Τι ανθελληνική φρενίτιδα είναι αυτή που έχει πιάσει τους Γερμανούς; Αρχίζοντας από τη Μέρκελ, συνεχίζοντας με τους αξιωματούχους του κράτους και των οικονομικών οργανισμών και καταλήγοντας στον τελευταίο Γερμανό που ξεσπαθώνει κατά της Ελλάδας με επιστολές του σε εφημερίδες και δικτυακούς τόπους. Το πρόσφατο εξώφυλλο του περιοδικού Focus με το σηκωμένο δάχτυλο και τον υβριστικό τίτλο, είναι απλώς το κερασάκι στην εκστρατεία κατά της χώρας μας, που τροφοδοτήθηκε από την οικονομική κρίση και τα ελλείμματά μας. Όπως και με το στήσιμο των στατιστικών στοιχείων που παρουσιάζαμε.
Χθες, ο Γερμανός πρόεδρος του αντίστοιχου «ΙΟΒΕ» δήλωσε ότι «η Ελλάδα δεν θα έπρεπε ποτέ να μπει στην ευρωζώνη, επειδή δεν είχε τις προϋποθέσεις και τώρα εκβιάζουν τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες μέσω του ευρώ». Από την άλλη, σχόλια του τύπου «αφήστε την Ελλάδα να χρεοκοπήσει. Ετσι θα κάνουμε και φτηνές διακοπές», «η Ελλάδα είναι ένα βαρέλι χωρίς πάτο. Οσα λεφτά και να τους δώσουμε, εκείνοι θα τα ξοδέψουν ανούσια» ή «γιατί να πληρώσουμε εμείς για τις σπατάλες των Ελλήνων;» είναι καθημερινά στο γερμανικό Τύπο. Στη γραμμή που εξ αρχής καθόρισε η Μέρκελ.
Χθες, ο δήμαρχος της Αθήνας υπενθύμισε στη φράου Μέρκελ ότι μπαταχτζήδες δεν είναι οι Έλληνες, αλλά οι Γερμανοί. Οι οποίοι αρνούνται να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους προς την Ελλάδα, υποχρεώσεις αναγνωρισμένες από διεθνείς συμφωνίες και οι οποίες δεν είναι άλλες από τις πολεμικές επανορθώσεις που μας οφείλουν. Υψους ικανού να σβήσει με μιας το χρέος μας, αφού υπερβαίνει τα 70 δισ. ευρώ σε σημερινές τιμές. Για να μην πούμε και τα ξεχασμένα οφειλόμενα από επανορθώσεις, 275 εκατ. ευρώ, του Α’ Παγκόσμιου Πολέμου.
Οσο για το ποιος είναι μεγαλύτερος ψεύτης; Το 1966 Η Γερμανία δήλωνε ότι υπάρχει επίσημη παραίτηση διεκδικήσεων για πολεμικές αποζημιώσεις από τον Κ. Καραμανλή. Μετά από λίγο είπαν ότι υπήρχε προφορική διαβεβαίωση. Και το 1967 είπαν «συγνώμη λάθος», όταν βγήκε οργισμένος ο αείμνηστος και τους διέψευσε.
Τη διεκδίκηση των χρεών είχαν ανακινήσει ο Αγγελόπουλος το ’64, ο Ανδρέας το ’65, ο Ζολώτας το ’74, το ’91 ο Αντ. Σαμαράς ως ΥΠΕΞ, το ’95 ο Κ. Παπούλιας με εντολή του Ανδρέα.
Δεν ξέρω αν σήμερα είναι εφικτό να διεκδικήσουμε τα χρεωστούμενα από την ερίτιμο Μέρκελ, αλλά σίγουρα μπορούμε, όποτε μιλάνε, να τους τρίβουμε τα στοιχεία στα μούτρα. Και να δείτε που θα βρεθούν πολλοί στην Ευρώπη που θα το καταχαρούνε.
