ΤΟΠΙΚΑ

Μαρκέλλα Κωστάκη: Αναβάτρια motocross ετών… 15!

μαρκέλλα-κωστάκη-αναβάτρια-motocross-ετών-15-802484

Αγαπά την αίσθηση της ελευθερίας που της προσφέρει η μηχανή της. Καβαλά την Husqvarna της και το μυαλό της αδειάζει απ’ όλες τις σκέψεις. Δεν δοκιμάζει, όμως, παράτολμες κινήσεις. Είναι πάντα προσεκτική και συγκρατημένη όταν βρίσκεται στις δύο ρόδες… Ακόμη κι όταν επιχειρεί εντυπωσιακά άλματα στο πλαίσιο των αγώνων. Ο λόγος για την 15χρονη Μαρκέλλα Κωστάκη από τις Μηλιές Πηλίου, που είναι η μοναδική αναβάτρια μηχανής τύπου motocross στην κατηγορία της στην Ελλάδα και η οποία λαμβάνει μέρος σε πανελλήνιους αγώνες, έχοντας πετύχει διακρίσεις.

Ρεπορτάζ: ΕΛΕΝΗ ΧΑΝΟΥ

Συνήθως όταν ακούει κάποιος αγώνες motocross σχηματίζει την εικόνα νεαρών πάνω στις off – road μηχανές τους να αγωνίζονται σε χωματόδρομους και να επιχειρούν άλματα από αμμόλοφους. Απογειώνονται στον ουρανό και με περισσή δεξιοτεχνία προσγειώνονται στο έδαφος στις δύο ρόδες για να συνεχίσουν να τρέχουν αναπτύσσοντας ταχύτητα σε ανώμαλα εδάφη με στόχο να κόψουν πρώτοι το νήμα του τερματισμού. Ποιος θα φανταζόταν ότι κάτω από το κράνος και τον βαρύ εξοπλισμό, βρίσκεται ένα δροσερό γυναικείο πρόσωπο;

Η Μαρκέλλα Κωστάκη είναι η μοναδική γυναίκα στην κατηγορία της που λαμβάνει μέρος σε πανελλήνιους αγώνες motocross. «Υπάρχει ένα ακόμη κορίτσι στο πανελλήνιο, που είναι 12 ετών. Είναι πολύ δύσκολο να βρεις γυναίκα να κάνει motocross. Δεν υπάρχει καν γυναικείο πρωτάθλημα. Κι εγώ και το άλλο κορίτσι, αγωνιζόμαστε με αγόρια, που τρέχουν πολύ πιο γρήγορα, γιατί είναι… αγόρια», λέει η 15χρονη.

Παρά την μικρή ηλικία της αλλά τον ανταγωνισμό κόντρα στο «ισχυρό φύλο» η 15χρονη έχει πετύχει διακρίσεις σε πανελλήνιους αγώνες motocross. Το 2016 έχει καταλάβει την 5η θέση στην Ελλάδα στην κατηγορία MX 85 και το 2018 κατέκτησε την 7η θέση στην κατηγορία ΜΧ 125.

Η Μαρκέλλα Κωστάκη μάλιστα ετοιμάζεται να λάβει μέρος το φθινόπωρο στους αγώνες motocross Βορείου Ελλάδος, έχοντας χορηγό τον Φώτη Στρούγγη (MotoStrouggis) από τον Βόλο.

Κόλλησε «μικρόβιο» από τον θείο της

Τα πάντα για την Μαρκέλλα Κωστάκη, ξεκίνησαν στην ηλικία των 12 ετών. Ηταν τότε όταν δοκίμασε να οδηγήσει ένα πενηντάρι «παπάκι» του μπαμπά της. Τα υπόλοιπα ήρθαν από μόνα τους… «Δανειστήκαμε μία μηχανή τύπου motocross για να δοκιμάσω αν μου αρέσει, έκανα τις πρώτες δύο – τρεις προπονήσεις και στη συνέχεια αγόρασα ένα ΚΤΜ 85 κυβικών. Ηταν ένα παλιό κι όχι σχετικά ακριβό», λέει η 15χρονη που φαίνεται να… κόλλησε το «μικρόβιο» του motocross από τον θείο της. «Ο θείος μου κατέβαινε σε αγώνες motocross, πηγαίναμε στις προπονήσεις. Μάλλον δεν θέλει και πολύ», λέει.

«Στην Ελλάδα η κατάσταση είναι λίγο χύμα»

Οι γονείς της δεν στάθηκαν εμπόδιο στα «θέλω» της Μαρκέλλας. Αντιθέτως την στήριξαν και την στηρίζουν, παρά το καρδιοχτύπι σε κάθε απογείωση και σε κάθε προσγείωση πάνω στις δύο ρόδες. «Δεν συζητήσαμε ποτέ αν φοβούνται να κάνω motocross. Δεν τους ρώτησα. Μπορεί να με φόβιζε κι εμένα αν ένιωθα ότι οι ίδιοι φοβούνται. Πριν έναν χρόνο συζητήσαμε πώς νιώθουν. Σίγουρα δεν είναι κάτι απλό, να με βλέπουν στον αέρα πάνω στη μηχανή», εξομολογείται.

«Εχω πέσει πολλές φορές. Ο εξοπλισμός όμως είναι πολύ καλός και όλα τα χτυπήματα είναι επιφανειακά. Ο πρώτος που τρέχει πάντα είναι ο πατέρας μου. Μάλλον φοβάται πιο πολύ από τη μητέρα μου. Γενικά όμως δεν κάνω παράτολμα πράγματα. Δεν θέλω να πέσω να χτυπήσω σοβαρά και να μείνω εκτός. Εχω ήδη δύο ραγίσματα στο χέρι», αναφέρει.

Η ίδια δεν κρύβει την πικρία της για το γεγονός ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχουν οργανωμένοι χώροι για προπόνηση και ίσες ευκαιρίες όπως σε άλλες χώρες. «Είναι λίγο χύμα η κατάσταση», λέει.

Δεν αλλάζει όμως με τίποτα την αίσθηση ελευθερίας που της δημιουργείται κάθε φορά που καβαλά τη μηχανή της. «Νιώθεις πολύ ελεύθερη, δεν σε νοιάζει τίποτα, απλώς θες να καβαλήσεις και να μη σκέφτεσαι τίποτα, μόνο να είσαι πάνω στη μηχανή. Η μηχανή επίσης με χαλαρώνει από την ένταση της ημέρας», περιγράφει τα συναισθήματά της η 15χρονη.

Θέλει να γίνει μηχανολόγος μηχανικός

Δεν έχει αποφασίσει μέχρι πότε θα τρέχει σε αγώνες, το σίγουρο είναι πάντως ότι δεν θα φύγει από τον χώρο… Ζει μαζί με την αδερφή της μόνιμα στον Βόλο και από το νέο σχολικό έτος, παίρνει «μεταγραφή» από το 4ο Γενικό Λύκειο Βόλου προς το 1ο ΕΠΑΛ Ν. Ιωνίας για να παρακολουθήσει τον τομέα μηχανολόγων μηχανικών από τη β΄ τάξη. «Δεν θυμάμαι καν πότε ξεκίνησε. Το σίγουρο είναι ότι πάντα μου άρεσε να ασχολούμαι με μηχανάκια, με μηχανές. Μου αρέσει να τα «σκαλίζω», να μαθαίνω, να βλέπω. Και σίγουρα θα ήθελα να το κάνω και επαγγελματικά», καταλήγει.

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου