Παρασκευή βράδυ στον υπέροχο κήπο του Ορφέα, του δημοτικού χώρου εκδηλώσεων που μεταμορφώνεται σε θερινό σινεμά οι εικόνες του Δημήτρη Σταμπολή, εικόνες της ταινίας Local Heroes, μόλις έχουν αφήσει το κοινό με μια αίσθηση ενός μαγικού και με μεγάλη ιστορία τόπου. Το ντοκιμαντέρ που γυρίστηκε για τις ανάγκες του πρώτου Skopelos We Fest έχει μόλις τελειώσει και το Φεστιβάλ έχει ξεκινήσει επίσημα.
Τρία βράδια αργότερα στην παραλία της χώρας, μπροστά στο λιμάνι μια παρέα νέων παιδιών έχει σηκώσει ψηλά ένα μεγάλο ξύλινο καράβι που ο στολισμός του μόλις έχει τελειώσει και με μια παρέλαση κατά μήκος της ακτής, υπό τη συνοδεία μιας τυμπανίστριας, προσκοπίνας του νησιού, αναπαριστά το έθιμο της Μεγάλης Καράβας, που ζωντανεύει κανονικά στο νησί τις Απόκριες. Λίγο αργότερα διοργανωτές και κοινό χόρεψαν ξέφρενα στο παλιό ελαιοτριβείο στο πάρτι λήξης.
Είναι το φινάλε του τριήμερου Φεστιβάλ. Τι μεσολάβησε ανάμεσα στην έναρξη και τη λήξη;
Μερικές υπέροχες στιγμές στη χώρα και τις παραλίες του νησιού ενός νέου φεστιβάλ που σκοπό είχε να αναβιώσει παραδόσεις και να μας συστήσει ιστορίες άγνωστες, να μας γνωρίσει γεύσεις και κτίρια, δυνατότητες ενός διαφορετικού παραθερισμού σε έναν ευλογημένο τόπο.
Οσοι το παρακολούθησαν, Ελληνες και ξένοι, περπάτησαν στα σοκάκια του μαζί με ξεναγούς που αφηγήθηκαν ωραίες αρχιτεκτονικές και ιστορικές λεπτομέρειες που μας έκαναν να κοιτάξουμε άλλο μάτι τα προφανή, πήραν μέρος σε εργαστήρια μάσκας και κεραμικών, εξερεύνησαν με κανό τις παραλίες Ελιος και Μηλιά, πήραν μαθήματα τοπικής μαγειρικής από σπουδαίες μαγείρισσες, μπήκαν σε υπέροχα αρχοντικά, έπαιξαν ένα μοναδικό κυνήγι θησαυρού με τη WWF μαθαίνοντας τα μυστικά του ελληνικού βυθού και κυρίως έγιναν τμήμα ενός άλλου ελληνικού καλοκαιριού, πέρα από τη θάλασσα και τον ήλιο, ενός καλοκαιριού που τα νησιά και τα παραθεριστικά μέρη ξεδιπλώνουν τα μυστικά, την ιστορία τους και τις δυνατότητές τους. Το φεστιβάλ είχε πετύχει να ενεργοποιήσει το ενδιαφέρον των παραθεριστών και των ντόπιων, να νικήσει την καχυποψία και να θέσει τις βάσεις για τα επόμενα χρόνια.
Η ιδέα αποδείχτηκε πραγματικά σπουδαία. Ενα φεστιβάλ πέρα από τα καθιερωμένα, των συναυλιών και των παραστάσεων, ένα φεστιβάλ παρέμβασης, σεβασμού στον τόπο και ανάδειξης των τοπικών δυνάμεων και δημιουργών. Ενα μοντέλο που θα μπορούσε να αναδείξει καλοκαιρινούς και χειμερινούς παραθεριστικούς τόπους και ομορφιές σε όλη τη χώρα.
Κατερίνα Καραμφυλίδου
