Η πολύκροτη υπόθεση του ακαδημαϊκού καθηγητή του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας Τάκη Πολίτη με την κατηγορία της απάτης σε βάρος του δημοσίου, μετά από δηλώσεις του πρώην αντιπρύτανη Αγγ. Κότιου για πανεπιστημιακούς «τζάμπα μάγκες», οι οποίοι απεργούν χωρίς να το δηλώνουν με αποτέλεσμα τη μη περικοπή μισθού, έκλεισε χθες με διττή δικαστική απόφαση.
Το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Βόλου αθώωσε τον πανεπιστημιακό, ωστόσο με την απόφασή του έθεσε υπό εισαγγελική διερεύνηση την τέλεση παράβασης καθήκοντος από την πρόεδρο του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης, διδάσκων του οποίου είναι ο Τάκης Πολίτης.
Και τούτο διότι από την πολύωρη ακροαματική διαδικασία προέκυψε απουσία ελεγκτικού μηχανισμού για το κατά πόσο αναπληρώνονται τα μαθήματα που χάνονται σε ημέρες απεργίας.
Το δικαστήριο κήρυξε αθώο τον κατηγορούμενο με το σκεπτικό ότι δεν προέκυψε αντικειμενικό και υποκειμενικό στοιχείο της παρασιώπησης και σε συνδυασμό με την έλλειψη ελεγκτικού μηχανισμού. Το ποσό των 372,65 ευρώ, για το οποίο ο κ. Πολίτης κατηγορήθηκε ότι ζημίωσε το ελληνικό δημόσιο, αφού το εισέπραξε στη διάρκεια απεργίας από τις 20 έως 24 Μαρτίου 2006, κρίθηκε ευτελές και σύμφωνα με το δικαστήριο θα έπρεπε για τυχόν καταδίκη να είχε κατατεθεί έγκληση του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.
Αποφάσισε δε να διαβιβάσει τη δικογραφία σε εισαγγελέα με το ερώτημα της παράβασης καθήκοντος της προέδρου του ΠΤΔΕ του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.
Απαλλαγμένος από την κατηγορία της απάτης σε βάρος του ελληνικού δημοσίου και υπό το χειροκρότημα μελών της πανεπιστημιακής κοινότητας που παρακολούθησαν μέχρι αργά το μεσημέρι (4:30 μ.μ.) την πολύωρη δίκη εξήλθε από την αίθουσα συνεδρίασης του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Βόλου, ο ακαδημαϊκός καθηγητής Τάκης Πολίτης.
Την απαλλαγή του κατηγορουμένου πρότεινε η εισαγγελέας της έδρας, αναφέροντας ότι από τον νόμο και την ακροαματική διαδικασία προέκυψε ότι η υποβολή δήλωσης συμμετοχής σε απεργία δεν αποτελεί υποχρέωση από νόμο, εγκύκλιο ή σύμβαση. Πρόκειται, όπως προέκυψε από τις καταθέσεις των μαρτύρων, για πάγια τακτική και κατά συνέπεια παρασιώπηση υπό την έννοια του νόμου δεν υφίστανται, είπε η εισαγγελέας.
Ωστόσο ανέφερε ότι ο πρόεδρος του τμήματος και ο πρύτανης υποχρεούνται να εποπτεύουν την εργασία και να βρουν πρόσφορο τρόπο ελέγχου του δημοσίου χρήματος, κάτι που σε καμία περίπτωση, όπως πρόσθεσε, δεν είναι δουλειά του κατηγορούμενου ή των απεργών.
Σύμφωνα με την εισαγγελέα, αμφιβολίες προέκυψαν για την πρόκληση ζημίας σε βάρος του ελληνικού δημοσίου, με δεδομένο ότι αναπληρώθηκαν τα μαθήματα, αν και ως μόνο αξιόπιστο μάρτυρα χαρακτήρισε τον γραμματέα του Τμήματος, ο οποίος κατέθεσε ότι παραχωρήθηκαν μετά την απεργία αίθουσες για την αναπλήρωση των μαθημάτων.
Ο τότε πρύτανης και η πρόεδρος του Παιδαγωγικού Τμήματος κατέθεσαν ότι έγινε μεν η αναπλήρωση των μαθημάτων, αλλά όπως σημείωσε η εισαγγελέας δεν μπήκαν καν στον κόπο να ελέγξουν με στοιχεία την αναπλήρωση.
Συνολικά στη διάρκεια της δίκης κατέθεσαν 16 μάρτυρες, εκ των οποίων 13 υπεράσπισης. Ο πρώην πρύτανης Κων. Μπαγιάτης απέδωσε τις τότε δηλώσεις του αντιπρύτανη Αγγ. Κότιου, που προκάλεσαν την αυτεπάγγελτη εισαγγελική έρευνα, σε υπερβάλλοντα ζήλο.
Η υπερασπιστική γραμμή κινήθηκε στο ότι οι απεργίες των πανεπιστημιακών αποσκοπούν στη βελτίωση του δημόσιου συστήματος εκπαίδευσης, ενώ η επίδικη απεργία ήταν γενικευμένη και είχε τα χαρακτηριστικά της σαφούς πολιτικής αντιπαράθεσης για την κατάργηση του άρθρου 16 του Συντάγματος και την ιδιωτικοποίηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.
Σχεδόν το σύνολο των μαρτύρων, μεταξύ τους ακαδημαϊκοί και από άλλα Πανεπιστήμια, κατέθεσαν ότι με απόφαση της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Συλλόγων Διδακτικού Ερευνητικού Προσωπικού (ΠΟΣΔΕΠ) η απεργία δεν δηλώνεται και οι απεργοί πληρώνονται κανονικά από τη στιγμή που τα μαθήματα αναπληρώνονται.
Η δε συμμετοχή του τότε προέδρου του Ενιαίου Συλλόγου Διδασκόντων του ΠΘ Τ. Πολίτη αναφέρθηκε ως ευρέως γνωστή μέσα από σειρά δημοσιευμάτων για τη συλλογική απόφαση του συνδικαλιστικού οργάνου, καθώς και ότι υποστήριζε προσωπικά την απεργία.
Στην απολογία του ο επίκουρος καθηγητής Τάκης Πολίτης χαρακτήρισε άδικη και χωρίς λόγο τη διαδικασία της προανάκρισης, αφού δεν διερευνήθηκε, όπως είπε, εάν έγινε η αναπλήρωση.
Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του με αυτή τη διαδικασία τέθηκε το διακύβευμα της κατάλυσης του αυτοδιοίκητου του πανεπιστημίου. Ανέφερε ότι ουδέποτε στα οκτώ χρόνια της ακαδημαϊκής του πορείας δεν έχει συμπληρώσει έντυπο συμμετοχής σε απεργία, ούτε πρόκειται να το κάνει για συγκεκριμένους πολιτικούς και συνδικαλιστικούς λόγους.
