Του Γρηγόρη Ιγγλέση,
Προέδρου της «Κενταύρων Ορος», Εντεταλμένου Συμβούλου Πολιτικής Προστασίας Π.Ε. Μαγνησίας
Πλησιάζουμε τον χειμώνα. Και τον χειμώνα, όταν υπάρχει εξασφαλισμένη ζεστασιά (κάτι το οποίο είναι ζητούμενο στους καιρούς μας), ο ύπνος είναι γλυκύς. Και γίνεται γλυκύτερος, όταν συνοδεύεται με όνειρα. Όνειρα όμορφα, όνειρα που, στον ύπνο μας βέβαια, μετουσιώνουν την φαντασία και τα απωθημένα μας σε πραγματικότητα. Ίσως ο σουρεαλισμός να είναι καλός μόνο κατά την διάρκεια του ύπνου μας. Επειδή τον γλυκαίνει ανέξοδα. Άλλωστε κανείς δεν πληρώνει πρόστιμο για τα όνειρά του. Όταν όμως ξυπνάμε θεωρώντας πως οι ονειρικές μας αναζητήσεις είναι οπωσδήποτε και ρεαλιστικές, υλοποιήσιμες και αποδοτικές, μάλλον υπάρχει πρόβλημα. Τα θαύματα και τα μαγικά ίσως να συμβαίνουν αλλά σίγουρα δεν γίνονται ούτε καθημερινά ούτε κατά παραγγελία. Βέβαια σε μια κοινωνία που σε καιρό κρίσης ανέδειξε το ψέμα σε διανόηση, το όνειρο σε ρεαλιστική εμπεριστατωμένη προσέγγιση και την αυταπάτη σε υψηλού επιπέδου πολιτική επίλυσης των πάντων, όλα γίνονται. Το πολύ – πολύ να απαιτηθεί κάποιος επιπλέον ψεκασμός. Ή να παίξει κανένα νταούλι.
Ενοιωσα πράγματι περίεργα ακούγοντας σε τηλεοπτικό σταθμό, πρώην πρόεδρο της ΔΕΜΕΚΕΠ, να ψέγει περίπου την διοίκηση του χιονοδρομικού αφού, μόλις με 100 ψωροχιλιάδες ευρώ ήταν δυνατό να εγκατασταθεί στο Πήλιο σύστημα τεχνητής χιόνωσης, δηλαδή σύστημα παραγωγής τεχνητού χιονιού, ώστε το χιονοδρομικό να καταστεί επισκέψιμο από τους λάτρεις του σκι από τον Νοέμβριο έως και το πέρας του Απριλίου (αυτό το λέω υποθετικά καθώς ο φιλοξενούμενος στον σταθμό του ίσως να υπονοούσε πως θα ήταν δυνατό να λειτουργούν οι πίστες ακόμη και τον Αύγουστο). Η συζήτηση έγινε με αφορμή ρεπορτάζ απ’ την Στερεά Ελλάδα περί συζητήσεων του εκεί περιφερειάρχη με την υπουργό πολιτισμού για έγκριση έργου τεχνητής χιόνωσης του χιονοδρομικού κέντρου Παρνασσού συνολικού ποσού αξίας 7 εκατ. ευρώ. Μάλιστα το ύψος του ποσού λοιδορήθηκε απ’ τον παρουσιαστή και τον φιλοξενούμενο τέως πρόεδρο αφού η μελέτη της ΔΕΜΕΚΕΠ θα έκανε κάτι αντίστοιχο με μόλις 100 χιλιάδες ευρωπουλάκια. Λοιδορήθηκε ακόμη και το Ντουμπάι απ’ τους παντογνώστες!!!! επειδή έφτιαξε χιονοδρομικό κέντρο στην έρημο με 40 εκατ. ευρώ και δεν απευθύνθηκε στους εμπειρότατους τιτανοτεράστιους επιστημονικούς μελετητές της ΔΕΜΕΚΕΠ ώστε να μειώσει δραματικά το κόστος.
Ας αποδράσουμε λοιπόν απ’ τον σουρεαλισμό μας και ας προσγειωθούμε στον ρεαλισμό αναλύοντας συνοπτικά (εξαιρετικά συνοπτικά!!!) την πραγματικότητα. Το τεχνητό χιόνι είναι ουσιαστικά συμπλήρωμα και μόνο του φυσικού χιονιού και συνεισφέρει στην βελτίωση της αξιοπιστίας χιονοκάλυψης, του όποιου Χιονοδρομικού. Η αξιοπιστία χιονοκάλυψης συνίσταται στην εξασφαλισμένη δυνατότητα του χιονοδρομικού να παρέχει ικανοποιητικές συνθήκες επίστρωσης χιονιού τουλάχιστον επί 100 ημέρες, δηλ. από 1η Δεκεμβρίου μέχρι και το τέλος του Απριλίου, και οπωσδήποτε κατά την διάρκεια των διακοπών των Χριστουγέννων. Η τεχνική της «τεχνικής χιόνωσης» συνίσταται στο ράντισμα της πίστας με τεχνητά παραγόμενο χιόνι από τα ονομαζόμενα κανονάκια χιονιού. Τα συγκεκριμένα κανονάκια, για να δημιουργήσουν χιόνι, πρέπει να τροφοδοτούνται με νερό. Αυτό προϋποθέτει την δημιουργία ενός εκτεταμένου δικτύου σωληνώσεων από σημείο συγκέντρωσης του νερού μέχρι τα σημεία που είναι εγκατεστημένα τα κανονάκια στις πίστες. Το σημείο συγκέντρωσης του νερού είναι συνήθως τεχνητή λίμνη στην οποία αποθηκεύεται το προερχόμενο από το λιώσιμο του χιονιού νερό ενώ είναι δυνατή και η εκτροπή σ’ αυτή νερού προερχομένου από φυσικές πηγές. Όλα τα ανωτέρω συνιστούν ένα πολυδάπανο έργο, στο κόστος κατασκευής και συντήρησης του οποίου θα πρέπει να προστεθεί και η επίλυση οικονομικών, τουριστικών, περιβαλλοντολογικών και άλλων θεμάτων ενώ είναι γνωστός και ο μικρός σχετικά χρόνος χιονόπτωσης και διατήρησης του χιονιού στο Πήλιο. Όλα αυτά λοιπόν απαιτούν μόλις 100 χιλιάδες ευρώ και το χιονοδρομικό του Πηλίου θα μεταμορφωθεί σε καλύτερο απ’ τα αντίστοιχα των Άλπεων.
Είναι πράγματι τουλάχιστον αστεία τα όσα ειπώθηκαν δημόσια απ’ τον τέως πρόεδρο της ΔΕΜΕΚΕΠ σχετικά με την απόκτηση δυνατότητας συστήματος τεχνητής χιόνωσης απ’ το Χιονοδρομικό του Πηλίου. Δεν μπορώ να πιστέψω πως τα έλεγε σοβαρά. Αν και κάποιοι φίλοι ισχυρίστηκαν, ακούγοντάς τον, πως στην εποχή μας που κυριαρχεί ο χωρίς «αιδώ και φειδώ» δημόσιος λόγος, ο πρόεδρος σοβαρολογούσε. Εγώ εκτιμώ πως ήταν απλώς ονείρωξή του και κατά λάθος, ή πιθανώς εισέτι κοιμώμενος, την μετέφερε δημόσια στους τηλεθεατές. Καληνύχτα λοιπόν πρόεδρε και…. όνειρα γλυκά.
