ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ

«Η δημοτική αρχή προσπαθεί να θολώσει τα νερά»

η-δημοτική-αρχή-προσπαθεί-να-θολώσει-85015

Ανακοίνωση της δημοτικής κίνησης «Μαζί για το Βόλο» με φόντο το Δημοτικό Συμβούλιο για την καύση σκουπιδιών:

Μετά τη χθεσινή, όπως πάντα με ένταση και επιπολαιότητααπό την πλευρά της Δημοτικής Αρχής, ειδική συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου για ένα κορυφαίο θέμα που αφορά την πόλη, αυτό της διαχείρισης απορριμμάτων καθώς και τις χρήσειςεναλλακτικών καυσίμων από την τσιμεντοβιομηχανία της περιοχής, διαπιστώσαμε (πιστεύουμε και ο κόσμος) πόσο μεγάλο δυστύχημα είναι να διαθέτει η πόλη μια Δημοτική Αρχή«ουρά» των εξελίξεων.

Πώς αλλιώς θα μπορούσε να χαρακτηρίσει κανείς αυτό το σόου αναβολών, που μόνο κατόπιν των πιέσεων του κόσμου, φορέων της πόλης και αντιπολιτεύσεων, αναγκάστηκε να παρευρεθεί η Δημοτική Αρχή. Αν μη τι άλλο θεωρούμε ότι υπήρχε σκοπιμότητα στις καθυστερήσεις ώστε να προλάβει ο «κονφερανσιέ» της Δημοτικής Αρχής -ο «απολιτίκ», ο «ακομμάτιστος», ο «άφθαρτος» που δεν έχει διαπράξει «ποτέ» του αξιόποινη πράξη-εμφανίστηκε λοιπόν για να παίξει με επιτυχία τον ρόλο του «Πόντιου Πιλάτου». Γιατί ως γνήσιος πολιτικάντης παλαιάς κοπής πήρε μια απόφαση που και τον κόσμο θα χαϊδεύει καθησυχάζοντάς τον και τον αρχικό σχεδιασμό της Δημοτικής Αρχής δεν θα ανατρέψει.

Από τη μία παίρνει μια απόφαση γενική ότι «λέμε όχι στην καύση σκουπιδιών από την ΑΓΕΤ» και από την άλλη συνεχίζει αγέρωχα την δημιουργία εργοστασίου παραγωγής SRF. Την ίδια στιγμή που στα Τρίκαλα και τη Λάρισα επιλέγουν να πορευτούν σε ένα διαφορετικό μοντέλο ανακύκλωσης με κομποστοποίηση, πιο σύγχρονες μεθόδους όπως διαλογή στην πηγή κλπ., ο Δήμος Βόλου επιμένει σε ένα ξεπερασμένο μοντέλο ανακύκλωσης. Είναι πολιτική επιλογή της Δημοτικής Αρχής να κάνει εργοστάσιο SRF, μη βιώσιμο, που κανείς δεν της το επέβαλε. Λόγω ανικανότητας να ενστερνιστεί πολύπλοκες σύγχρονες μεθόδους, επιλέγει την εύκολη λύση της παραγωγής SRFαπό τα σκουπίδια της ανακύκλωσης και τα προορίζει προς καύση στις τσιμεντοβιομηχανίες. Διότι είναι άλλο να έχεις μία επιτυχημένη ανακύκλωση με μεγάλο ποσοστό ανακυκλωμένης ύλης -και ό,τι μένει βλέπουμε τι το κάνουμε (εκτός από καύση)- και άλλο αυτό που υπερασπίζεται η Δημοτική Αρχή, την παραγωγή SRF προς καύση η οποία πρόταση ανταγωνίζεται την αρχή της ανακύκλωσης.

Η Δημοτική Αρχή προσπαθεί να θολώσει τα νερά σε ένα υπαρκτό κατά τα άλλα θέμα, το οποίο θα έπρεπε να έχει επιλυθεί εδώ και καιρό. Σε μία ευνομούμενη πολιτεία πρώτα βάζεις τις προδιαγραφές και τις προϋποθέσεις (και βλέπεις με διαρκή εξονυχιστικό έλεγχο αν τηρούνται), κατόπιν φτάνεις στο μάξιμουμ ποσοστό ποιοτικής ανακύκλωσης που μπορείς να φτάσεις και μετά σκέφτεσαι το ενδεχόμενο αδειοδότησης για την καύση της εναπομένουσας ποσότητας από τις τσιμεντοβιομηχανίες. Επιπλέον με τον προσανατολισμό σε επιδότηση τέτοιον μονάδων επεξεργασίας και παραγωγής «εναλλακτικών καυσίμων» πάει στράφι όλος ο καινοτόμος για τα ελληνικά δεδομένα σχεδιασμός του ΕΣΔΑ.

Επειδή η καύση και η παραγωγή SRF από τον Δήμο αγγίζει μια συνολική προσέγγιση για τη διαχείρισηαπορριμμάτων, εμείς έχουμε επεξεργασμένη και διαφορετική πρόταση, την οποία και καταθέσαμε απορρίπτοντας ταυτόχρονα την αποσπασματική πρόταση της Δημοτικής Αρχής. Ηδιαχείριση απορριμμάτων, ένα από τα μείζονα θέματα των αστικών ιστών που διαπερνά οριζόντια όλη την τοπική κοινωνία, δεν μπορεί να αφεθεί εξ ολοκλήρου στα χέρια κοντόφθαλμων ανθρώπων που «σπάνε πλάκα».

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου