμένου να βελτιώσουν την οικονομική τους κατάσταση.
Την προηγούμενη δεκαετία οι Ελληνες βίωσαν την οδυνηρή εμπειρία της οικονομικής κρίσης, που σχεδόν διέλυσε τον κοινωνικό ιστό. Αμέσως μετά είχαμε την επέλαση της πανδημίας, με όλες τις επιπτώσεις που προκάλεσε και στο πεδίο της οικονομίας. Τώρα έρχεται η έκρηξη του πληθωρισμού, εξαιτίας του πόλεμου στην Ουκρανία και της εκτίναξης των τιμών στην ενέργεια, που καλλιεργούν ένα γενικότερο κλίμα οικονομικής ανασφάλειας.
Ολα αυτά οι πολίτες δεν τα βλέπουν ως δείκτες της στατιστικής, ως ψυχρούς αριθμούς, ως οικονομικά στοιχεία, που δεν επηρεάζουν τη ζωή και την καθημερινότητά τους. Τα νιώθουν στο πετσί τους, τα υφίστανται στο πορτοφόλι τους, τα βιώνουν κάθε μέρα, σε κάθε αγορά, σε κάθε οικονομική συναλλαγή, σε κάθε εμπορική δραστηριότητα.
Για αυτό και περιμένουν μέτρα, που θα έχουν άμεσο αποτέλεσμα. Οι επιπτώσεις, που υφίστανται ο χαμηλόμισθος και ο χαμηλοσυνταξιούχος, έχουν τόσο υψηλό κόστος στον οικογενειακό τους προϋπολογισμό, ώστε δεν τους ενδιαφέρει αν πρόκειται για διεθνή οικονομική κρίση, την οποία αδυνατούν να διαχειριστούν οικονομίες πολύ πιο ισχυρές από την ελληνική.
Κατά την περίοδο της πανδημίας η κυβέρνηση, ακολουθώντας την πανευρωπαϊκή και παγκόσμια τάση, έλαβε συγκεκριμένα μέτρα με στόχο να προστατευθεί η κοινωνία από τις οικονομικές επιπτώσεις της υγειονομικής κρίσης. Τα μέτρα απέφεραν καρπούς και απέτρεψαν τα χειρότερα σε σημαντικό βαθμό. Για παράδειγμα, ούτε λουκέτα μπήκαν σε κλειστές, λόγω καραντίνας, επιχειρήσεις, ούτε απολύσεις έγιναν.
Με ανάλογο τρόπο αναμένουν οι πολίτες να ενεργήσει και αυτή τη φορά η κυβέρνηση, υλοποιώντας μέτρα που θα προστατέψουν την κοινωνία, ειδικά τα πιο ευάλωτα μέλη της, που δεν θα επιτρέψουν σε ορισμένους να μετατρέψουν την ενεργειακή κρίση σε χρυσή ευκαιρία για να αποκομίσουν υπερκέρδη, την ώρα που εκατομμύρια πολίτες απειλούνται με νέα φτωχοποίηση.
Στο μυαλό των πολιτών δεν χωρούν λογικές δημοσιονομικής σταθερότητας. Προέχει να αποφύγουμε τον κίνδυνο κοινωνικής έκρηξης και να διατηρήσουμε την κοινωνική συνοχή σαν κόρη οφθαλμού. Γιατί εάν αποσταθεροποιηθεί η κοινωνία, τότε η δημοσιονομική αποσταθεροποίηση θα είναι ακόμη μεγαλύτερη. Μαζί της θα έρθει και η πολιτική αποσταθεροποίηση, δημιουργώντας νέα δεδομένα ενόψει και των πρόωρων εκλογών, που είναι έτοιμη να προκηρύξει η κυβέρνηση και ζητεί η αντιπολίτευση με μονότονο και δημαγωγικό τρόπο εδώ και μήνες.
