Του Σεραφείμ Αθανασίου
Φυσικά και δεν περιμένουν τα αστυνομικά όργανα λόγια παρηγοριάς του οποιουδήποτε πολίτη, έστω και αν αυτός προέρχεται από την ίδια τη δική τους οικογένεια, προκειμένου να έρθουν στο φιλότιμο για να εκτελέσουν ευόρκως το καθήκον τους ανάμεσα σε χίλιους δυο κινδύνους και γι’ αυτή τους τη ζωή.
Τα βουνά είναι μαθημένα από βοριάδες και χιόνια και τα όργανα-όπως οι Παρνασσός και Ολυμπος, έχουν «ψηθεί» στα αναρχικά κροταλίσματα Καλάσνικοφ ή στο να βρίσκονται , ας κάνουν αν τολμούν και αλλιώς, μέσα σε σκουριασμένες λαμαρίνες υπηρεσιακών αυτοκινήτων που κάθε τόσο, μετατρέπονται σε ολόμαυρες γυαλιστερές νεκροφόρες.
Δεν περιμένουν-όπως είπα- παρηγοριά πολιτών, επιθυμούν όμως να δουν στην πράξη το ενδιαφέρον των αρμοδίων, τουλάχιστον στα υπηρεσιακά τους προβλήματα, γιατί τα προσωπικά τους οικονομικά εδώ και χρόνια βρίσκονται σε κάποιο χρονοντούλαπο ιδιοκτησίας «αλλουνού παππά» το «Ευαγγέλιο» του οποίου, μόνο ο «καλός» της Ελλάδος «φίλος» κ. Σόιμπλε, μπορεί και αν θέλει, να το διαβάσει.
Και γιατί παρακαλώ τα γράφω εγώ αυτά; Μα τα γράφω για να τα διαβάσουν οι όποιοι αρμόδιοι μήπως και τα λόγια ενός απλού Έλληνα πολίτη τους αναγκάσουν να «φιλοτιμηθούν» και βρουν τρόπο να διορθώσουν τα «αδιόρθωτα» που επειγόντως χρήζουν «διόρθωσης» για να σταματήσουν τέλος πάντων οι ανθρωποθυσίες μέσα σε μια φιλότιμη οικογένεια τα μέλη της οποίας, χωρίς διαμαρτυρία και σε καθημερινή βάση, δυστυχώς θυσιάζονται, προσφέροντας ακόμη και τη ζωή τους, προκειμένου να διατηρήσουν την έννομη τάξη.
Αλλά ας έρθω στο «προκείμενο» Την 27 Νοεμβρίου 2016, πριν δηλαδή τρεις μέρες, στο πρωτοσέλιδο φύλλο και εντός πλαισίου ο «Ταχυδρόμος» έγραψε: «Μεταγωγικό μένει …στη διαδρομή», «Κώδωνα κινδύνου από την ένωση αστυνομικών υπαλλήλων». Και στη σελίδα 13 οι αναγνώστες, από τη γραφή της καλής δημοσιογράφου Κατερίνας Μαρούγκα, πληροφορούνται τα «καθέκαστα».
Μαθαίνουμε όλοι μας ότι αστυνομικοί του τμήματος Νέας Ιωνίας Βόλου που έχουν αναλάβει τις μεταγωγές κρατουμένων προς Λάρισα, Τρίκαλα, Καρδίτσα και Αθήνα, με ένα όμως κυριολεκτικά «σαράβαλο» αυτοκίνητο, κάθε μέρα κινδυνεύει η ζωή τους.
Η εδώ Ενωση Αστυνομικών Υπαλλήλων μέσω του «Ταχυδρόμου» κρούει κώδωνες κινδύνων με τα «σαράβαλα» που έχει μπλέξει και που κατά τη διαδρομή μπορεί ξαφνικά να σταματήσουν στη μέση του δρόμου, να πιάσουν φωτιά, να «ξεκολλήσουν» από το κυρίως όχημα ολόκληρες λαμαρίνες, να βρουν ευκαιρία και να αποδράσουν οι κρατούμενοι, να πάνε φυλακή οι συνοδοί αυτών με το αιτιολογικό ότι «άφησαν» τους Γιαγκούλιδες να φύγουν ενώ εξ υποχρεώσεως πάνω στα αστυνομικά τους καθήκοντα, έπρεπε να τους κυνηγήσουν μέσα στις λαγκαδιές ή κατσάβραχα της Θεσσαλικής Γης και να τους επαναφέρουν στο μεταγωγικό τους που ίσως και εκείνο το σαράβαλο από κάποιο σπινθήρα και καταμεσής του δρόμου είχε γίνει κάρβουνο.
Και μια που δεν κυνήγησαν τους Γιαγκούληδες και δεν κινδύνεψαν περισσότερο μετά ταύτα διαδέχονται τους απρόσεκτους φύλακες ένα σωρό «δια τίνα λόγο έκανες αυτό ή εκείνο» και στον οποίο «λόγο» ή «εκείνο» που θα διαβάζουν στο αιτιολογικό της Ε.Δ.Ε. είναι υποχρεωμένοι να απαντήσουν στα αναπάντητα ερωτήματα στα οποία όμως, απαντήσεις πρέπει να δώσουν εκείνοι που δεν μερίμνησαν για την αντικατάσταση μιας σαραβαλιασμένης νεκροφόρας.
Πόσα δυστυχώς δυστυχήματα έχουν συμβεί από αστυνομικά σαράβαλα! Θυμάμαι εδώ στο Βόλο σε διατεταγμένη υπηρεσία καταμεσής του δρόμου και ως οδηγός μιας τέτοιας νεκροφόρας κοντά στην Αγχίαλο τον Ιούλιο του 2015 άφησε την τελευταία του πνοή ένα παλικάρι, ο Αρχιφύλακας Καραπαναγιώτης Γιώργος, πατέρας τριών παιδιών.
Στη Ρόδο επίσης το καλοκαίρι του 2015 αλλά δυο παλικάρια τα έβγαλαν νεκρά μέσα από ένα τέτοιο αστυνομικό σαράβαλο.
Κάπου είχα διαβάσει, νομίζω στο περιοδικό «Αστυνομική Ανασκόπηση» πως από το 1984 έως και το 2011 εκατό (100) αστυνομικοί μας, εκατό δικά μας παιδιά, βίαια χάθηκαν από Καλάζνικοφ ή άλλες «τρακατρούκες» ή αιτίες ικανές όμως να αφαιρέσουν από το « μισητό μπασκινολόη» ζωές νέων παλικαριών και χωρίς «να λείπει το βύσσινο» των κροκοδείλιων δακρύων οι θυσίες αυτών των παλικαριών και των «δακρύων» συνεχίζονται.
Και επειδή πιο πάνω αναφέρθηκα στη Ρόδο να και τα εκεί «ευχάριστα»:
Η «ΡΟΔΙΑΚΗ» στις 27, 28 και 29 Νοεμβρίου 2016, δηλαδή μέχρι και χθες, για τρεις συνεχείς μέρες γράφει/και τι δε γράφει/ για τα προβλήματα που υπάρχουν μέσα στην αστυνομία και που πρέπει αυτά γρήγορα να λύσουν το γόρδιο δεσμό τους.
Με τίτλους 1/ «Θ. Καλαμάτας: Αντιμετωπίζουμε δύσκολες καταστάσεις στα νησιά». (Σημείωση: είναι Αστυνομικός Υποδιευθυντής- Διοικητής Αστυνομικού Τμήματος Ιαλυσού, πρώην Τριαντών, Ρόδου και Πρόεδρος της Ένωσης Αξιωματικών Αστυνομίας Νοτίου Αιγαίου). 2/ «Πολλά προβλήματα στην Αστυνομία» και 3/ ΕΛ-ΑΣ το …100 σου» και οι τίτλοι αυτοί αντίστοιχα των ημερομηνιών έκδοσης της Εφημερίδας.
Γράφει λοιπόν η «Ροδιακή» και πληροφορεί το αναγνωστικό της κοινό όπως κάνει και ο «Ταχυδρόμος» και με τις συνεντεύξεις των προέδρων της ενώσεως Αστυνομικών Υπαλλήλων ότι και εκεί στα όμορφα νησιά το ίδιο πρόβλημα της χερσαίας Ελλάδας υφίσταται, ίσως και χειρότερο.
Ένα πρώτο στραβό. Αν για παράδειγμα βρίσκεσαι στην Κω.(Σημείωση: Στην Κω εδρεύει η Β΄ Αστυνομική Διεύθυνση στην οποία υπάγονται και τα νησιά Κάλυμνος, Λέρος, Πάτμος κ.λ.π. και είναι ισόβαθμη της Αστυνομικής Δ/νσης Ρόδου). Αν λοιπόν βρίσκεσαι στην Κω ως επισκέπτης ή και μόνιμος ακόμη κάτοικος και σου συμβεί κάτι που πρέπει να καλέσεις το 100, αμ δε που θα βγει ο χωροφύλακας της Κω, για να σε ακούσει και να σε βοηθήσει!
Θα παρουσιαστεί ο συνάδελφός του στο Κέντρο της Ρόδου και σε εκείνον θα πεις τι σου συμβαίνει. Εκείνος μπορεί να σου πει «αναμείνατε στο ακουστικό σας» θα επικοινωνήσει με το συνάδελφό του στην Κω, θα σε έχει εσένα αναγκαστικά στην αναμονή και θα σου πει ίσως να επικοινωνήσεις με κάποιον άλλο συνάδελφό του για να αρχίσεις από την αρχή να του αραδιάσεις τους φόβους σου και στο που ακριβώς εσύ βρίσκεσαι και βλέπεις κάποιον άγνωστο να σπάει τζάμια καταστημάτων, να αρπάξει χρυσαφικά ή-και δυστυχώς γιατί πεινάει- ίσως και τρόφιμα, η κλοπή όμως ή η διάρρηξη, είναι ποινικά κολάσιμη πράξη.
Εν τω μεταξύ ο διαρρήκτης ( αν πρόκειται για κάτι τέτοιο),ο λωποδύτης, ο εμπρηστής, ο κλέφτης, ο απατεώνας, πάει περίπατο με τα κλοπιμαία του και μη τον είδατε, μη τον απαντήσατε το…«Μπαναή» των Μεγάρων, έστω και με χωρίς κλοπιμαία, αλλά με τις εννέα τότε νύφες του.
Και, για όσους δεν γνωρίζουν την ιστορία του Παναή, εκείνος αντί κλοπιμαίων, σε κάποιο ξωκλήσι των Μεγάρων, τον ίδιο μήνα, την ίδια μέρα και την ίδια ώρα είχε πει να τον περιμένει η αγαπημένη του για να στεφανωθούν.
Και η αγαπημένη του γεμάτη συγκίνηση και καρδιοχτύπια τη συγκεκριμένη μέρα και ακριβή ώρα πήγε στο εκκλησάκι στο οποίο όμως συνολικά συγκεντρώθηκαν για το ίδιο πρόσωπο εννέα κοπέλες. Ε, δεν ήταν και λίγες για ένα άνθρωπο που είχε γίνει άφαντος και δεν βρέθηκε ποτέ παρά το κυνηγητό αρχών και πολιτών.
Θα μου πείτε ατυχής παραλληλισμός, πάρτε το όπως θέλετε, άφαντος όμως ο Παναής των Μεγάρων άφαντοι και οι κλέφτες της Κω μια που η καταγγελία του Ελληνα πολίτη δεν πήγε απ ευθείας στα αυτιά του αρμοδίου οργάνου αλλά για να φτάσει εκεί έκανε τα ζικ- ζακ σε παρακαμπτήριους δρόμους χωρίς φυσικά να ευθύνονται τα όργανα της τάξεως.
Οι συνεχείς μεταβολές σε διοικητικές αρμοδιότητες τα κάποτε και επί των δικών μου ακόμη παλαιών ημερών διορθωμένα, οι τωρινές πολιτικές ηγεσίες και όχι οι φυσικές, κυριολεκτικά τα διέλυσαν και τα έκαναν «αδιόρθωτα».
Και το σπουδαιότερο, βάσει των καταγγελιών που και εγώ διάβασα στη Ροδιακή, στην Κω, σε αυτό το όμορφο νησί με τους χιλιάδες δικούς του κατοίκους και τα καλοκαίρια με τις περισσότερες χιλιάδες ξένους δεν έχει Τμήμα Τροχαίας, τα δε ατυχήματα όπως λέει ο Πρόεδρος των Αστυνομικών «θερίζουν» και γι’ αυτά επιλαμβάνεται ο αστυνομικός του τμήματος τάξης που, όσο φιλότιμο και αν έχει τι μπορεί να κάνει-λέω εγώ- εκείνο το συμπαθέστατο όργανο του τμήματος τάξης σε περίπτωση που δεν έχει εκπαιδευτεί και σε τροχονομικά καθήκοντα, ιδιαίτερα όταν σε αυτά εμπλέκονται και ατυχήματα.
Το ελάχιστο εκεί προσωπικό-λέει ο κ. Καλαμάτας- είναι δυστυχώς για όλες τις «δουλειές». Τροχαίας, μέτρων τάξεως, ασφάλειας, δίωξης ναρκωτικών και, δεν ξέρω εγώ τι άλλο μπορεί να παρουσιαστεί στην ελάχιστη εκείνη δύναμη.
Κρούει τον κώδωνα του κινδύνου και για την μικρή αστυνομική δύναμη που προσέχει τους 1800 μετανάστες της Κω καθώς και τους άλλους 790 που βρίσκονται στη Λέρο.
Ο κ. Καλαμάτας μέσω «Ροδιακής» προτείνει πολλά να γίνουν τα οποία δεν απαριθμώ εγώ εδώ γιατί δεν έχει νόημα. Και δεν έχει νόημα γιατί οι όποιοι αρμόδιοι και ιδιαίτερα η πολιτική ηγεσία έχουν λάβει γνώση και μέσω των εφημερίδων «Ταχυδρόμος» και «Ροδιακή» αυτών των διαμαρτυριών αλλά και των κινδύνων που ελλοχεύουν σε κάθε βήμα των αστυνομικών μας οργάνων.
Για το όνομα του Θεού αντικαταστείτε αυτές τις νεκροφόρες με καινούργια ασφαλή αυτοκίνητα και όχι μόνο της μεταγωγής κρατουμένων (τις γνωστές κλούβες) αλλά και τα όσα άχρηστα παλιοσίδερα που στα αστυνομικά τμήματα πανελλαδικά υπάρχουν και τρέμει το φυλλοκάρδι των επιβαινόντων σε αυτά μήπως δεν φτάσουν ποτέ εκεί που τους καλούν, τους δεχθούν όμως οι μητέρες τους οριζόντιους και με κροκοδείλια δάκρυα κάποιων παρισταμένων που περίλυποι θα λένε ότι αυτά τα παιδιά εκτελώντας το καθήκον τους έπεσαν και ποτέ δεν θα τα ξεχάσουν αλλά ίσως μετά από λίγο αν ερωτηθούν πως έλεγαν το θύμα για το οποίο «έκλαιγαν» ίσως να μη είναι σε θέση να πουν το όνομά του. Και το λέγω μετά λόγου γνώσεως επειδή κάποτε συμβεί και αυτό.
Δεν παρακολουθώ και δεν γνωρίζω ποιος είναι ο πολιτικός προϊστάμενος της αστυνομίας μας και ούτε θέλω να μάθω.
Ως απλός όμως πολίτης και ως παλιός συνάδελφος αυτών των παιδιών που ιδιαίτερα τα χαλεπά τούτα χρόνια κινδυνεύουν περισσότερο από κάθε άλλη φορά, θέλω και εγώ από την πλευρά μου να τον παρακαλέσω να πράξει ότι του είναι δυνατόν για να μειωθούν οι κίνδυνοι απώλειας τόσων νέων ανθρώπων και εξ αιτίας μιας αμέλειας ή αδιαφορίας.
Θέλω να τον παρακαλέσω να μεριμνήσει για να δοθούν περισσότερες αρμοδιότητες στον φυσικό τους προϊστάμενο τον κ. Αρχηγό του Σώματος και στους κατά τόπους Αστυνομικούς Διευθυντές.
Δεν ξέρω αν είναι αλήθεια αλλά ο κόσμος μένει με την εντύπωση ότι τα πάντα περνούν από την πολιτική ηγεσία ιδιαίτερα τα οικονομικά. Να περάσουν και από αυτή αλλά να μπορεί ο όποιος Αρχηγός να διατάξει χωρίς την έγκριση της πολιτικής ηγεσίας στο να «συνθλιβεί», να γίνει δηλαδή αμέσως μια μάζα σιδήρων το όποιο άχρηστο όχημα και να το αντικαταστήσει με καινούριο προκειμένου να γλυτώσει τα δικά του παιδιά και γιατί όχι ακόμη και τον εαυτό του επειδή και εκείνος στην ίδια μοίρα βρίσκεται.
Δεν αναφέρομαι στους άλλους κινδύνους, αναφέρομαι περισσότερο στην αντικατάσταση αυτών των σιδηρικών. Εκείνοι οι πολλαπλοί επίσης κίνδυνοι αντιμετωπίζονται με την όποια προφύλαξη μπορούν να πάρουν και να αντιμετωπιστούν, άλλωστε αυτή είναι η δουλειά τους. Ας αισθάνονται όμως ασφάλεια στα αστυνομικά τροχοφόρα που μόνο για μάνδρες σιδηρικών είναι κατάλληλα.
Φίλοι αστυνομικοί, οι νομοταγείς πολίτες, μένω με την εντύπωση πως είναι μαζί σας. Με αυτή την κρίση υπάρχουν και σε σας προβλήματα στην εκτέλεση των καθηκόντων σας. Κάντε κουράγιο, θα περάσει και αυτός ο Γολγοθάς σας. Ο Θεός μαζί σας.
