Απορριπτική ως αβάσιμη ήταν κατά πλειοψηφία η απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Βόλου σε αγωγή οικογένειας Βολιωτών, η οποία ζητούσε να προσδιοριστούν οι οικονομικές διαφορές που είχε με τράπεζα για στεγαστικά δάνεια με την ισοτιμία του φράγκου και όχι του ευρώ, κατά τον χρόνο σύναψης των συμβάσεων.
Πρόκειται για την πρώτη με ανάλογο περιεχόμενο απόφαση που εξέδωσε πριν από μερικές μέρες, το Πολυμελές Πρωτοδικείο. Η έκβαση της αγωγής αναμενόταν με μεγάλο ενδιαφέρον από δικηγόρους, αλλά και δεκάδες Βολιωτών. Στον Βόλο υπάρχουν τουλάχιστον 50 δανειολήπτες σε ελβετικό φράγκο, οι οποίοι στα χρόνια της οικονομικής κρίσης είδαν τις οφειλές τους να πολλαπλασιάζονται.
Η εν λόγω απόφαση ελήφθη κατά πλειοψηφία, καθώς υπήρξαν δικαστές που είχαν διαφορετική κρίση. Εκτιμάται λοιπόν ότι αν και η έκβαση της αγωγής δεν είναι ενθαρρυντική για τη δικαίωση των δανειοληπτών σε φράγκο, ωστόσο αφήνει περιθώρια για προσφυγή στο Εφετείο και επανεξέτασή της.
Ειδικότερα, οικογένεια Βολιωτών στράφηκε κατά τράπεζας. Είχε συνάψει τρεις δανειακές συμβάσεις για την ανέγερση και αποπεράτωση κατοικίας το 2005.
Τα δάνεια αυτά, μετά από δύο χρόνια συμφωνήθηκε να μετατραπούν ως προς το νόμισμά τους σε ελβετικό φράγκο, από ευρώ που ήταν.
Ωστόσο, η οικογένεια αναγκάστηκε να προχωρήσει και στη λήψη άλλων δύο δανείων για την ολοκλήρωση της κατοικίας.
Στα χρόνια που ακολούθησαν, λόγω της υποτίμησης του ευρώ διπλασιάστηκε το ποσό που απέμεινε για να εξοφλήσει. Η συνολική οφειλή που έχει σήμερα ανήλθε στις 287.000 ευρώ και είναι τελικά μεγαλύτερη κατά 85.000 από τα χρήματα που η οικογένεια εισέπραξε, ενώ ήδη έχει καταβάλλει 73.000 ευρώ.
Η οικογένεια κατήγγειλε ότι η τράπεζα δεν τους είχε ενημερώσει για τους κινδύνους από μία βίαιη ανατροπή της ισοτιμίας του ευρώ με το φράγκο.
Το δικαστήριο απέρριψε την αγωγή ως αβάσιμη με κατά πλειοψηφία απόφασή του, με το σκεπτικό ότι η δυσμενή εξέλιξη στην ισοτιμία των δύο νομισμάτων αποτελούσε ενδεχόμενο που εμπεριεχόταν στο συναλλακτικό ρίσκο που ανέλαβε η οικογένεια.
Στην απόφαση διατυπώνεται και η διαφορετική κρίση που είχαν δικαστές. Η μειοψηφία επικαλείται μεταξύ άλλων τις αρχές της συναλλακτικότητας, τα συμφέροντα αμφότερων των συμβαλλόμενων, τις ιδιαίτερες οικονομικές συνθήκες της περιόδου 2005-2008, το κέρδος από τις συμβάσεις που δεν είχε η οικογένεια, αλλά και την αδυναμία που υπήρχε για την πρόβλεψη της μετατροπής των συμβάσεων ως προ το νόμισμα, και τάσσεται υπέρ του αιτήματος των εναγόντων.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΑΡΟΥΓΚΑ
