Του Δημήτρη Μπανταβάνου
Η συστηματική ανάπτυξη δράσεων στον πρωτογενή τομέα αποτελεί το ζητούμενο για τους αγρότες και τους συνεταιρισμούς. Οι αρχές του νέου φορέα θα πρέπει να επαναφέρουν τις οργανώσεις στον ιστορικό τους ρόλο. Τον προσανατολισμό τους πρέπει να βρούνε.
Οι αγροτικοί συνεταιρισμοί στη χώρα μας πρέπει να βρούνε τον προσανατολισμό τους που δεν πρέπει να είναι άλλος από το δρόμο της παραγωγής και της ενίσχυσης της υπεραξίας των αγροτικών προϊόντων. Η επιχειρηματική ενδυνάμωση και βελτίωση της ανταγωνιστικότητας στην αγροδιατροφική αλυσίδα να δώσουν στους αγροτικούς συνεταιρισμούς την αναπτυξιακή ώθηση που έχουν ανάγκη για να βελτιώσουν τη θέση τους.
Το στοιχείο που λείπει είναι η επιχειρηματική ανταγωνιστικότητα των συνεταιριστικών επιχειρήσεων.
Για να επιτευχθεί ο στόχος αυτός απαιτούνται επενδύσεις για την επεξεργασία, τη μεταποίηση των προϊόντων αλλά και σε όλα τα στάδια της εφοδιαστικής αλυσίδας προσφορά εφοδίων-εμπορία-marketing.
O επενδυτικός σχεδιασμός θα πρέπει να εξασφαλίζει οικονομίες κλίμακας που θα δημιουργούν συνθήκες σωστής υποστήριξης των προϊόντων στις αγορές
Πρέπει να αποφευχθεί η κατασπατάληση πόρων για άλλους σκοπούς προκειμένου η τοποθέτηση είναι μόνο στη βάση ύπαρξης βιώσιμων επιχειρησιακών σχεδίων.
Οι στρατηγικές επιλογές πρέπει να γίνονται μεταξύ εκείνων που θα έχουν στόχο να αναπτυχθούν. Επιχειρηματικά στις αγορές επεκτείνοντας τις δραστηριότητες στον δευτερογενή και τριτογενή τομέα (Νέα ΠΑΣΕΓΕΣ). Και όσων παραμένουν κολλημένοι μόνο στον πρωτογενή τομέα και τη διαχείριση των επιδοτήσεων (Βιολογικά – Νιτρορύπανση – ΟΣΔΕ). Αυτά και άλλα πολλά είναι ανάγκη να υλοποιηθούν προς όφελος του συνεταιριστικού κινήματος και των αγροτών.
