Του Σπύρου Αχιλ. Στυλιαρογιάννη,
Γ. Γραμματέα της Περιφερειακής Οργάνωσης του Ν. Μαγνησίας του κόμματος Δημιουργία ξανά!
Σύμφωνα με την Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, οι δικηγόροι δεν υπάγονται στην υποχρέωση πληρωμής με κάρτα (POS).
Στις 4/7/17, ύστερα από σχετική αίτηση του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, η Αρχή γνωμοδότησε ότι η ΚΥΑ 45231/20.4.2017 δεν έχει εφαρμογή στους δικηγόρους, οι λήπτες των υπηρεσιών των οποίων δεν είναι «καταναλωτές» που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του ν. 4446/2016
Η παραπάνω γνωμοδότηση, προσβάλει την Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΚΥΑ) των υπουργείων Οικονομικών και Οικονομίας (Αριθμ. 45231 – ΦΕΚ Τεύχος Β 1445/27.04.2017) με την οποία καθορίζονται οι κατηγορίες επαγγελμάτων και επιχειρήσεων που υποχρεούνται, εντός τριών μηνών, να εγκαταστήσουν POS και να αποδέχονται μέσα πληρωμής με κάρτα σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 4446/2016. Η εν λόγω ΚΥΑ περιλαμβάνει στην παρ. 69.10 τις Νομικές δραστηριότητες.
Δείτε την εγκύκλιο: http://www.odigostoupoliti.eu/epangelmata-epixeiriseis-pos/
Η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων εκφράζει εδώ μια άποψη που αφορά τον χαρακτηρισμό των πελατών, αν δηλαδή αυτοί είναι καταναλωτές ή όχι. Αυτό δεν ανήκει στις αρμοδιότητες της Αρχής, η οποία καλείται να εξετάσει και να απαντήσει επί της ουσίας και όχι με νομικίστικες τρικλοποδιές, στο ερώτημα αν θίγονται τα προσωπικά δεδομένα του πελάτη από την πραγματοποίηση μιας καθ’ όλα νόμιμης πράξης, που είναι η πληρωμή των υπηρεσιών που παρείχε ο δικηγόρος.
Όσον αφορά στην έννοια του καταναλωτή, σύμφωνα με το άρθρο 1 παρ. 4 στοιχ. Α’ Ν 2251/1994, καταναλωτής είναι κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο, για το οποίο προορίζονται τα προϊόντα ή οι υπηρεσίες που προσφέρονται στην αγορά ή το οποίο κάνει χρήση τέτοιων προϊόντων ή υπηρεσιών, εφόσον αποτελεί τον τελικό αποδέκτη τους. Δείτε: Νόμος για την προστασία του Καταναλωτή 2251/1994
Επί της ουσίας πάντως, η Αρχή γνωμοδοτεί ορθά ότι «η υποχρέωση τοποθέτησης POS στα δικηγορικά γραφεία δεν έρχεται σε αντίθεση με τις ουσιαστικές προϋποθέσεις επεξεργασίας προσωπικών δεδομένων κατά τον ν. 2472/1997».
Εκτείνοντας τη συζήτηση πέραν του νομικού πλαισίου, οδηγούμαστε στην παρακάτω σκέψη: αν δεχθούμε ότι πράγματι υπάρχει θέμα προσωπικών δεδομένων, με την ίδια λογική και κατά μείζονα λόγο, θίγονται τα προσωπικά δεδομένα των ασθενών που πληρώνουν τον γιατρό τους με κάρτα. Και ούτω καθ’ εξής. Φυσικά θίγονται τα προσωπικά συμφέροντα των δικηγόρων και άλλων κατηγοριών που διαφεύγουν, καθώς με την έκδοση της απόδειξης δεν μπορούν αυτοί να ξεφύγουν από το δόκανο της εφορίας και του ΕΦΚΑ, που είναι ομολογουμένως δυσβάστακτο, αφού υπερβαίνει το 64% του τζίρου. Όμως αυτό εγείρει μια άλλη συζήτηση και αφορά όλους τους επαγγελματίες και όχι μια συγκεκριμένη κατηγορία που με σκανδαλώδη τρόπο εξαιρείται της εφαρμογής του νόμου.
Δείτε το άρθρο: http://www.odigostoupoliti.eu/dikigoroi-ypoxreosi-apodoxis-pliromis-karta-pos/
