ΤΟΠΙΚΑ

Ελαιοτριβείο με ιστορία

ελαιοτριβείο-με-ιστορία-771993

Διατηρητέο μνημείο αποτελεί πλέον με Υπουργική απόφαση ένα από τα πρώτα ατμοκίνητα ελαιοτριβεία της περιοχής μας, το οποίο βρίσκεται στο Πήλιο και συγκαταλέγεται στα αξιόλογα βιομηχανικά δείγματα του 19ου αιώνα. Το Βιομηχανικό Συγκρότημα με την επωνυμία «Ελαιουργείο Σωλήνη», που βρίσκεται στην θέση «Καλογριά» στον οικισμό Κάλαμος της Δημοτικής Ενότητας Αργαλαστής, Νοτίου Πηλίου, ειδικότερα, είναι συνδεδεμένο με την βιομηχανική κληρονομιά της περιοχής μας, και γι’ αυτό τον λόγο, εξάλλου, χαρακτηρίσθηκε πρόσφατα διατηρητέο μνημείο της νεώτερης περιόδου, προκειμένου να διατηρηθούν ανέπαφα τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του. Στην ευρύτερη περιοχή του Πηλίου υπάρχουν αρκετά παλαιά ελαιοτριβεία, ενώ όπως υπογραμμίζει ο Δημήτρης Παλιούρας, προϊστάμενος της Υπηρεσίας Νεωτέρων Μνημείων και Τεχνικών Εργων Θεσσαλίας, «το συγκεκριμένο βιομηχανικό κτίριο διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην οικονομική εξέλιξη του Πηλίου και συγκαταλέγεται στα ενδιαφέροντα δείγματα που πρέπει να διατηρηθούν».

Πρόκειται για ένα βιομηχανικό συγκρότημα εμβαδού 1.800 τμ περίπου, που αποτελείται από πολλά κτίσματα, τα οποία περιβάλλονται από ψηλό λιθόκτιστο μαντρότοιχο. Το κυρίως κτίριο του ελαιοτριβείου βρίσκεται στο κέντρο περίπου του οικοπέδου και σε επαφή με αυτό από τη νότια πλευρά, βρίσκεται η διώροφη κατοικία των ιδιοκτητών του. Περιμετρικά του οικοπέδου είναι χωροθετημένα τα υπόλοιπα βοηθητικά προσκτίσματα, τα οποία φιλοξενούσαν διάφορες χρήσεις, και συγκεκριμένα από τη δυτική πλευρά προς τη θάλασσα υπάρχουν τέσσερα βοηθητικά κτίσματα, μεταξύ των οποίων υπάρχουν οι δύο παλιές λιθόκτιστες αυλόπορτες, ενώ μια τρίτη έχει διανοιχτεί μεταγενέστερα και αποτελεί σήμερα την κύρια είσοδο στο χώρο.

Όπως προκύπτει από το υπ’ αριθμ. 55848/1918 συμβόλαιο, το ελαιοτριβείο ήταν ατμοκίνητο, εξοπλισμένο με έναν ατμολέβητα, δύο βραστήρες, έναν προθερμαντήρα δυναμικότητας 18 περίπου ίππων, μια ατμομηχανή 14 ίππων, τρία υδραυλικά πιεστήρια μετά των τριών υδραντλιών τους, ένα λίθινο ελαιοτριβείο, ένα μύλο με χοάνη και δίσκο κοπτηρίου που χρησιμοποιούνταν για το τρίψιμο του ελαιοκάρπου, τέσσερις δεξαμενές ζύμης και άλλες τρεις λαδιού, πέντε δεξαμενές ελαιών, 22 πιθάρια και μια πλάστιγγα, ενώ στα άλλα προσκτίσματα υπήρχαν άλλα 10 πιθάρια και τρεις κάδοι. «Από τον παραπάνω εξοπλισμό ελάχιστος σώζεται στη θέση του, αφού μετά τη λήξη της λειτουργίας του, απομακρύνθηκε από τους χώρους του ελαιοτριβείου» υπογραμμίζει ο κ. Παλιούρας.

Η ακριβής χρονολογία κατασκευής του ελαιοτριβείου δεν είναι γνωστή, αλλά εκτιμάται ότι κτίστηκε κατά προσέγγιση στο τέλος του 19ου ή στις αρχές του 20ου αιώνα και ήταν από τα πρώτα ατμοκίνητα της περιοχής, δεδομένου ότι μέχρι τότε όλα τα ελαιοτριβεία ήταν υδροκίνητα.

ΓΛ. ΥΔΡ.

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου