Φάνης Τριανταφύλλου: Βαθιά κόκκινες γραμμές

φάνης-τριανταφύλλου-βαθιά-κόκκινες-γ-536536

Η ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΤΕΚΤΟΡΑΤΟ

Θα έφτανε μια σύντομη υπόμνηση των δεινών που περνάει η συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού εξαιτίας της μνημονιακής πολιτικής για να δει ο λαός πόσο άδικο έχουν οι κύριοι Σαμαράς, Βενιζέλος, Θεοδωράκης να επιδιώκουν τη συνέχισή της, υπερθεματίζοντας πολλές φορές κι αυτού ακόμα του Σόιμπλε. Για τ’ όνομα του θεού, δεν μπορεί να τους είναι άγνωστο ότι η συνέχιση αυτής της πολιτικής θα οδηγήσει τη χώρα ακόμα πιο βαθιά στου κακού τη σκάλα και την ελληνική κοινωνία σε μεγαλύτερα δεινά. Παρ’ όλα αυτά επιμένουν.

Εάν εννοήσουμε, όπως οι κύριοι Σαμαράς, Βενιζέλος, Θεοδωράκης, τα καλώς εννοούμενα συμφέροντα της χώρας και του λαού μας σαν τη σταθερή βάση πάνω στην οποία είναι χτισμένη η επικυριαρχία των δανειστών, είναι ολοφάνερο ότι πρέπει να παραιτηθούμε από τα συμφέροντα αυτά. Τότε οι σχέσεις μας με τη γερμανική Ευρωπαϊκή Ενωση των ολιγαρχών εξομαλύνονται μεμιάς, υπογράφουμε όποια συμφωνία μας βάλουν μπροστά μας και συνεχίζουμε στο δρόμο που πορευόμαστε τα πέντε τελευταία χρόνια. Εάν συγκρίνουμε τη θέση της χώρας μας εντός της γερμανικής Ευρωπαϊκής Ένωσης με τη θέση των άλλων χωρών – μελών της και, συνυπολογίζοντας την τάση επιβολής της γερμανικής επικυριαρχίας σε ολόκληρη την Ευρώπη, βρούμε, όπως οι κύριοι Σαμαράς, Βενιζέλος, Θεοδωράκης, ότι η Ελλάδα δεν είναι προτεκτοράτο και πως η πολιτική τής ΕΕ εν Ελλάδι δεν αποσκοπεί στην προάσπιση και επέκταση κατά κύριο λόγο των γερμανικών ολιγαρχικών συμφερόντων, τότε όλα ως τώρα είναι σωστά καμωμένα και στη διαπραγμάτευση με τους δανειστές πρέπει να κάνουμε ό,τι μας πουν. Αλλά οι αρχηγοί της δεξιάς και της σοσιαλδημοκρατίας στην Ελλάδα εκφράζουν στα ελληνικά, δηλαδή ως ελληνικό καλώς εννοούμενο συμφέρον, αυτό που πρώτα έχουν σκεφτεί στα γερμανικά, δηλαδή ως συμφέρον του τμήματος εκείνου της γερμανικής ολιγαρχίας που συνάδει προς το συμφέρον του τμήματος της ελληνικής αστικής τάξης που οι ίδιοι εκπροσωπούν. Τι το καλό μπορεί να βγει απ’ αυτό για τη χώρα και το λαό;

Είναι ολοφάνερο ότι ανάμεσα στα όσα λένε η γερμανική Ευρωπαϊκή Ένωση των ολιγαρχών και οι ντόπιοι της σύμμαχοι κι ανάμεσα στα καλώς εννοούμενα συμφέροντα της χώρας και του λαού μας υπάρχει μια βαθιά κόκκινη γραμμή, πίσω από την οποία δεν μπορούμε να κάνουμε. Είναι τα δικαιώματα της χώρας μας ως μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Ελλάδα δεν μπορεί να είναι προτεκτοράτο. Η ισοτιμία της χώρας μας στο επίπεδο των δικαιωμάτων με τις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης οφείλει να είναι, στο στοιχείο της πράξης, εντελώς αντίθετη από αυτήν που περιγράφει η σημερινή συμπεριφορά τής ΕΕ. Μόνο μέσα από αυτή την ισοτιμία μπορεί να εκφραστεί μια στοιχειώδης, έστω, ευρωπαϊκή ενότητα, η συνείδηση και η συμπεριφορά των πολιτών της Ευρώπης ως Ευρωπαίων, η ίδια η ευρωπαϊκή τους ταυτότητα στην πράξη, δηλαδή η κοινωνική αντιστοίχιση Ευρωπαίου προς Ευρωπαίο και ανθρώπου προς άνθρωπο, που απαγορεύει σε κάποιες γωνιές της Ευρώπης να υπάρχουν χώρες και λαοί ενός κατώτερου θεού. Η ανάκτηση, λοιπόν, της κυριαρχίας της χώρας μας είναι ζήτημα πρώτης γραμμής και για τον ελληνικό και για όλους τους λαούς της Ευρώπης.

Ενδεχόμενη οπισθοχώρηση της ελληνικής κυβέρνησης στις απαιτήσεις των δανειστών για νέες μειώσεις μισθών και συντάξεων, αύξηση ΦΠΑ, ομαδικές απολύσεις, ιδιωτικοποιήσεις – ξεπούλημα, είναι οπισθοχώρηση πίσω από την κόκκινη γραμμή της εθνικής μας κυριαρχίας. Εξαιτίας μιας τέτοιας οπισθοχώρησης, διευρύνεται στο επίπεδο των δικαιωμάτων η διαφορά της Ελλάδας από τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη, οι υπάρχουσες καταστάσεις στο εσωτερικό της οξύνονται και οι πραγματικοί άνθρωποι «μικραίνουν», «κονταίνουν» σε βαθμό που τα δικαιώματα και οι ανάγκες τους να μη διακρίνονται καν από το ύψος των Βρυξελλών. Μια τέτοια οπισθοχώρηση θα αποδείκνυε ότι η νέα κυβέρνηση δεν μπορεί να προβάλλει καμιά ουσιώδη δύναμη διαφοράς από τις προηγούμενες, δηλαδή δεν μπορεί να επέμβει πρακτικά και να διευθετήσει τα πράγματα σύμφωνα με τα καλώς εννοούμενα συμφέροντα της χώρας και του λαού μας κι επομένως στην πράξη δεν διαφέρει κατ’ ουσίαν από τις κυβερνήσεις της δεξιάς και της σοσιαλδημοκρατίας.

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου