Ο Βαγγέλης Μαχαίρας συμπλήρωσε 20 χρόνια συνεργασίας με τον Γιάννη Κότσιρα και μετράει πολλές μουσικές επιτυχίες
Σημαντική μουσική πορεία αναπτύσσει ο Βολιώτης σολίστ, συνθέτης και δάσκαλος μπουζουκιού Βαγγέλης Μαχαίρας, ο οποίος συμπλήρωσε αισίως είκοσι χρόνια συνεργασίας με τον Γιάννη Κότσιρα. Ο 45χρονος Βολιώτης βιρτουόζος στο μπουζούκι, έχει εμφανιστεί με «μεγαθήρια» της μουσικής σκηνής όπως ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης, μετράει πολλές επιτυχημένες συνεργασίες και επιτυχίες, αλλά παραμένει άνθρωπος χαμηλών τόνων, συνεχίζοντας με μεράκι και αφοσίωση την πορεία που χάραξε ήδη από τα παιδικά του χρόνια.
Ρεπορτάζ: ΓΛΥΚΕΡΙΑ ΥΔΡΑΙΟΥ
Μαθητής του Στάθη Μιλάνου, ο επιτυχημένος μουσικός έδειξε από μικρή ηλικία το ταλέντο του, από την εποχή που έπαιζε ξέγνοιαστα στις γειτονιές της Νέας Ιωνίας, παρέα με τους φίλους του. Σε ηλικία 14 ετών ξεκίνησε τα μαθήματα μπουζουκιού δίπλα στον δάσκαλό του και του δόθηκε από νωρίς η ευκαιρία να ανέβει στο πάλκο. «Δύο χρόνια έμεινα στη σχολή κι ο δάσκαλός μου μας έπαιρνε μαζί του για να μαθαίνουμε. Η πρώτη μου εμφάνιση μαζί με τον δάσκαλό μου ήταν το 1988, στο κέντρο «Πλέιμποι» όπου τραγουδούσε ο Τάσος Κρυστάλλης» θυμάται.
Όταν ολοκλήρωσε τα μαθήματα μπουζουκιού, άρχισε να εμφανίζεται σε μουσικές σκηνές της πόλης που ανθούσαν εκείνη την περίοδο, όπως η «Μέθεξις» και το «Απέναντι», για να ακολουθήσει στη συνέχεια τον μουσικό δρόμο προς την πρωτεύουσα.
Το τοπίο της διασκέδασης άρχισε να αλλάζει στον Βόλο και τα επαγγελματικά περιθώρια στένεψαν για πολλούς μουσικούς, οι οποίοι ακολούθησαν το δρόμο που οδηγεί στην Αθήνα, προκειμένου να εξελιχθούν. Ανάλογη πορεία ακολούθησε και ο Βαγγέλης Μαχαίρας, ο οποίος μεγαλουργεί στον χώρο του. «Ποτέ δεν είχα το άγχος της καταξίωσης, ποτέ δεν είχα το άγχος να γίνω γνωστός. Όλα ήρθαν με φυσικό τρόπο, χωρίς δυσκολία, αλλά με πολύ δουλειά, υπευθυνότητα και επαγγελματισμό» υπογραμμίζει.
Γνωριμία με τον Μπιθικώτση
Δεκάδες οι συνεργασίες που εγγράφονται στο καλλιτεχνικό του βιογραφικό, με καλλιτέχνες του βεληνεκούς των Γιάννη Κότσιρα, Παντελή Θαλασσινού, Γεράσιμου Ανδρεάτου, Ελένης Τσαλιγοπούλου, Νίκου Ξυδάκη, Θάνου Μικρούτσικου, Γιώργου Νταλάρα, Μανώλη Λιδάκη, Ψαραντώνη, Βασίλη Παπακωνσταντίνου.
Μεγάλο κεφάλαιο αποτέλεσε για τον ίδιο η συνεργασία με τον μύθο του ελληνικού πενταγράμμου, τον ανεπανάληπτο Γρηγόρη Μπιθικώτση, στο πλαίσιο μεγάλης συναυλίας που πραγματοποιήθηκε προς τιμήν του στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας. Ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης ήταν παρών στη συναυλία κι όπως αναφέρει ο Βολιώτης σολίστας: «Μου έκανε εντύπωση η απλότητα και η ταπεινότητά του, όταν μου είπε «σε ευχαριστώ που ήρθες να παίξεις για μένα». Ηταν πολύ σημαντικό το γεγονός ότι τον γνώρισα και είπαμε δύο τραγούδια μαζί. Όταν βιώνεις τέτοια εμπειρία, είναι σαν να απλώνεις το χέρι σου και ακουμπάς τα παλιά τα χρόνια, τότε που υπήρχε αγνότητα. Νοιώθεις ότι γυρίζεις πίσω στο παρελθόν με μια χρονομηχανή και βλέπεις πώς ήταν οι γεννήτορες της δουλειάς που κάνουμε εμείς».
Σημαντικές συνεργασίες
Ο Βαγγέλης Μαχαίρας είναι το μπουζούκι του Γιάννη Κότσιρα, τον οποίο χαρακτηρίζει «άνθρωπο υπομονετικό, συγκροτημένο, με άποψη για τη ζωή και τη δουλειά του».
Η συνεργασία με τον Γιάννη Κότσιρα ξεκίνησε από μια ευτυχή συγκυρία και συνεχίζεται με τις ίδιες πάντα δημιουργικές προδιαγραφές και πολλές επιτυχίες. «Βρισκόμουν ήδη τρίτη χρονιά στα «Δεκατρία φεγγάρια» με τον Κώστα Μακεδόνα, την Αναστασία Μουτσάτσου, τον Γεράσιμο Ανδρεάτο και τον Παντελή Θαλασσινό. Την τρίτη χρονιά, το 1997, ήρθε και ο Κότσιρας και από τότε συνεργαζόμαστε» τονίζει ο ίδιος.
Το μουσικό πεδίο στο οποίο εξελίσσεται περιλαμβάνει και το εκπαιδευτικό σκέλος, με αφετηρία το «Ελληνικό Ωδείο» της Βάσως Κεχαΐδου – Κορφιάτη, και στη συνέχεια να γράφεται στην πρωτεύουσα ως δάσκαλος στο «Εράτειο Ωδείο».
Σημαντικό κεφάλαιο είναι, εξάλλου, το συγκρότημα των «Κόντρα τέμπο» όπου συμμετέχει η παρέα από τον Βόλο, ο Αρης Κούκος, ο Γεράσιμος Σιούρας και ο Βαγγέλης Μαχαίρας, οι οποίοι διακρίνονται στη μουσική. «Με τον Αρη ήμασταν συμμαθητές στον Στάθη Μιλάνο, με τον Γεράσιμο είμαστε φίλοι πολλά χρόνια, παίζαμε μαζί στον Βόλο και βρεθήκαμε πάλι στην Αθήνα. Πλέον οι σχέσεις μας είναι οικογενειακές, είμαστε και κουμπάροι, και δημιουργήσαμε τους «Κόντρα τέμπο», το συγκρότημα που πραγματοποίησε κάποιες εμφανίσεις κι ένα cd αφιερωμένο στο Γιώργο Ζαμπέτα», αναφέρει ο Βαγγέλης.
Καλλιτεχνικά σχέδια
Τα καλλιτεχνικά του σχέδια είναι πολλά και οι συνεργασίες που βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής, ενδιαφέρουσες. Συνεχίζονται οι πρόβες για τις εμφανίσεις με τον Γιάννη Κότσιρα στον «Σταυρό του Νότου», συμμετέχει ως μουσικός στη «Στέλλα» του Μιχάλη Κακογιάννη που παρουσιάζεται στο θέατρο «Βεάκη» με την αυθεντική μουσική του Μάνου Χατζιδάκι και πρωταγωνιστές την Ανδρομάχη Χρυσομάλλη και τον Πασχάλη Τσαρούχα και μαέστρο το Νίκο Πλατύραχο.
Ανέλαβε την παραγωγή και την ενορχήστρωση του δίσκου της Κύπριας ερμηνεύτριας Χριστιάνας Παύλου, με τραγούδα του ίδιου και του Παντελή Θαλασσινού και παράλληλα προετοιμάζεται για μια ακόμη σημαντική δισκογραφική συνεργασία με δέκα δικά του τραγούδια, τα οποία θα ερμηνεύσουν ο Γιάννης Κότσιρας, ο Παντελής Θαλασσινός, ο Γεράσιμος Ανδρεάτος, η Σοφία Παπάζογλου, ο Κώστας Τζιαγκούλας και η Γιώτα Λιαποπούλου. Παράλληλα, κάνει πρόβες με τη Βίκη Καρατζόγλου, ενόψει των εμφανίσεων που προγραμματίζονται.
Δεσμοί με τον Βόλο
Στην Αθήνα του δόθηκαν οι ευκαιρίες να ξεδιπλώσει το καλλιτεχνικό του ταλέντο αλλά επισκέπτεται τακτικά τον Βόλο και το πατρικό του σπίτι στη Νέα Ιωνία. «Είναι σαν να μην έχω φύγει ποτέ», σχολιάζει.
Ο δημιουργός του ορχηστρικού δίσκου «Με χρώματα και εικόνες», που εκδόθηκε το 2008 και είναι παραγωγή του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, διατηρεί ακατάλυτους δεσμούς με την πατρίδα του. Θυμάται πάντα με νοσταλγία τα παιδικά του χρόνια, «τις γειτονιές όπου μεγαλώσαμε ελεύθερα, με τις μανάδες μας να μας φωνάζουν για να έρθουμε από την άλλη γειτονιά. Αυτό έχει μείνει στο μυαλό μου. Κρίμα που δεν μπορούν να το ζήσουν τα σημερινά παιδιά» υπογραμμίζει.
Η σκέψη της επιστροφής στα πάτρια φαντάζει μακρινή, λόγω των επαγγελματικών του υποχρεώσεων στην Αθήνα, ενώ όπως ομολογεί «αν επέστρεφα, θα πήγαινα στο Πήλιο. Εχω μεγάλη αγάπη για το Πήλιο».
Το μπουζούκι είναι ο πιστός του φίλος, συνεργάτης σταθερός, αναπόσπαστο κομμάτι της εξέλιξής του, που έχει ως κύρια χαρακτηριστικά την προσπάθεια, τον διαρκή αγώνα και «κάποιες καλές στιγμές, είτε ανθρώπινες, είτε καλλιτεχνικές, που έχω βιώσει» τονίζει.
Παρά την επιτυχημένη του πορεία και την μουσική καταξίωσή του, παραμένει χαμηλών τόνων, σεμνός και ταπεινός, ενώ υπογραμμίζει ότι «δεν θεωρώ ότι κάνω κάτι σπουδαίο, κάνω τη δουλειά μου, αυτό που μου αρέσει και τίποτε άλλο. Το μεγάλο μου όνειρο, τονίζει, είναι να περνάει όμορφα η κάθε μέρα. Δεν πάω παραπέρα».
