Μπαράζ κινητοποιήσεων από ταξικά σωματεία στο Βόλο. Στις 6 Ιούνη προγραμματίζουν κινητοποίηση στο Νοσοκομείο του Βόλου με την απαίτηση να συμπληρωθούν άμεσα τα κενά σε προσωπικό και εξοπλισμό. Στις 12 Ιούνη συμμετέχουν σε κινητοποίηση των επαγγελματιών και εμπόρων στον ΟΑΕΕ για τα ζητήματα των συντάξεων, της ιατροφαρμακευτικής τους περίθαλψης και των χρεών και στις 18 Ιουνίου προγραμματίζουν κινητοποίηση στο ΙΚΑ, καλώντας όλους τους εργαζόμενους που δεν έχουν σφραγισμένα τα βιβλιάριά τους να τα φέρουν και να απαιτήσουν να σφραγιστούν όλα ανεξαιρέτως.
Αυτό αποφασίστηκε σε σύσκεψη σωματείων εργατοϋπαλλήλων και συλλόγων αυτοαπασχολούμενων της περιοχής με αντικείμενο το οξυμένο πρόβλημα του ασφαλιστικού και του συνταξιοδοτικού. Στη σύσκεψη που καλούσαν τα σωματεία Συνδικάτο Μετάλλου Μαγνησίας «Μ. Παπαρήγας», Εργαζομένων Κόκα-κόλα 3Ε, Εργατοϋπαλλήλων Τύπου και Χάρτου, Καθαριστριών, Ποτών και Τροφίμων, Καρφούρ, Σύλλογος Συνταξιούχων ΙΚΑ, Σύνδεσμος Υδραυλικών, Σύλλογος Ξυλουργών παραβρέθηκαν επιπλέον αντιπροσωπείες των Δ.Σ. των σωματείων: ΒΕΜΕΚΕΠ, ΕΛΜΕ Μαγνησίας, Λαϊκών Αγορών Ένδυσης – Υπόδησης, Ηλεκτρολόγων, Οδοντοτεχνιτών, Συνταξιούχων ΟΑΕΕ, Συνταξιούχων ΟΑΕΕ – ΤΑΕ, Διοικητικών Υπαλλήλων πανεπιστημίου Θεσσαλίας, Φαρμακοϋπαλλήλων, Σύλλογος Συνταξιούχων ΝΑΤ.
Την εισήγηση έκανε ο πρόεδρος των συνταξιούχων ΙΚΑ Γιώργος Ρούσσας, ο οποίος υπογράμμισε ότι το ζήτημα της Κοινωνικής Ασφάλισης αφορά σε όλους, το σύνολο της εργατικής λαϊκής οικογένειας, αφορά σε όλες τις ηλικίες καθώς έχει να κάνει με τις συντάξεις αλλά και την Πρόνοια, τους παιδικούς σταθμούς, την Περίθαλψη, την Ιατρική αγωγή, την κατάσταση στο Νοσοκομείο του Βόλου, τα Φάρμακα, την Υγιεινή και Ασφάλεια, την προστασία από εργατικό ατύχημα και πολλά ακόμα.
«Η σημερινή κατάσταση του ασφαλιστικού συστήματος είναι αποτέλεσμα συγκεκριμένου σχεδίου που συστηματικά και με συνέπεια προώθησαν όλες οι κυβερνήσεις, όχι μόνο τα τελευταία χρόνια της κρίσης αλλά όλες τις προηγούμενες δεκαετίες» σημείωσε ο κ. Ρούσσας και συνεχίζοντας εξέφρασε την εκτίμηση ότι «πρόκειται για αντιδραστικές αλλαγές που σχεδιάστηκαν συγκεκριμένα και προωθούνται σε όλα τα κράτη – μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης πολύ πριν την εκδήλωση της κρίσης της διεθνούς καπιταλιστικής οικονομίας. Αυτές οι αναδιαρθρώσεις δεν περιορίζονται μόνο στα υπερχρεωμένα κράτη της Ευρωζώνης, αλλά σε όλα ανεξάρτητα είτε έχουν ή δεν έχουν μνημόνια».
