ΤΟΠΙΚΑ

Αν οι πολίτες γνώριζαν τη δύναμή τους…

αν-οι-πολίτες-γνώριζαν-τη-δύναμή-τους-300204

Μεγάλο κακό οι χειρότεροι να εξουσιάζουν
και να κυβερνούν τους καλύτερους
(Ισοκράτης)

Του Βαγγέλη Σουσουρή

«Τίποτε δεν είναιχειρότερο από τα ωραία λόγια που σε ξεγελάνε», είχε γράψει πριν από 2.500 χρόνια ο Αισχύλος. Και η διαχρονική αλήθεια της διαπίστωσης αυτής δεν αφορά μόνον τα πρόσωπα, αλλά και τους λαούς, όταν εξαπατώνται. Ως θύμα ενσυνείδητης πολιτικής εξαπάτησης από τον σημερινό πρωθυπουργό και το δήθεν αριστερό κόμμα του, ο ελληνικός λαός έχει περιέλθει σε κατάσταση δεινής απελπισίας. Υπό το βάρος της εξοντωτικής φορολογίας (που κατά πρόσφατη δήλωση του αντιπροέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κ. Ντομπρόβσκις, είναι κυβερνητική επιλογή και όχι σύσταση της «Κομισιόν»), μεγάλο τμήμα της κοινωνίας λιμοκτονεί και η αγορά καταρρέει. Οι νέοι -όταν δεν ξενιτεύονται οριστικά- συνθλίβονται μεταξύ ανεργίας και αισχρής εκμετάλλευσης αντί ολίγων ευρώ. Διστάζουν να κάνουν οικογένεια, για να μη φέρουν στον κόσμο παιδιά που θα πεινάσουν. Η Ελλάδα δημογραφικά αργοπεθαίνει (οι θάνατοι είναι περισσότεροι απ’ τις γεννήσεις), ενώ: Η γιγαντιαία μετακίνηση μουσουλμανικών πληθυσμών (που με τίποτε δεν ενσωματώνονται στις χριστιανικές κοινωνίες), απειλεί μεσοπρόθεσμα κι εμάς με μη αναστρέψιμη πληθυσμιακή, πολιτισμική, κοινωνική και εθνική αλλοίωση.

Κάθε λογικός άνθρωπος διαβάζοντας τα παραπάνω, δίκαια θ’ αναρωτηθεί: «Καλά! Μόνον ο Τσίπρας φταίει για όλα αυτά τα τραγικά;». Και βέβαια όχι! Όλοι οι προκυβερνήσαντες της Μεταπολίτευσης έχουν μέγα μερίδιο ευθύνης, μαζί τους και οι πολίτες για τις κακές μας επιλογές Αλλά ο κ. Τσίπρας, ως φιλόδοξος και αδίστακτος σπουδαρχίδης (1), πάτησε μεθοδικά όλα τα «κουμπιά» των ευαισθησιών των ελλήνων, υποσχόμενος τα,… «πάντα όλα σ’ όλους!», προκειμένου ν’ αρπάξει την εξουσία. Χρησιμοποιώ επίτηδες την έκφραση αυτή, διότι -όπως πραγματικά συνέβη- και στις δυο εκλογικές αναμετρήσεις του 2015:
1. Παρά την οργή του κόσμου για τα μνημόνια των προηγουμένων (Ν.Δ. και Πα.Σο.Κ.).
2. Παρά την υποσυνείδητη συμπάθειά του προς την Αριστερά για τις διώξεις, που είχε υποστεί.
3 Παρά τον ακραίο λαϊκισμό του κ. Τσίπρα («Κατάργηση των μνημονίων μ’ ένα νόμο κι ένα άρθρο», «Γερμανοτσολιάδες», δηλαδή προδότες, οι πολιτικοί αντίπαλοι, «Go back, Κυρία Μέρκελ»). Και:
4. Παρά τον ληστρικό εκλογικό νόμο με το «δώρο» των πενήντα εδρών στο πρώτο κόμμα:
Οι Έλληνες ψήφισαν επιφυλακτικά και δεν έδωσαν κοινοβουλευτική αυτοδυναμία στον ΣΥΡΙΖΑ, αναγκάζοντας τον κ. Τσίπρα να συμπράττει με το κόμμα του κ. Καμμένου, που σε κάθε άλλη περίπτωση θα αποκαλούσε ακροδεξιό(!), επιβεβαιώνοντας έτσι την σοφή ρήση του Μενάνδρου: «Άπαξ γαρ εξουσία, ισχύν λαβούσα, ουδέν του οικείου συμφέροντος κρίνει λυσιτελέστερον» (Άπαξ και ισχυροποιηθεί η εξουσία, τίποτε γι’ αυτήν δεν είναι πιο επωφελές απ’ ό,τι το συμφέρον της).

Δυστυχώς, η εξουσία αυτή, που προεκλογικώς άλλα διακήρυσσε ψευδόμενη και άλλα σήμερα διαπράττει, λειτουργεί ως ο μυθικός Προκρούστης: Ακρωτηριάζει οικονομικώς, κοινωνικώς και ηθικώς έναν ολόκληρο λαό, όπως εκείνος πετσόκοβε τα θύματά του στην διαβόητη κλίνη του, μέχρι να τα φέρει στα μέτρα της. Το νέο «αφήγημα» των κυβερνώντων είναι ότι «τον Αύγουστο του ’18 ξεμπλέκουμε απ’ τα μνημόνια». Δηλαδή, τότε θ’ αρχίσουν να τρέχουν οι βρύσες… «ευρώ» και οι επενδυτές θα πλημμυρήσουν την Ελλάδα με δουλειές, εξαλείφοντας την ανεργία; Δυστυχώς, οι δανειστές είναι ανένδοτοι: «Clean exit», καθαρή έξοδος δεν θα υπάρξει. Η Ελλάδα θα παραμείνει υπό οικονομικήν ομηρίαν «μέχρι να εξοφλήσει τουλάχιστον το 75% των δανείων της προς τους εταίρους» (Επίτροπος Μοσκοβισί). Γι’ αυτό, τούτη την φορά (και εννοώ τις προσεχείς εκλογές) με τον κ. Τσίπρα και το κόμμα του πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί, «ἵνα μη ᾖ ἡ ἐσχάτη πλάνη χείρων τῆς πρώτης»! Δηλαδή, μη την ξαναπατήσουμε και αποβεί το τελευταίο αυτό λάθος μας χειρότερο του πρώτου.

Αν οι ψηφοφόροι γνωρίζαμε τη δύναμή μας, ως ενσυνείδητοι πολίτες και όχι άβουλο κομματικό κοπάδι, η πατρίδα θα ζούσε λιγότερα δεινά, γιατί στο Κοινοβούλιο θα στέλνονταν οι κατά το δυνατόν καλύτεροι. Δηλαδή:
Άνδρες και γυναίκες που να ‘χουν εργασθεί και διακριθεί στους τομείς τους και όχι ανεπάγγελτοι κομματικάριοι.
Πρόσωπα αναγνωρισμένα και εκτιμώμενα στις τοπικές κοινωνίες και όχι «αλεξιπτωτιστές» κατ’ επιταγήν των ηγεσιών ή τυχοδιώκτες.
Άνθρωποι με ήθος και καθαρή προσωπική ζωή, γιατί οι πολιτικοί εκπέμπουν με τη βιωτή τους μήνυμα, που επηρεάζει θετικώς ή αρνητικώς στην κοινωνία.
Όχι άεργοι πτυχιούχοι που γίνονται επαγγελματίες βουλευτές.
Όχι κληρονόμοι αξιωμάτων και βουλευτικών εδρών γιατί αχρειώνουν το περιεχόμενο της Δημοκρατίας και καταργούν την αρχή των ίσων ευκαιριών.

Αυτή η κακοδαιμονία της ανεύθυνης ψήφου, χωρίς αυστηρή αξιολόγηση των πολιτευομένων και των ιδεών τους, αλλά και χωρίς επίγνωση του βάρους της απόφασής μας μπροστά στην κάλπη, μας ακυρώνει και μας βλάπτει ως πολίτες και πρέπει να την εξαλείψουμε. Να τη στείλουμε «στα τσακίδια, όπως θα ‘λεγε κι ο… μέγας Καρανίκας: Αυτό το απροσδιορίστου κατατάξεως όν, που κατέχει την επίζηλη θέση του Συμβούλου Στρατηγικού Σχεδιασμού του Πρωθυπουργού (!), θεωρεί «χολέρα την καριέρα», τρέφεται ως «βαμπίρ» απ’ το λιγοστό αίμα της ημιθανούς πατρίδας και πυροβολεί τους Έλληνες απ’ το Μαξίμου με τ’ απορρίμματα του μυαλού του. « Καρανίκες», δυστυχώς υπάρχουν σ’ όλους τους πολιτικούς χώρους, που άσκησαν ή ασκούν εξουσία. Και η άθλια ύπαρξή τους επιβεβαιώνει τη σοφή διαπίστωση πάλι των αρχαίων: «Μεγάλο κακό οι χειρότεροι να εξουσιάζουν και να κυβερνούν τους καλύτερους». Και καλύτεροι είναι οι πολίτες αυτής της χώρας, στους οποίους αξίζουν καλύτεροι πολιτικοί εκπρόσωποι. Στα χέρια τους κατέχουν την θεσμική εξουσία και δύναμη για να τους αναδείξουν…

(1) Σπουδαρχίδης: Σύνθετη λέξη (Σπουδή – βιασύνη) και (αρχή – εξουσία). Δηλώνει τον επιδιώκοντα και επειγόμενο με κάθε τρόπο να καταλάβει αξιώματα και εξουσία.

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου