«Όχι» στην ισλαμοφοβία και την εκμετάλλευση του Charlie Hebdo από την ξενοφοβική Pegida φώναξαν χιλιάδες Γερμανοί που βγήκαν στους δρόμους σε πολλές πόλεις ανά την επικρατεία. Η προσέλευση στην ίδια τη διαδήλωση της Pegida στη Δρέσδη ξεπέρασε τις προηγούμενες φορές, αλλά ήταν η μοναδική πόλη στην οποία οι αντιδιαδηλωτές ήταν λιγότεροι -σε όλες τις άλλες, πολλαπλάσιοι ήταν οι διαδηλωτές υπέρ της ανοικτής κοινωνίας. Διαδήλωση κατά της ισλαμοφοβίας στο Βερολίνο την Τρίτη, με παρούσα και την Μέρκελ.
Από τη μία πλευρά βρέθηκε η Pegida, που ξεκίνησε από τη Δρέσδη και τα «παραρτήματα» της οποίας αλλάζουν το όνομα ανάλογα με την πόλη (Legida στη Λειψία, Bagida στο Μόναχο της Βαυαρίας, Kögida στην Κολωνία, κοκ). Από την άλλη πλευρά, βρέθηκαν οι αντιδιαδηλώσεις του Nogida, δηλαδή του «όχι στην pegida».
Στη Δρέσδη το βράδυ της Δευτέρας, για 12η Δευτέρα, η ξενοφοβική ένωση «Πατριώτες Ευρωπαίοι εναντίον της ισλαμοποίησης της Δύσης», συγκέντρωσαν 25.000 άτομα. Ήταν όντως η μεγαλύτερη μέχρι τώρα συγκέντρωση της Pegida στην πόλη -και η μοναδική στην οποία η αντιδιαδήλωση ήταν μικρότερη (7.500 άτομα). Το Σαββατοκύριακο πάντως, η αντιρατσιστική διαδήλωση είχε μαζέψει 35.000 κόσμου.
Στη Λειψία, όπου προσπάθησε να επεκταθεί το κίνημα «πορεία πένθους» για το Charlie Hebdo, τελικά στη διαδήλωση έδωσαν το «παρών» 4.800 διαδηλωτές. Πολλαπλάσια ήταν η αντιδιαδήλωση, με 30.000 άτομα να βγαίνουν στους δρόμους με συνθήματα κατά του ρατσισμού και της ξενοφοβίας.
Η δημοτική αρχή της Λειψίας τελικά πήρε, λίγο πριν την διαδήλωση, πίσω την απαγόρευση πλακάτ με σκίτσα του Μωάμεθ.
Στο Μόναχο, για τρίτη φορά οι αντιδιαδηλωτές ήταν πολλαπλάσιοι των λίγων που εμφανίστηκαν με συνθήματα «κατά της ισλαμοποίησης της Δύσης». Περίπου 20.000 κάτοικοι της βαυαρικής πρωτεύουσας βρέθηκαν με πλακάτ «το Μόναχο είναι πολύχρωμο» απέναντι σε περίπου 1.500 διαδηλωτές της εκεί Pegida.
Ανάλογοι ήταν οι συσχετισμοί και σε όλες τις μεγάλες πόλεις: 4.000 διαδηλωτές στο Βερολίνο εναντίον των 400 με τα συνθήματα κατά της «ισλαμοποίησης». 5.000 στο Ντούσελντορφ απέναντι στην ομάδα 350 διαδηλωτών της τοπικής Pegida.
Ογκώδεις οι διαδηλώσεις υπέρ της ανοικτής κοινωνίας και στο Αμβούργο, το Ζάαρμπρουκεν (όπου και συμμετείχε σύσσωμη η κρατιδιακή κυβέρνηση) και το Αννόβερο. Το ίδιο καταγράφηκε και σε μικρότερες πόλεις, όπως το Ρόστοκ και το Σβέριν.
Η μάχη για το ποιος «είναι ο λαός»
Το Pegida εμφανίστηκε το φθινόπωρο στη Δρέσδη και κινητοποιεί όλο και περισσότερο κόσμο αλλά μέχρι στιγμής, παρά τις προσπάθειές του, δεν έχει δείξει να επεκτείνεται σημαντικά και στις υπόλοιπες γερμανικές πόλεις.
Του κινήματος είχαν προηγηθεί άλλες ομάδες που έκρουαν τον κώδωνα του κινδύνου από τον «ισλαμικό κίνδυνο» στη Γερμανία (γνωστότερη η HoGeSa στην Κολωνία, η οποία διαλύθηκε και τα μέλη της θεωρείται ότι έχουν προσχωρήσει στην τοπική Pegida).
Στις συγκεντρώσεις της Pegida τα συνθήματα είναι σκόπιμα θολά, στρέφονται κατά πάντων και γίνεται ιδιαίτερη μέριμνα ώστε να μην προτάσσονται καταφανώς ακροδεξιά χαρακτηριστικά. Αν και η συμμετοχή ακροδεξιών θεωρείται δεδομένη, αρκετός κόσμος που δίνει το «παρών» δεν (θεωρεί ότι) ταυτίζεται με την ακροδεξιά.
Ωστόσο, όσοι βλέπουν με κακό μάτι την Pegida -και αυτοί ξεκινούν από τις αντιφασιστικές οργανώσεις και φτάνουν μέχρι τους δεξιούς Χριστιανοδημοκράτες και τις εκκλησιαστικές ηγεσίες κάθε ομολογίας- προειδοποιούν πως η επίκληση ενός ανύπαρκτου κινδύνου «ισλαμοποίησης της Γερμανίας» δεν είναι τίποτε λιγότερο από απόπειρα μεταφύτευσης ακραίων ιδεών στο λεγόμενο κοινωνικό κέντρο.
Ένα από τα συνθήματα που χρησιμοποιεί το Pegida είναι το «Εμείς είμαστε ο λαός». Η φαινομενικά αόριστη φράση έχει ιδιαίτερο βάρος στη Γερμανία, επειδή ήταν το σύνθημα στις διαδηλώσεις της Δευτέρας (άλλο σημείο που σκόπιμα αναπαράγει η Pegida) πριν την Πτώση του Τείχους. Πλακάτ αντιδιαδηλωτών αλλά και αρκετοί τίτλοι εφημερίδων επανέρχονται ιδιαίτερα στο σημείο, αμφισβητώνοντας πως «αυτός είναι ο λαός».
Newsroom ΔΟΛ
