Του Γιάννη Μαντίδη
Τον έβλεπα να συγκλονίζεται και να μας συγκλονίζει, έτσι όπως εμψύχωνε τους πολιορκημένους ήρωες, ηρωική μορφή κι ο ίδιος, κραυγάζοντας «ομπρός» στην αιματοβαμμένη έξοδο, εκείνη του Μεσολογγίου. Ο Ιωάννης Τράντας, ο συμπολίτης σκηνοθέτης και ηθοποιός με την γνωστή «Εστία (του) Θεάτρου Ερινεώς», τις προηγούμενες μέρες μας παρουσίασε την εκπληκτική παράσταση «Να ζη το Μεσολόγγι» ένα δοξαστικό στην πόλη της Ελευθερίας και στους πρωταγωνιστές της. Κι ύστερα από τα «μπράβο», δεν ξέρω πως μου ήρθε να του πω: «Γιάννη, στο Μεσολόγγι μας σήμερα, μήπως αντί για “ομπρός” θα έπρεπε να φωνάζεις… “πίσωωω!”»
Οι ήρωες κουράστηκαν. Δεν πάνε ούτε ομπρός, ούτε γυρίζουν πίσω. Είδαν κι απόειδαν και παίρνουν των ομμάτιών τους. Ναι, μιλάω για τους νέους μας που αιμορραγούν και απελπίζονται και φεύγουν. Παλιότερα παίρναν τα τρένα για τους σταθμούς των Βρυξελών και του Μονάχου, να βρούνε εργοδότες. Το ίδιο έργο προβάλλεται και σήμερα, σαν ένα κακό «ριμέικ»…
Η πιο μορφωμένη μας γενιά εγκαταλείπει την πατρίδα, κρίμα. Όμως μην απελπίζεστε. Μας μένουν οι τριακόσιοι της Βουλής. Αυτοί δεν έχουν πρόβλημα. Έχουν και σίγουρη δουλειά και εισόδημα μεγάλο. Κι άμα λάχει προτείνουν και μια… αύξηση μισθών τους, παράλληλα με τη… μείωση συντάξεων των ατυχών συνταξιούχων. Σα να μην ξέρουν οι ηλίθιοι ότι απ’ τις γλίσχρες συντάξεις των γονιών τους επιζούν και τα άνεργα παιδιά τους…
Και το πολιτικό τους κύκλωμα καλά κρατεί. Μόνιμο κουκλοθέατρο. Με τις κούκλες να ανεβοκατεβαίνουν στο προσκήνιο προσφέροντάς μας μια από τα ίδια. Μετά την κούκλα «Αλέξης» η κούκλα «Κούλης» προετοιμάζεται κι από κοντά η κούκλα «Φώφη», για να ξαναφανούνε στη συνέχεια οι κούκλες «Αντωνάκης» και «Κωστάκης». Κι ύστερα πάλι απ’ την αρχή. Στο Μεσολόγγι τότε ήρθαν κι εμψύχωναν τους πολιορκημένους οι Φιλέλληνες. Στο Μεσολόγγι σήμερα δεν βλέπουμε Φιλέλληνες, αλλ’ ούτε κι Έλληνες έτοιμους για θυσίες. Η κούκλα που κάθε φορά ανασηκώνεται «να πάει πίσω ντρέπεται, να πάει ομπρός φοβάται»…
Και μες στη σύγχυση, να και η αύξηση ληστών στα βόρεια και νότια προάστια της χώρας. Και ναν να μην έφτανε αυτό, να και άλλες ληστείες, όπως π.χ. τα νέα έντυπα και νούμερα λογαριασμών ΔΕΗ, που είναι, λέει «πάντα δίπλα μας στον καθημερινό μας αγώνα»! Καλύτερα να μην ήταν δίπλα μας. Καλύτερα μακριά μας… Τότε όμως η Μεγάλη Εβδομάς δεν θα ‘χε τη σωστή ατμόσφαιρα: Των Αγίων μας Παθών…
Και… Συνάδελφος και φίλος αγαπητός από παλιά ο Κώστας Χαρδαβέλλας ήρθε στον Βόλο και μας συγκίνησε με το βιβλίο του «Το ζεϊμπέκικο του νικητή». Ένα βιβλίο που γράφει την περιπέτεια που πέρασε και βγήκε νικητής. Κι όπως ειπώθηκε: «Ο Χαρδαβέλλας δεν είχε καρκίνο. Ο καρκίνος είχε Χαρδαβέλλα»! Το βιβλίο αφιερώνεται στους μαχητές της ζωής. «Γιατί όλοι όσοι μάχονται είναι νικητές! Ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα της μάχης…». Καλή Ανάσταση! Γενικώς….
