Του Τάσου Γ. Καπουρνιώτη, Αρχιτέκτονα
Χιόνι!… H ομορφιά του άσπρου, του λευκού, του καθαρού, η λάμψη, η αντανάκλαση, το απαλό, το ανάγλυφο, το εικαστικό, η αίσθηση πως ακόμη και τη νύκτα το σκοτάδι γίνεται – φαίνεται διαφορετικό, ο ρομαντισμός στο αποκορύφωμά του.
Μια απαράμιλληφυσική ομορφιά, που όμως οι ρυθμοί της ζωής, την έχουν κάνει να φαίνεται ασχήμια (βλέπε αιτίες όπως), κίνηση αυτοκινήτων στους δρόμους, ανέτοιμοι χώροι διαβίωσης, ελλαττωματικά δίκτυα, καθημερινή υποχρεωτική απροετοίμαστη εργασιακή ρουτίνα.
Το φαινόμενο (χιόνι), κάποτε ήταν συνηθισμένο στην πόλη μας,… μικροί το περιμέναμε κάθε χρόνο για λούφα από το σχολείο, αλλά και για extreme παιχνίδι.
Όσο περνούσαν τα χρόνια, είχε αρχίσει να σπανίζει, σχεδόν το είχαμε ξεχάσει, κατά συνέπεια τώρα που έκανε ξανά την εμφάνισή του μας ενοχλεί, φαίνεται σαν κάτι το ξένο.
Για την απουσία του σίγουρα κάτι φταίει, ίσως κάτι έγινε, οπωσδήποτε θα υπάρχει κάποια αιτία, ίσως κάποια φυσική αλλαγή, ανθρώπινος παράγοντας (;…).
Τώρα που γράφω, το σκέφτομαι και το ψάχνω, μου έρχεται στο νου το γεγονός της αποξήρανσης της λίμνης μας, της Κάρλας, ποιος ξέρει μπορεί να είναι και αυτό μια από τις αιτίες.
Οι ημερομηνίες πάντως συμπίπτουν με την αλλαγή.
Στις μέρες μας λοιπόν το χιόνι μετά τις πρώτες ευχάριστες εντυπώσεις έγινε και αιτία γκρίνιας, συμβάλλοντας στη σύγχρονη τάση για μιζέρια.
Κάποτε….. τότε παλιά, θυμάμαι τους γονείς μου όπως και όλους τους άλλους που προετοιμάζονταν κάθε χρόνο να αντιμετωπίσουν τις γνωστές άλλωστε σε όλους (τότε) συνέπειες ενός χιονιά κυρίως την παγωνιά που τον ακολουθούσε.
Τι έκαναν…. Πολύ απλά προστάτευαν σκεπάζοντας τα ευπαθή φυτά- λουλούδια και όταν έπρεπε προνοούσαν για το νερό, αφήνοντας μια από τις βρύσες να στάζει για να γλυτώσουν τον πάγο.
Όλα αυτά τα αντιμετώπιζαν αγόγγυστα, οπλισμένοι με υπομονή, περίσσια θετική ενέργεια, εμπειρίες, ενώ ταυτόχρονα από πρόνοια αποθήκευαν και λίγο νεράκι για ώρα ανάγκης, δεν ήταν υπερβολή που τα περισσότερα σπίτια είχαν και ένα ντεπόζιτο για το νερό.
Όλα αυτά που γράφω φαντάζουν σαν πρόλογος, για κάτι άλλο, γιατί όμως;….
Απλούστατα… στην πόλη μας κάποια φυσικά φαινόμενα – γεγονότα και οι πιθανές παρελκόμενες συνέπειές τους που κάποτε είχαμε μάθει να αντιμετωπίζουμε και να τα βγάζουμε πέρα μόνοι μας, σήμερα εκτός από την λειτουργική ενόχληση που μας προκαλούν, αποτελούν και προσχήματα – ανέντιμες αφορμές –ποταπές ευκαιρίες, επίδειξης αρρωστημένης αντιπαλότητας.
Κάποιοι που στις προηγούμενες Δημοτικές εκλογές, έφτασαν στην βρύση και νερό δεν ήπιαν, που οι περισσότεροι από εσάς τους γνωρίζετε, έχουν βρει αιτία ύπαρξή τους να κατηγορούν και να υποβιβάζουν με το παραμικρό αυτούς που θεωρούν αντιπάλους τους.
Νομίζουν πως με τον τρόπο αυτό παίρνουν πόντους για ιδία μελλοντική χρήση (το αναφέρουν κάπως έτσι στην καταγγελία γράφοντας «…γιατί δεν γίνεται κι αλλιώς, μέχρι το 2019…» χρονιά που ελπίζουν πως θα έρθουν στην Αρχή), στην πραγματικότητα όμως στην πόλη μόνο μιζέρια προσφέρουν….
Έτσι και τώρα…. Από όλη αυτή την υπέροχη φυσική παρένθεση και την κατά γενική ομολογία σωστή αντιμετώπισή της… Αυτοί κουρνιασμένοι στην αφάνειά τους, σαν τα κοράκια (πονηρά- αλαζονικά- αδηφάγα πτηνά) έσπευσαν να κάνουν αισθητή την παρουσία τους.
Έψαξαν να βρούν αιτία για να καταγγείλουν την ανικανότητα, την ανακολουθία και την πρόκληση σύγχυσης στους πολίτες, από την διαχείριση του πολύτιμου νερού που έκανε η Δημοτική Αρχή και η πολιτική ηγεσία της Επιχείρησης της ΔΕΥΑΜΒ. (Έτσι γράφουν στην δήλωσή τους).
Αναφέρθηκαν γενικά και αόριστα όπως άλλωστε το συνηθίζουν (σε όλες τους τις εκδηλώσεις), για την αφαλάτωση που δεν έγινε, τις γεωτρήσεις από τις οποίες δεν άντλησαν νερό.
Άρα κατά τα γραφόμενά τους στην καταγγελία, ήξεραν την λύση και δεν την είπαν προκειμένου να φανεί η αδυναμία των υπευθύνων. Άφησαν ηθελημένα με τον τρόπο αυτό, την πόλη να υποφέρει (κατά την άποψή τους) προκειμένου να φανούν σαν οι καλύτεροι…
Δηλαδή ήξεραν τι έπρεπε να γίνει, αυτοί και όχι οι αρμόδιοι τεχνικοί της ΔΕΥΑΜΒ, γιατί δεν νομίζω να πιστεύει κάποιος ότι το ότι εφαρμόστηκε ήταν ιδέα της πολιτικής ηγεσίας της ΔΕΥΑΜΒ.
Δεν καταλαβαίνουν ότι έμμεσα κατηγορούν το τεχνικό προσωπικό, που για άλλη μια φορά απέδειξε έμπρακτα τις ικανότητές του.
Μήπως οι ζημιές (οικονομικές- κατασκευαστικές- χρόνου) που αποφεύχθηκαν στο δίκτυο γενικά, άξιζαν της ολιγόωρης σε τακτά διαστήματα έλλειψης νερού.
Τι έχουν να δηλώσουν σχετικά…..
Μην προσπαθούν να πείσουν ότι το χιόνι είναι μαύρο και όχι άσπρο!
