ΤΟΠΙΚΑ

Δάσος τα 2/3 του Παλιουρίου

δάσος-τα-2-3-του-παλιουρίου-450896

Ιδιοκτησίες 100 και 150 χρόνων μετατρέπονται σε δασικές εκτάσεις. Τα 2/3 σχεδόν της περιοχής του Παλιουρίου απεικονίζονται ως δασική έκταση, και ιδιοκτήτες καλλιεργούμενων κτημάτων βρίσκονται ξαφνικά χωρίς… «βιος». Αύριο, Κυριακή 28 Μαΐου, στις 11 το πρωί, στο προαύλιο της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου στο Παλιούρι, θα γίνει ενημέρωση επί των αναρτημένων δασικών χαρτών. Στόχος να κατατεθεί από τους 100 περίπου ιδιοκτήτες κτημάτων, ομαδική ένσταση επί του δασικού χάρτη, που καθιστά δασική μια περιοχή που καλλιεργείται από τον 19ο αιώνα.

Με αφορμή τα προβλήματα που προκαλεί η ανάρτηση των δασικών χαρτών, στο Παλιούρι έχει συγκροτηθεί άτυπη επιτροπή, που διαχειρίζεται το θέμα.

Σύμφωνα με το μέλος της επιτροπής, Κώστα Σακαβάλα, με τους δασικούς χάρτες θίγονται ιδιοκτησίες ηλικίας άνω των 150 ετών. Πρόκειται για καλλιεργούμενες εκτάσεις, ασχέτως αν σήμερα, πολλές από αυτές έχουν εγκαταλειφθεί από τους ιδιοκτήτες τους, κυρίως στις ορεινές ζώνες, όπου δεν υπάρχει οδικό δίκτυο, και για να φτάσει κανείς στο κτήμα του πρέπει να διασχίσει μονοπάτι, δύο, τριών και περισσότερων χιλιομέτρων.

«Μ’ αυτές τις συνθήκες προφανώς η καλλιέργεια είναι πλημμελής, οι ελιές έβγαλαν αγριλίδια και οι αχλαδιές γκορτσάδια και πολλαπλασιάστηκαν τα άγρια φυτά, σπάρτα, σπαλάθρια και πουρνάρια. Η πολιτεία αντί να βοηθήσει τους πολίτες ανοίγοντας δρόμους και παρέχοντας οδηγίες και συνδρομή γενικά ώστε να καλλιεργήσουν τα κτήματά τους και να αυξηθεί η παραγωγή των ίδιων και της χώρας, έρχεται σήμερα να αμφισβητήσει αυτές τις ιδιοκτησίες, χαρακτηρίζοντας το μεγαλύτερο μέρος της αγροτικής περιοχής της πρώην κοινότητας Παλιουρίου ως Δ/Δ, δηλαδή ότι ήταν δασική και είναι δασική και επομένως ανήκουν στο δημόσιο», αναφέρει μιλώντας στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ, ο κ. Σακαβάλας.

Όπως επισημαίνει ο ίδιος, στο Παλιούρι εκχερσώσεις δεν έγιναν τουλάχιστον τα τελευταία 100 χρόνια και ολόκληρη η αγροτική περιφέρεια ανήκει στην εκκλησία ή σε ιδιώτες, οι οποίοι έχουν συμβόλαια μεταγεγραμμένα στα υποθηκοφυλακεία της περιοχής.

«Η αγροτική ζώνη της τέως Κοινότητας Παλιουρίου, είναι σαφώς και επανειλημμένως καθορισμένη για δεκαετίες ολόκληρες τον προηγούμενο αιώνα, όπως φαίνεται από το “Βιβλίο αποφάσεων του Κοινοτικού Συμβουλίου αγροτικής ασφαλείας Κοινότητας Παλιουρίου”. Οι αποφάσεις αυτές, αρχής γενομένης το 1938, περιγράφουν την αγροτική ζώνη της Κοινότητας και απαγορεύουν τη βόσκηση ποιμνίων σ’ αυτή για τη συγκομιδή της παραγωγής και “για την προστασία των δενδρυλλίων εξ αχλαδεών και ελαιών εξημερωμένων και αγρίων”, αποφάσεις που εγκρίνονταν ανά έτος από τον αρμόδιο αγρονόμο για την προστασία των δένδρων», τονίζει ο ίδιος. Αυτές οι διοικητικές πράξεις δεν λήφθηκαν υπόψη στη σύνταξη των δασικών χαρτών της περιοχής και αμφισβητείται για πρώτη φορά στα 140 χρόνια κυριαρχίας του ελληνικού κράτους η ιδιοκτησία των καλλιεργούμενων εκτάσεων.

«Ερχεται η πολιτεία και ως άρπαγας θέλει να πάρει ιδιοκτησίες 100 και 150 χρόνων με τον ευφυή τρόπο της ερμηνείας των αεροφωτογραφιών και κηρύσσοντάς τις δασικές», διαμαρτύρεται ο κ. Σακαβάλας.

ΕΛΕΝΗ ΧΑΝΟΥ

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου