Του Γιάννη Σακκόπουλου,
Γραμματέα Νομαρχιακής ΠΑ.ΣΟ.Κ Μαγνησίας,
Μέλους της Γραμματείας του Τομέα Εθελοντισμού
και Κοινωνικών Κινημάτων του ΠΑ.ΣΟ.Κ
Η παρουσία μετά από χρόνια στο Συνέδριο της ΔΗ.ΣΥ, όλων των προέδρων του ΠΑ.ΣΟ.Κ με τις εξαιρετικές τοποθετήσεις τους για το αύριο της Παράταξης, δείχνει ότι το πρώτο βήμα για την ενοποίηση του χώρου επετεύχθη.
Από την άλλη, η Εκλογή Επικεφαλής από την κοινωνική βάση της παράταξης, με τη Δημιουργία Μητρώου του νέου φορέα, τον Οκτώβριο 2017, με την άμεση συγκρότηση Ανεξάρτητης Επιτροπής Δεοντολογίας και Πιστοποίησης Διαδικασιών υπό του καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου κ. Νίκο Αλιβιζάτο και ιδρυτικό συνέδριο του νέου ενιαίου προοδευτικού φορέα με εκλογή των κεντρικών οργάνων, που θα γίνει τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους, ξεκαθαρίζει το τοπίο για τη δημιουργία της νέας παράταξης.
Αυτό όμως που απασχόλησε μεγάλο μέρος των ομιλητών ήταν η διατύπωση ενός νέου ιδεολογικού αφηγήματος και μίας νέας προγραμματικής πρότασης που θα πείσει την κοινωνία. Για να επιτευχθεί όμως αυτό, πρέπει να αποσαφηνιστεί ποιός είναι ο πολιτικός και στρατηγικός αντίπαλος της ΔΗ.ΣΥ.
Κάποιοι θεωρούν ότι στην αδυναμία να διατυπώσει μία δική της άποψη, η Συμπαράταξη προσπαθεί να τηρήσει ίσες αποστάσεις απέναντι στη ΝΔ και τον ΣΥ.ΡΙΖΑ. με αποτέλεσμα να ετεροκαθορίζεται, μία εξέλιξη που θεωρείται και επικίνδυνη για μερικούς.
Ο Κώστας Σημίτης στην Πάτρα το 1996 ανέφερε πως «θα πούμε επιχειρήματα για τη Νέα Δημοκρατία, έχουμε πολλά επιχειρήματα εναντίον της. Επιχειρήματα καταλυτικά. Ο λαός πρέπει να συγκρίνει τι κάναμε εμείς και τι έκαναν αυτοί, γιατί εμείς δημιουργήσαμε, ενώ αυτοί κατέστρεψαν».
Αναλύοντας τα παραπάνω, θα διαπιστώσει κανείς πως ο ετεροκαθορισμός δεν είναι προβληματικός, αλλά κρίσιμος για τον κάθε πολιτικό χώρο, που θέτει ένα διακύβευμα και προκαλεί το εκλογικό σώμα να αναρωτηθεί, αναδεικνύοντας τους λόγους που οι πολιτικοί αντίπαλοι δεν μπορούν να το επιτύχουν.
Υπό την έννοια αυτή λοιπόν, οι ίσες αποστάσεις δεν είναι συλλογισμός αδυναμίας ετεροκαθορισμού. Οι ίσες αποστάσεις είναι συλλογισμός αντιλαϊκισμού. Ενός αντιλαϊκισμού που μαζί με τη φωνή της αλήθειας και των ειλικρινών προθέσεων, μπορούν να αποτελέσουν το αξιακό οπλοστάσιο της νέας Σύγχρονης Κεντροαριστεράς στην Ελλάδα, που θα μπορέσει να προσεγγίσει ένα μεγάλο ποσοστό του εκλογικού σώματος, το οποίο μέσα στην Κρίση ενέδωσε στις «φρούδες» ελπίδες, στις ψεύτικες υποσχέσεις του Αλέξη Τσίπρα.
Ολοκληρώνοντας, αν προσπαθούσε κάποιος να συνοψίσει τις πολιτικές διαστάσεις και στόχους του Συνεδρίου θα κατέληγε στο εξής τετράπτυχο: 1. Ενότητα, 2. Οδικός χάρτης της ΔΗ.ΣΥ, 3. Ιδεολογικό στίγμα και 4. Πολιτική πρόταση.
Το Προγραμματικό-πολιτικό Συνέδριο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, όμως ανέδειξε επίσης ένα κύριο ιστορικό ρόλο, κλήθηκε όχι απλώς να σταθεί εμπόδιο, αλλά να δώσει ένα τέλος σε μία συστηματική επιχείρηση παραχάραξης της ιστορίας της μεγάλης Δημοκρατικής προοδευτικής παράταξης, που είχε ξεκάθαρο προσανατολισμό, τη λεηλασία του χώρου.
