ΤΟΠΙΚΑ

Χλωρίωση του νερού: Αλήθειες και ψέματα…

χλωρίωση-του-νερού-αλήθειες-και-ψέμα-390623

Τι λέει ο υπεύθυνος του διαπιστευμένου Χημικού Εργαστηρίου Αλ. Γούναρης

Νέα σελίδα στην αντιπαράθεση αναφορικά με τη χλωρίωση ή μη του νερού αναμένεται να έχουμε αύριο, καθώς στις 6 το απόγευμα συνεδριάζει το Διοικητικό Συμβούλιο της ΔΕΥΑΜΒ όπου στα θέματα ενημέρωσης ο Πρόεδρος της Επιχείρησης και Δήμαρχος Βόλου Π. Σκοτινιώτης αναμένεται να αναφερθεί στο θέμα. Μισή ώρα αργότερα συνεδριάζουν στο Κατηχώρι οι κάτοικοι από τις Σταγιάτες, το Κατηχώρι και την Πορταριά, οι οποίοι αντιδρούν στη χλωρίωση του νερού της περιοχής τους από τη ΔΕΥΑΜΒ.

Ρεπορτάζ: ΑΝΤΩΝΗΣ ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ

Ένα θέμα το οποίο, ως γνωστόν, μονοπώλησε την τοπική επικαιρότητα την περασμένη εβδομάδα, με αποκορύφωμα την ένταση και την αντιπαράθεση που επικράτησε την περασμένη Τετάρτη στην Πορταριά ανάμεσα στους κατοίκους του χωριού και τα

πολιτικά και τα υπηρεσιακά στελέχη της ΔΕΥΑΜΒ.

Ωστόσο, όπως συμβαίνει σε κάθε αντιπαράθεση, τα

επιχειρήματα που ακούγονται από τη μία ή την άλλη πλευρά ενέχουν πάντα μόνον κάποια δόση αλήθειας. Άλλωστε η αλήθεια τις περισσότερες φορές δεν είναι μονοδιάστατη. Για το λόγο αυτό για τη διαφώτιση της κοινής γνώμης ο ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ αναζήτησε την άποψη ενός τρίτου για μία πιο ψύχραιμη και αντικειμενική τοποθέτηση πάνω στη χλωρίωση του νερού. Από τον υπεύθυνο των Χημικών Εργαστηρίων Γούναρη, κ. Αλέκο Γούναρη, που διαθέτει

το μοναδικό ιδιωτικό διαπιστευμένο Εργαστήριο σε όλη

την Κεντρική Ελλάδα.

Ας δούμε τις μας είπε:

1. Τόσο

στη συγκέντρωση της

Πορταριάς, όσο και στη συγκέντρωση

των κατοίκων του Αγίου

Βλασίου που επίσης

εναντιώνονται στη χλωρίωση του νερού,

ακούστηκαν απόψεις, όπως ότι

τα ψάρια στα

ενυδρεία που είναι

γεμάτα με νερό της

ΔΕΥΑΜΒ δεν αντέχουν περισσότερο από μερικά 24ωρα, ενώ

το ίδιο συμβαίνει και με

καλλωπιστικά φυτά που ευδοκιμούν

στα χωριά του Πηλίου, όπως π.χ. οι

γαρδένιες.

Το χλωριωμένο νερό δεν ενδείκνυται για τη

διαβίωση ιχθύων. Το ίδιο συμβαίνει και με τα φυτά.

2. Τότε γιατί το χρησιμοποιούμε στο πόσιμο νερό;

Το χρησιμοποιούμε για τις τοξικές ιδιότητες που έχει προκειμένου να σκοτωθούν οι παθογόνοι οργανισμοί. Στη

φύση δεν υπάρχουν τοξικές ουσίες. Υπάρχουν μόνον τοξικές δόσεις. Οποιαδήποτε ουσία, ακόμη και η πλέον ωφέλιμη, πάνω από μία ορισμένη ποσότητα καθίσταται τοξική. Αν κάποιος για παράδειγμα φάει μία κουταλιά μαγειρικό άλας είναι βέβαιο ότι θα πάθει εγκεφαλικό λόγω πρόκλησης και οξείας διαταραχής των ηλεκτρολυτών του οργανισμού. Το ίδιο συμβαίνει και με τα άλλα βαρέα μέταλλα όπως ο σίδηρος και το χρώμιο. Σε μικρές ποσότητες είναι απαραίτητα για τη λειτουργία των ενζύμων, ενώ σε μεγαλύτερες δημιουργούν τοξικότητα στον οργανισμό.

3. Τότε έχουν δίκαιο αυτοί που εναντιώνονται στη χλωρίωση;

Όχι. Η χλωρίωση είναι η πλέον ενδεδειγμένη μέθοδος

απολύμανσης του πόσιμου νερού, γιατί σκοτώνει παθογόνους μικροοργανισμούς που έχουν

μικρότερη ανθεκτικότητα από τον άνθρωπο. Κατά συνέπεια η ορθολογική χρήση του χλωρίου ως μέθοδος απολύμανσης σε ποσότητες που να μην

επηρεάζουν την ανθρώπινη υγεία,

αλλά είναι ικανές να

καταστρέψουν τους επιβλαβείς οργανισμούς, συνιστάται και είναι

η πλέον επιβεβλημένη από τη

νομοθεσία μέθοδος.

4. Ποιος φταίει για ό,τι συνέβη στην Πορταριά;

Δεν έπρεπε να φτάσει η κατάσταση εκεί που έφτασε.

Όταν φτάνει η κατάσταση να εντοπίζονται παθογόνοι

οργανισμοί στο νερό και σε μία χρονική περίοδο, όπου δεν είναι εφικτή η διακοπή υδροδότησης (γιορτές, χρήση νερού για τη λειτουργία των καλοριφέρ) φτάνουμε σε διλημματικά αδιέξοδα, γιατί από τη

μία επιβάλλεται η απολύμανση για να

προστατέψουμε τη δημόσια υγεία και από την άλλη οι ποσότητες του απολυμαντικού που χρειάζονται να χρησιμοποιήσουμε είναι μεγάλες, με αποτέλεσμα να

δημιουργούνται προβλήματα με τα παραπροϊόντα της απολύμανσης

5. Είναι πανάκεια το χλώριο;

Δεν είναι πανάκεια. Ναι μεν είναι απαραίτητο για την πρόληψη της επιμόλυνσης στο δίκτυο,

όταν όμως η επιμόλυνση αυτή επεκταθεί σε μεγάλα τμήματα του δικτύου δεν

επαρκούν οι συνήθεις δοσολογίες και απαιτούνται μεγαλύτερες, με αποτέλεσμα να μην γίνεται αποδεκτό οργανοληπτικά από

τους κατοίκους λόγω οσμής και γεύσης.

6. Από τις υψηλές δόσεις χλωρίου δημιουργούνται προβλήματα στην ανθρώπινη υγεία;

Από τα υπολείμματα των τροφών στο στομάχι και από το χλώριο δημιουργούνται

οργανοχλωριωμένες ενώσεις, πολλές από τις οποίες είναι γνωστές για τις μεταλλαξιογόνες ιδιότητές τους στον άνθρωπο, όταν λαμβάνονται καθημερινά και σε βάθος χρόνου.

Ωστόσο η χλωρίωση παραμένει ως υπολειμματική ουσία μέσα στο δίκτυο και λειτουργεί σαν μία δικλείδα ασφαλείας στα κρίσιμα σημεία επιμόλυνσης του δικτύου και σταματά την ανάπτυξη των μικροβίων σε αρχικό στάδιο, όταν οι συγκεκριμένες ποσότητες είναι επαρκείς και δεν βλάπτουν τον ανθρώπινο οργανισμό.

7. Υποστηρίζεται από αυτούς που αντιδρούν στη χλωρίωση ότι σε πολλές ευρωπαϊκές πόλεις δεν χρησιμοποιείται ως μέθοδος απολύμανσης το χλώριο…

Οι άλλοι μέθοδοι απολύμανσης όπως το όζον, η χρήση υπεριώδους ακτινοβολίας, η χρήση οξόνιου κ.λ.π.

απολυμαίνουν το νερό στο σημείο υδροληψίας ή επεξεργασίας , δηλαδή πριν τη δεξαμενή και από εκεί και πέρα το

αποστειρωμένο αυτό νερό είναι εκτεθειμένο σε οποιαδήποτε επιμόλυνση

από το σύστημα διανομής του εσωτερικού δικτύου. Τα οποία δίκτυα στην πράξη ποτέ δεν είναι 100% ασφαλή.

#Tags

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου