Στο μικροσκόπιο ο τομέας των ταχυμεταφορών στο Βόλο. Ο πρόσφατος χιονιάς και οι αντίξοες συνθήκες κάτω από τις οποίες κλήθηκαν να εργαστούν δεκάδες εργαζόμενοι, είτε στη διανομή φαγητού, είτε σε άλλες υπηρεσίες που έχουν αναπτύξει το «ντελίβερι», υποχρεώνει πλέον το ΣΕΠΕ Μαγνησίας να παρακινήσει τις αρμόδιες υπηρεσίες, προκειμένου να εντατικοποιηθούν οι έλεγχοι.
Ασχημες και επικίνδυνες, έτσι κι αλλιώς, οι συνθήκες δουλειάς τους, εξαντλητικά τα ωράρια, κακοπληρωμένοι, ανασφάλιστοι, αυτές τις μέρες υπέφεραν στην παγωνιά για το μεροκάματο, καθώς στις περισσότερες των περιπτώσεων υπήρξαν αναφορές στο ΣΕΠΕ του Βόλου για πιέσεις από τους εργοδότες τους, προκειμένου να απασχοληθούν «σαν να μη συμβαίνει τίποτα».
Με δικά τους μηχανάκια που με 3 ευρώ την ώρα είναι αδύνατον όσο και να το θέλουν να είναι τα παπάκια νόμιμα , ασφάλεια, κτεο, συστηματική συντήρηση κ.λπ.
Ασφαλισμένοι μόνο για 3-4 ώρες την εβδομάδα, δηλαδή ούτε 60 ένσημα το χρόνο οριακά για να έχουν γιατρό και φυσικά σε περίπτωση απόλυσης δεν δικαιούνται ταμείο ανεργίας.
Παίρνουν 3 ευρώ την ώρα και υπογράφουν για κανονικό ωρομίσθιο, υπογράφουν άδειες, αργίες, Κυριακές, γιορτές τα νόμιμα και περνούν μόνο 3 ευρώ.
Οπως μάλιστα ανέφεραν στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ εργαζόμενοι του χώρου, «σε περίπτωση που η επιθεώρηση εργασίας επισκεφτεί για έλεγχο την επιχείρηση και βρίσκει να δουλεύουν 5 ντελιβεράδες με την επιχείρηση να προβάλλει τη δικαιολογία ότι «είχε δουλειά σήμερα και τους φώναξα όλους, λες και τις υπόλοιπες μέρες βγαίνει η δουλειά… με ένα άτομο».
Σύμφωνα με τους ίδιους τους εργαζόμενους, εάν πραγματικά η επιθεώρηση εργασίας θέλει να πατάξει τη μαύρη εργασία, πρέπει να ξεκινήσει από όσα μαγαζιά έχουν ντελίβερι, περιμένοντας έξω από τις επιχειρήσεις για να ελέγξει πόσα μηχανάκια φεύγουν και πόσοι εργαζόμενοι απασχολούνται και υπό ποιες συνθήκες.
«Ας κάνουν έναν έλεγχο στις μισθολογικές καταστάσεις του ΙΚΑ και εκεί θα δούνε ότι όσοι έχουν ντελίβερι έχουν τις μικρότερες ασφαλιστικές εισφορές και σε ένα κλάδο που δουλεύει πάνω από 12 ώρες την ημέρα και με ότι συνεπάγεται αυτό για τα χρήματα από τις εισφορές που χάνουν τα ασφαλιστικά ταμεία», επισημαίνουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι.
Παράλληλα, όπως τονίζουν, θα πρέπει να ελεγχθεί εάν τηρούνται οι κανόνες ασφαλείας στον εργασιακό χώρο (μηχανάκια συντηρημένα και ασφαλισμένα, ο εξοπλισμός του εργαζόμενου με κράνος κ.α.).
Σημειώνεται ότι οι εργαζόμενοι αυτοί αναγκάζονται να χρησιμοποιούν συνήθως δικό τους μέσο, αναγκάζονται να οδηγούν χωρίς να τους παρέχεται κράνος ή άλλα μέσα ατομικής προστασίας και ταυτόχρονα πιέζονται, ώστε να παραδίδουν παραγγελίες σε χρόνους που τους οδηγούν να παρανομούν και να θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή τους.
Οταν το όχημα ανήκει στην επιχείρηση, η ευθύνη για τη νομιμότητα και την αρτιότητα του οχήματος βαραίνει την επιχείρηση. Το είδος της σχέσης, η οποία συνδέει την επιχείρηση με τον αναβάτη που το χρησιμοποιεί ορίζεται με σαφήνεια. Όταν μάλιστα φέρει τα διακριτικά της εταιρείας, τότε οι έλεγχοι μπορούν να γίνονται πιο εμπεριστατωμένα και προφανώς οι ευθύνες επιμερίζονται όπως αντιστοιχούν, δηλαδή τροχαίες παραβάσεις στον αναβάτη, παραλείψεις που αφορούν το όχημα ή προβλήματα ασφάλειας στον ιδιοκτήτη.
Επειδή όμως επικρατεί ο αναβάτης – διανομέας να χρησιμοποιεί δικό του όχημα, δεν υπάρχουν και διακριτικά που να τον συνδέουν με τον εργοδότη, οπότε οι έλεγχοι δεν είναι εύκολοι. Σε πολλές περιπτώσεις δεν μπορούν να καταλογιστούν ευθύνες στον εργοδότη, ούτε για την κατάσταση του οχήματος, ούτε και για παραβάσεις σχετιζόμενες με την εργατική νομοθεσία.
