ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

«Κόφτη» στον αναβαλλόμενο φόρο των τραπεζών από το ΥΠΟΙΚ

κόφτη-στον-αναβαλλόμενο-φόρο-των-τρ-353378

«Κόφτη» στον αναβαλλόμενο φόρο των τραπεζών θέτει το υπουργείο Οικονομικών με αποτέλεσμα τα πιστωτικά ιδρύματα να μην δύνανται μετά τις 30 Ιουνίου 2015 να αναγνωρίζουν πρόσθετες αναβαλλόμενες φορολογικές απαιτήσεις ως εποπτικά κεφάλαια.

Η Ελληνική Ένωση Τραπεζών και ο ειδικός της σύμβουλος PwC ενημερώθηκαν από τη Τράπεζα της Ελλάδος, το υπουργείο Οικονομικών και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή πως το πλαίσιο για τον αναβαλλόμενο φόρο (νόμος Χαρδούβελη) θα τροποποιηθεί και πως αποδεκτές θα γίνουν μόνον οι αναβαλλόμενες φορολογικές απαιτήσεις που είχαν σχηματίσει οι τράπεζες έως και το πρώτο εξάμηνο του 2015.

Η αναβαλλόμενη φορολογική απαίτηση είναι μια λογιστική πρακτική που ισχύει εδώ και πολλά χρόνια και αφορά σε όλες τις επιχειρήσεις. Με αυτή μια επιχείρηση έχει τη δυνατότητα, στην περίπτωση που για μία ή περισσότερες χρονιές εμφανίσει ζημίες, να τις συμψηφίσει με κερδοφόρες χρήσεις καταβάλλοντας μικρότερο φόρο από αυτόν που της αναλογεί. Το Σεπτέμβριο 2014 με νόμο του τότε υπουργού Οικονομικών Γκίκα Χαρδούβελη επετράπη στις ελληνικές τράπεζες να λογιστικοποιήσουν ως κεφάλαιο μέρος του αναβαλλόμενου φόρου.

Ο νόμος Χαρδούβελη για τον αναβαλλόμενο προβλέπει πως στην περίπτωση που κάποια τράπεζα εμφανίσει λογιστικές ζημίες σε μία από τις χρήσεις μετά την 1η Ιανουαρίου 2015, ο αναβαλλόμενος φόρος που προέρχεται από τη ζημία λόγω PSI, του προγράμματος επαναγοράς ομόλογων, αλλά και από προβλέψεις και διαγραφές δανείων μπορεί να μετατρέπεται σε απαίτηση. Με τον εν λόγω νόμο αναγνωρίστηκαν στα εποπτικά κεφάλαια των ελληνικών τραπεζών αναβαλλόμενες φορολογικές απαιτήσεις 12,5 δισ. ευρώ!

Οι θεσμοί ωστόσο θεώρησαν πως θα πρέπει να πάψει η λογιστική αυτή πρακτική, κυρίως διότι σε περίπτωση ζημιογόνων χρήσεων των τραπεζών το Ελληνικό Δημόσιο θα υποχρεούταν να πληρώσει εκατομμύρια ευρώ καλύπτοντας υποχρεωτικές αυξήσεις κεφαλαίου. Έτσι, αντί για να ισχύει η κοινοτική νομοθεσία για διασώσεις τραπεζών με χρήματα των πιστωτών τους (bail in), θα στηρίζονταν εκ νέου οι τράπεζες με χρήματα των φορολογουμένων (bail out).

Τέλος, βάσει των κανόνων της Συνθήκης Βασιλεία ΙΙΙ τα κεφάλαια που προέρχονται από την πρακτική της αναβαλλόμενης φορολογίας δεν θεωρούνται υψηλής ποιότητας και στη βάση αυτή η ΕΚΤ έχει επιδιώξει να σταματήσει τη σχετική πρακτική που πέραν από την Ελλάδα ισχύει σε παραλλαγές και στις Ιταλία, Ισπανία και Πορτογαλία.

Θανάσης Κουκάκης

Newsroom ΔΟΛ

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου