Του Γιάννη Γεωργούδη
Το δυστύχημα του λαού μας είναι ότι κυριαρχείται από τον έντονο εγωισμό του και τυφλώνεται απ’ αυτόν, μη μπορώντας να αποκτήσει μία σωστή ευθυκρισία, απαραίτητη για τη ζωή του. Σε όλους τους τομείς της κοινωνίας μας επικρατούν λανθασμένες αντιλήψεις, πεποιθήσεις και πρότυπα. Τα πάντα κουμαντάρονται από ακατάλληλα άτομα που βρίσκονται σε καίριες θέσεις της δημόσιας διοίκησης.
Η κοινωνία μας οδηγείται εκεί που την καθοδηγούν και την κατευθύνουν. Ο λαός μοιάζει με πρόβατα, που τα παρασύρει ο βοσκός στο λιβάδι που ο ίδιος θέλει. Όσο και να θέλουμε να ισχυριζόμαστε ότι σκεφτόμαστε κι ενεργούμε ελεύθερα, στην πραγματικότητα μας έχουν διαμορφώσει με τέτοιο τρόπο, ώστε αυτό που θέλει το προπαγανδιστικό και προβοκατόρικο σύστημα εξουσίας να προωθήσει, είναι αυτό ακριβώς που εμείς νομίζουμε ότι επιλέγουμε ελεύθερα. Άρα ζούμε σε ένα φανταστικό και ετεροκαθοδηγούμενο κόσμο σκέψης, που δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα. Τα πάντα γύρω μας είναι αποτέλεσμα των ψευδαισθήσεών μας και της καθοδηγούμενης θέλησής μας.
Οι γενιές του πληθυσμού μας έχουν αγεφύρωτα χάσματα μεταξύ τους, ενώ θα έπρεπε η μία γενιά, να αποτελεί συνέχεια της άλλης. Οι σημερινοί γονείς τεκνοποιούν, δίχως να αισθάνονται το ουσιαστικό και ηθικό βάρος των ευθυνών τους απέναντι στα παιδιά τους. Πιστεύουν ότι ο ρόλος τους ολοκληρώνεται με το να φροντίζουν το παιδί τους μόνο σε θέματα ένδυσης, υπόδησης, διατροφής και φοίτησης στο σχολείο. Είναι το γνωστό σλόγκαν των γονιών: «Σε ταΐζω, σε ποτίζω, σε ντύνω, σε σπουδάζω. Τι άλλο θέλεις;». Το σπουδαιότερο όμως κεφάλαιο που λέγεται διαπαιδαγώγηση, αγνοείται παντελώς απ’ όλους. Πολλοί δεν γνωρίζουν ακόμη και τι περιλαμβάνει αυτή η διαπαιδαγώγηση. Νομίζουν ότι είναι εκπαίδευση, που την καλύπτει το σημερινό σχολείο.
Τα παιδιά μας, ενώ γίνονται άριστοι μαθητές, άριστοι επιστήμονες, άριστοι επαγγελματίες και έμποροι, τους λείπει ένα σπουδαίο χαρακτηριστικό προτέρημα. Στερούνται διαπαιδαγώγησης. Τι είναι όμως διαπαιδαγώγηση;
Διαπαιδαγώγηση είναι η ανατροφή και συστηματική εκπαίδευση του χαρακτήρα του παιδιού, ώστε να έχει την ικανότητα να βάζει υψηλούς ανθρωπιστικούς στόχους και η ζωή του να είναι εμποτισμένη με αξίες, αρετές και ηθική. Δεν θα αναφερθώ αναλυτικά σε κάθε μία αρετή, διότι αριθμούνται πάνω από εκατόν πενήντα αρετές, κάτι που θα πρέπει να αποτελεί προσωπικό ενδιαφέρον του κάθε γονιού για το παιδί του. Απεναντίας, τη διαπαιδαγώγηση των παιδιών μας την έχει αναλάβει αυτεπάγγελτα η πεζοδρομιακή μας κοινωνία, τα πλεονάζοντα σκουπιδοκάναλα με τους ανεγκέφαλους παρουσιαστές, μεταδίδοντας μία υποκουλτούρα, που θα αποδειχθεί στο μέλλον καταστροφική.
Σήμερα τι βλέπουμε γύρω μας; Βλέπουμε μαθητές δίχως καλούς τρόπους να πετούν τα σκουπίδια τους στον δρόμο ή τη θάλασσα, να λερώνουν με σπρέι τοίχους και πινακίδες, να καπνίζουν, να έχουν τατουάζ και κρίκους στο σώμα τους, να μη σέβονται τον εαυτό τους, το περιβάλλον τους, τους ηλικιωμένους, τους γονείς τους και τους δασκάλους τους. Βλέπουμε νέους καλωδιωμένους, εξαρτημένους κι αποκομμένους από τον έξω κόσμο, λόγω της ιντερνετικής τους επικοινωνίας. Βλέπουμε την υπέρμετρη μόδα της ξενομανίας, που σηματοδοτεί τη δική μας απαξίωση. Βλέπουμε νέους δίχως πατριωτικό φρόνημα, που προφασίζονται τους αντιρρησίες συνείδησης, για να αποφύγουν να υπηρετήσουν την πατρίδα τους στο στρατό. Βλέπουμε φανατισμένες ομάδες αριστερών, αναρχικών και δεξιών χουλιγκάνων, πράσινους, κόκκινους, μπλε, που στρέφονται η μία εναντίον της άλλης. Το χειρότερο όμως που βλέπουμε είναι γονείς, να έχουν μία αρρωστημένη επιμονή, να θεωρούν τα παιδιά τους ως τα καλύτερα όλων και να μη προσπαθούν για την καλύτερη διαπαιδαγώγησή των. Βλέπουμε διαβρωμένους και διαπλεκόμενους δήθεν επιστήμονες, που προωθούν την αναξιοκρατία και την παραποίηση της αλήθειας, της ηθικής και της ακεραιότητας. Όλοι σχεδόν οι επαγγελματικοί και κοινωνικοί χώροι είναι διαβρωμένοι. Επαγγέλματα και θεσμοί που θεωρούνται λειτουργήματα, όπως της απόδοσης δικαιοσύνης, της υπεράσπισης του δικαίου, του θρησκευτικού συναισθήματος, των θεμάτων απόδοσης υγείας, κινούνται με γνώμονα το υπερκέρδος και την εκμετάλλευση των ανθρώπων. Φιλόδοξοι πολιτικάντηδες, που εξαπατούν τους λαούς τους, για να αποκτήσουν μία θέση κύρους και δόξας, διχάζουν την ενότητα του λαού και τη φανατίζουν, ενώ φτάνουν ακόμα και στο σημείο να ξεπουλούν την ίδια τους τη πατρίδα, για να παραμείνουν στην εξουσία. Ιεράρχες, που μετατρέπουν τη θρησκεία μας σε επαγγελματική κερδοφόρα επιχείρηση, εκμεταλλευόμενοι την αφέλεια της εύκολα χειραγωγημένης μάζας, παραδίδουν στους πιστούς τα μεγαλύτερα μαθήματα υποκρισίας. Μισθωμένοι νομικοί, δείχνουν ότι βοηθούν στην απόδοση δικαιοσύνης και δασκαλεύουν τους πελάτες τους, πώς θα εξαπατήσουν τους δικαστές, για να αθωωθούν. Το ιατρικό λειτούργημα της θεραπείας της υγείας του καθενός, έχει διαστρεβλωθεί και μετατράπηκε σε εμπόρευμα. Μαγαζάτορες, που προσφέρουν ¨μπόμπες¨ ποτά σε ανυποψίαστους νέους, κερδοσκοπούν, βάζοντας σε κίνδυνο τη ζωή των. Οι περισσότεροι άνθρωποι εκτιμούν τους άλλους από τα λόγια που ακούν κι από το φαίνεσθαι κι όχι από τα έργα κι από τον εσωτερικό τους κόσμο. Τι να απαριθμήσει κανείς;
Το μεγάλο ερώτημα είναι, ποιος είναι ο κανόνας και ποια η εξαίρεση; Γιατί, μη μου πείτε ότι δεν υπάρχουν εξαιρέσεις; Ένα ακόμα ερώτημα που γεννάται είναι, πώς γίνεται όλοι οι επιστήμονες να περνούν από τα ίδια σχολικά θρανία και να διαφέρουν στη συμπεριφορά και στις εκτιμήσεις τους; Πώς γίνεται οι γιατροί, ενώ έχουν την ίδια επιστημονική κατάρτιση, να κάνει ο καθένας τους διαφορετική διάγνωση, για τον ίδιο ασθενή;
Όλο αυτό το οικοδόμημα που φτιάξαμε τόσες δεκαετίες ή κι αιώνες, έχει γίνει ένα παγιωμένο καθεστώς κι ένα θλιβερό κατεστημένο, που εργάζεται σε βάρος του ιδίου του δημιουργού του, που δεν είναι άλλος από μας τους ίδιους. Όλες αυτές οι μέχρι τώρα λανθασμένες μας συνήθειες, αποδίδουν τους καρπούς τους και πολλαπλασιάζονται, δημιουργώντας πολλά αδιέξοδα στην κοινωνία μας. Πόσες παραβιάσεις έχουμε επιφέρει στο γενικότερο φυσικό περιβάλλον του πλανήτη μας, με σκοπό το κέρδος; Τώρα η φύση αρχίζει να εκδικείται με το δικό της τρόπο.
Ποιος άραγε φταίει για όλα αυτά που μας συμβαίνουν; Κανείς! Ο ίδιος μας ο εαυτός, με τη δήθεν εξυπνάδα του ξερόλα που μας διακατέχει, τη διάχυτη ψευτομαγκιά μας, το φιλοτομαρισμό μας, την κομπιναδόρικη κουτοπονηριά μας, τη θρησκοληψία μας, την παρασκηνιακή μας δράση και τις συμφεροντολογικές μας φιλίες. Τώρα όλα αυτά γυρίζουν μπούμερανκ κι αρχίζει η αυτοκαταστροφή μας. Ορθά ο σοφός λαός μας λέει: Όπως σπείρεις, θα θερίσεις. Όποιος σπέρνει ανέμους, θερίζει θύελλες. Ό,τι δίνεις, παίρνεις τελικά. Αυτός είναι ένας Θεϊκός και συμπαντικός νόμος, που λειτουργεί για πάντα!
