Του Μιλτιάδη Ζιάκα
Μετά την εφαρμογή των μνημονίων και το ξεπούλημα του δημοσίου πλούτου και των μεγάλων υποδομών της χώρας, μπαίνει ευθέως θέμα αμφισβήτησης των συνόρων της πατρίδας μας και της εθνικής κυριαρχίας της χώρας.
Η υποχωρητικότητα και η ενδοτικότητα, τόσο στο θέμα των Σκοπίων, όσο επίσης στη Θράκη και το Αιγαίο, έχουν δώσει το δικαίωμα να αμφισβητούνται τα εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα, σε βάρος της χώρας και του λαού. Οι ιδεοληψίες, η άγνοια, η ανευθυνότητα και οι επιπόλαιοι χειρισμοί, σε συνδυασμό με την αδυναμία της πολιτικής ηγεσίας να συγκροτήσει μία δυναμική εξωτερική πολιτική, έχουν ανοίξει την όρεξη των γειτόνων μας.
Α. ΣΚΟΠΙΑΝΟ
«Το όνομά μας είναι η ψυχή μας» είχε πει το 1990 από την Θεσσαλονίκη ο αείμνηστος ηγέτης του ΠΑΣΟΚ Ανδρέας Παπανδρέου, καθιστώντας σαφές ότι δεν πρόκειται ποτέ να αποδεχθεί την περιχάραξη της ιστορίας, του πολιτισμού και των εθνικών δικαίων της χώρας και δεν θα αναγνωρίσει κανένα κράτος με το όνομα Μακεδονία και τα παράγωγά του.
«Η σύνδεσή μας με τον Μέγα Αλέξανδρο είναι απλώς γελοία» δήλωσε πριν από λίγο καιρό ο πρώην δήμαρχος Σκοπίων Γκρουτσέφ, αποκαλύπτοντας πως η ιδέα της μακεδονικής ταυτότητας δημιουργήθηκε από μία ομάδα της ελίτ των κατοίκων των Σκοπίων το 19ο αιώνα, ενώ ο Κίρο Γκλιγκόροφ, ο πρώτος πρόεδρος του γειτονικού κρατιδίου, ήταν εκείνος που είχε δηλώσει δημόσια, πως οι Σκοπιανοί είναι απόγονοι Σλάβων που ήρθαν στην περιοχή των Βαλκανίων τον 6ο αιώνα.
Την ίδια ώρα, ο Ζάεφ ζητά να αλλάξει το Σύνταγμα της χώρας μας, ενώ o Σκοπιανός Υπουργός Εξωτερικών, τονίζει προκλητικά ότι θα πρέπει να «μοιραστούμε» την ιστορία και τη Μακεδονία. Το θράσος τους δεν έχει όρια. Είναι ολοφάνερο ότι δεν είναι διατεθειμένοι να συζητήσουν, ούτε φυσικά να αλλάξουν το Σύνταγμά τους.
Διατηρούν στο ακέραιο τις αλυτρωτικές τους βλέψεις, όταν παραδέχονται ότι ακόμη και να άλλαζαν το Σύνταγμα, με την εκλογή μίας άλλης Κυβέρνησης, οι αλλαγές αυτές θα μπορούσαν να καταργηθούν και ο αλυτρωτισμός να επανέλθει.
Όταν θα έχουν το όνομα, θα λειτουργούν ως ο μεγαλύτερος μηχανισμός αλυτρωτισμού, διεκδικώντας να εκφράζουν τους απανταχού ανά τη γη Μακεδόνες.
Αλήθεια, η πολιτική ηγεσία του τόπους μας, επιμένει να θέλει να χαρίσει το όνομα Μακεδονία στους γείτονές μας; Σ΄ ένα κράτος, στο οποίο ένα μεγάλο τμήμα του πληθυσμού είναι Αλβανοί, που το μόνο που θέλουν είναι να ενωθούν με την Αλβανία, ένα άλλο κομμάτι είναι Βούλγαροι που πασχίζουν κάποια στιγμή να ενταχθούν στη Βουλγαρία και ένα άλλο κομμάτι είναι Σέρβοι, Σλάβοι και άλλες εθνότητες;
Έχουν στόχο το γκριζάρισμα της Μακεδονίας και τη δημιουργία ελεύθερης οικονομικής ζώνης στη Βόρειο Ελλάδα, εις βάρος των συμφερόντων της χώρας και του λαού. Δεν είναι δυνατόν να ξεπουλάνε την ιστορία του Ελληνισμού και της Μακεδονίας, να παραδίδουν την ίδια την ψυχή της χώρας.
Οφείλουν να μείνουν πιστοί στην απόφαση του Συμβουλίου των Πολιτικών Αρχηγών το 1992, όπου και χαράχτηκε η εθνική γραμμή για το Σκοπιανό, δηλαδή λύση με μία ονομασία στην οποία δεν θα περιέχεται η λέξη «Μακεδονία» ή παράγωγά της.
Ετσι θα ανταποκριθούν στο ιστορικό χρέος και την απαίτηση του λαού, μετά από τα μεγάλα συλλαλητήρια που έγιναν, να υπηρετηθεί η ιστορική αλήθεια και το εθνικό συμφέρον της χώρας. Παράλληλα όμως θα δοθεί και ένα μήνυμα στη γειτονική Αλβανία, που επιχειρεί να ανοίξει θέμα Τσάμηδων, διεκδικώντας αναγνώριση δικαιωμάτων των Τσάμηδων στην περιοχή, καθώς ενθαρρύνεται από την χλιαρή αντιμετώπιση του θέματος από την ελληνική πλευρά.
Β. ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΑ
Την ίδια ώρα, μέσα σ’ αυτή τη συγκυρία, η Τουρκία και ο Ερντογάν θέλουν να καθιερωθούν ως μία μεγάλη πολιτική, οικονομική και στρατιωτική δύναμη. Η πολιτική του Ερντογάν εξυπηρετεί συγκεκριμένη στρατηγική. Εχει στόχο να μεγαλώσει τη χώρα του και την επιρροή του και παράλληλα να ικανοποιήσει τις ενεργειακές ανάγκες της Τουρκίας. Για αυτό και θέτει ζητήματα μειονότητας στη Θράκη και την Κομοτηνή. Αμφισβητεί τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας, γκριζάρει το Αιγαίο, επιδιώκοντας ουσιαστικά να επιβάλλει τη συνδιαχείριση στην εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων.
Την ίδια ακριβώς επιθετική πολιτική ακολουθεί και απέναντι στην Κύπρο, διεκδικώντας μερίδιο στην εκμετάλλευση του υπόγειου ενεργειακού πλούτου του νησιού.
Η πολιτική ηγεσία του τόπου μας, θα πρέπει να καταλάβει, ότι τίποτα δεν είναι όπως χθες στα σύνορά μας, για αυτό και για την αντιμετώπιση των εθνικών μας θεμάτων επείγει να χαράξει εθνική στρατηγική.
Η αξιοποίηση της θέσης μας στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ δεν αρκεί, διότι όπως αποδεικνύεται δεν λαμβάνονται αποφάσεις στήριξης της χώρα μας απέναντι στην τουρκική προκλητικότητα.
Κρατάνε όλοι ίσες αποστάσεις στα ελληνοτουρκικά, ενώ στο Σκοπιανό πιέζουν να δοθεί το όνομα «Μακεδονία», εις βάρος της χώρας μας για να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα των Αμερικάνων και των Γερμανών.
Η χώρα μας χρειάζεται πάνω από όλα να στηριχθεί στις δικές της δυνάμεις. Να προετοιμάσει το λαό και να οργανώσει το στρατό κατά τέτοιον τρόπο, ώστε να πάρουν το μήνυμα όλοι, πως παιχνίδια με τα εθνικά μας θέματα δεν σηκώνουμε.
Δυστυχώς, η πολιτική ηγεσία του τόπου δεν βλέπει, δεν ακούει, δεν καταλαβαίνει. Πνιγμένοι ορισμένοι στις ιδεοληψίες και τις αυταπάτες τους, οδηγούν το λαό στην ταπείνωση και τη φτώχεια και την πατρίδα μας στην καταστροφή. Ουδείς όμως έχει δικαίωμα να παίζει με τα εθνικά δίκαια και με τα εθνικά μας συμφέροντα.
Η πολιτική ηγεσία οφείλει άμεσα: 1. Να ενισχύσει το ηθικό και τον εξοπλισμό των Ενόπλων Δυνάμεων, 2. να προχωρήσει στην πρόσληψη μόνιμου στρατιωτικού προσωπικού, όπου χρειάζεται, 3. να αξιοποιήσει τον αμυντικό εξοπλισμό που πληρώνει τόσο ακριβά η χώρα μας, 4. να διπλασιάσει τη θητεία των κληρωτών, 5. να δημιουργήσει παλλαϊκή άμυνα. Έτσι θα καταστεί σαφές προς όλους ότι τα σύνορά μας προστατεύονται.
Βρισκόμαστε στην πιο δύσκολη στιγμή των τελευταίων δεκαετιών στα εθνικά μας θέματα. Δυστυχώς οι θεσμοί και τα πρόσωπα βρίσκονται σε πλήρη παρακμή. Ο κοινωνικός ιστός έχει διαρραγεί. Ο κίνδυνος πλέον είναι μεγάλος. Η ποιότητα της πλειονότητας του πολιτικού προσωπικού της χώρας είναι κατώτερη των περιστάσεων.
Ο λαός οφείλει να πάρει στα χέρια του την τύχη της χώρας. Να κινητοποιήσει τον ελληνισμό για την προστασία της πατρίδας, της ιστορίας και της ειρήνης, στην Ελλάδα αλλά και στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων και της Μεσογείου.
